Mina-san işte yeni bölümünüz ama saçma oldu -_- Bir süre ekşına son vereceğim...
İyi okumalar....
Soluk soluğaydım ve Nalu-chan bana sımsıkı sarılıyordu. Nalu-chan ı omuzlarından tutup gözlerinin içine baktım.
-Nalu-chan anlat neler oluyor Haru nerede ne oldu ona?
Nalu-chan gözlerini sildi. Ve parmağıyla üçüncü katı işaret etti. Hatırladığım kadarıyla üçüncü kat ameliyat odasının olduğu kattı. Nalu-chan sôze başlamadan koşmaya başladım. Merdivenleri ikişer ikişer çıkıyordum. Merdivenlerden çıkmayı bitirdiğimde nefes nefese kaldım ancak buna hiç aldırmadım. Sağa sola bakıyordun bir yandan da göz yaşlarımı zapt etmeye çalışıyordum. Ben bizimkileri ararken Nalu-chan yetişti. Elimden tutarak koşmata başladı. Koridorun tamamını koştuk. Ve en sondaki ameliyat odasında annemleri, Klo-chan ı ve bir kaç kişi daha vardı. Artık koşmuyorduk. Bon bana yaklaştı. Sarılarak
-Merak etme abla Haru abi çok güçlüdür atlatacaktır.
-A-ama ne oldu neden bana anlatmıyorsunuz?
Derken ameliyat odasının kapısı açıldı ve doktor çıktı. Herkes doktorun başındaydı. bense hareket edemiyordum.Herkes soruyordu
-Durumu nasıl?
-Gerekli tüm müdahaleleri yaptık. Ancak hayati tehlikesi devam ediyor. . Geçmiş olsun.
İşte o n dizlerimin üstüne çöktüm. Hayati tehlikesi devam ediyor... Ne yani daha yeni buldum derken kaynetme riski ile mi karşı karşıyayım. Bu bir şaka değil mi? Tekrar gözümden yaş gelmişti. Ancak beni kendime getiren bu değildi. Nalu-chan dı.Beni sarsıyordu.
-Minako...Minakoo
Ona döndüm. Göz yaşlarını silmişti. Ve bana bakıyordu.Beni yavaşça kaldırdı. Ve bir.alt kata indik. Bir hemşire yanımıza gelmişti ve bana gülümseyerek bakıyordu.Göz yaşlarımı sildi.
-Sana ağlamak yakışmıyor. Sanırım Haru denen çocuğu seviyorsun. Ama bu kadar üzülmemelisin. Onun seni bırakıp da öleceğini sanmıyorum.
Şaşkın şaşkın hemşire ye bakıyordum.
-Siz nasıl bu kadar emin olabiliyorsunuz?
-Ben her gün bir çok ameliyata giriyorum. Ve emin ol ki çok daha kötü durumda olupta yaşayanları gördüm. (Hem.)
-Peki ya şimdi ne olacak?
-Ne mi? Bir düşünelim... Haru yu bir odaya alacaklar. Yanına girmene izin verirler. Ve merak etme Haru ile ben ilgileneceğim. (Hem.)
-Nasıl yani?
-Haru benim hastam. Hemşire olarak onunla ben ilgileneceğim. (Hem.)
-Teşekkür ederim. Peki şimdi onu görebilir miyim?
-Sanırım. Hadi gel doktorla konuşalım.(Hem.)
Hemşire önde ben de arkada ilerliyordum. Ve bir odanın önünde durduk.Doktor Nakadai yazıyordu. Hemşire kapıyı tıklatıp içeriye girdi.Bir süre sonra ise gülümseyerek tekrar çıktı.
-Şanslısın Doktor Bey izin verdi.Hadi gel seni Haru nun kaldığı odaya götüreyim.Sanıyorum bu zamana kadar diğerleri de çoktan yanına girmiştir. (Hem.)
-Nasıl yani bu zamana kadar?
-Haru ameliyattan çıkalı 2 saat oluyor. (Hem.)
-2 saat mi? Gerçekten o kadar oyalandık mı?
-Evet.(Hem.)
Bir yandan hemşireyle konuşuyor bir yandan da Haru nun yattığı odaya gidiyorduk.Hastanenin hemen her köşesinde insanlar vardı.Kimi ağlıyordu kimi de sessizce bekliyordu.Bense korkuyordum.Onu sonsuza dek kaybetmekten…
