İŞTE YENİ BÖLÜMÜNÜZ OKUR-SAMA LARIM....^^
Tüm gece dün olanları düşündüm.Hana neden sürekli Klo yu suçluyordu? Bilmediğim bir şeyler mi var? Off delireceğim. En iyisi hastaneye gitmek. Hemen yataktan kalktım ve hazırlanmaya başladım.
*O sırada hastane yazar-chan*
Hastane odasında kötü bir atmosfer hakimdi. Ve yalnızca iki kişi vardı.
-Neden sürekli Klo yu suçluyorsun? Sana söyledim defalarca.. Onun bir suçu yok. (Haru)
-Neden mi?! Haru bu bir değil iki değil. Daha önce neler yaşadığını çok iyi biliyorum. Ve bildiklerim onu suçlamaya yetiyor. Bahse varım Minako bu olaydan başka hiç bir şey bilmiyordur. (Hana)
Hana ellerini önünde birleştirmiş sabırsızca ayağını yere vuruyordu. Haru'dan bir cevap bekliyordu. Sinirlerini yatıştıracak bir cevap.
"Eğer Minako biliyorsa onu affetmiş olmalı."
Diye düşündü Hana. Nefret dolu olan ve bir o kadar üzgün bakan gözlerini Haru ya çevirdi.
-Bir cevap bekliyorum Haru.
-Bilmiyor tamam mı? Bilmiyor.(Haru)
İstediği cevabı alamamıştı Hana. Odanın içerisinde bir ileriye bir geriye gidip geliyordu.
-Bilmeyecek. (Haru)
Bir an durdu Hana. Haru ya baktı. Onun yere bakan ve üzgün yüzüyle karşılaştı. Siniri biraz yatışmıştı.
-Söylemeyeceğine emin misin? (Hana)
-Söylemeyeceğim buna mecburum. (Haru)
Bu kez koltuğa yanaştı ve kendini koltuğa attı. Tekrar ellerini önünde birleştirdi Hana. Ve koyu mavi gözlerini Haru ya kenetledi. Haru nun gözlerinde ki hüznü yorgunluğu ve korkuyu görebiliyordu. Daha fazla üstüne gitmemeye karar verdi.
-Pekala şimdilik susuyorum. Ama şunu bilki sana zarar gelmesine izin vermeyeceğim. Sen ve ailen benim tek varlıklarımsınız. Size zarar gelmesini ya da sizi kaybetmeyi istemiyorum anlasana. (Hana)
Az önce nefret dolu olan gözlerden şimdi yaşlar süzülüyordu.
-Hana....(Haru)
O sırada kapı açıldı ve Hemşire Lina içeriye girdi. Elinde ilaç tepsisi vardı.
-Sanırım yanlış bir zaman da geldim. (H. Lina)
Hana göz yaşlarını silerek karşılık verdi.
-Hayır sadece dertleşiyorduk.
-Peki.. İlaç zamanı ve kontrol yapmam gerek. (H. Lina Haru ya yanaştı.) Öncelikle bunları içmelisin. (Haru ilaçları alıp içti.) Pekala şimdi sıra biraz egzersizde. Şimdi kolunu oynatmaya çalış ama kendini zorlama canın yanarsa bırak. (Haru kolunu oynatmaya çalıştı.) Harika çabuk bir iyileşme kaydediyorsun Haru.Gördün mü artık yumruk yapabiliyorsun. (H. Lina)
Bir süre bu şekilde devam ettiler.
*O sırada Minako , Minako anlatıyor*
Yine bisikletime atlamış hastaneye gidiyordum ki telefonum çaldı.Arayan Akemi idi .
-Alo
-Alo Minako-chan (Akemi)
-Efendim Aki-chan?
-Müsait misin?( Akemi)
-Sanırım ne oldu?
-Şimdi okulun oradaki parka gidiyoruz. Sen de gel her şeyi anlatacağım.. (Akemi)
