Conquering the Barriers

Kabanata 34

Just like

Hindi pa rin ako makapaniwala.

Kaunti na lang ay tuluyan nang magpaparte ang mga labi ko dahil sa nakikita ng mga mata.

Kung nagulat o nabigla man siya tulad ko, ang pinagkaiba namin ay mahusay niya iyong naikubli. Walang bakas ng anuman sa mukha niya. He was able to maintain a straight face while lazily eyeing me. Ang mabibigat niyang titig ay tamad lamang na pumasada sa akin. 

Bago pa 'ko tuluyang kapusin ng hininga dahil sa nakatayo sa harapan ko ay tumalikod na ako.

Shit.

I was frantically catching my breath. Hindi mabura sa isip ko ang imahe ng katawan niya.

I shut my eyes close in embarrassment.

Dumilat lang ang mga mata ko nang makarinig ng mga munting tunog ng paghakbang.

I stiffened when I felt that it was nearing me.

My heart was beating erratically inside my chest. I had to part my lips just so I can grasp some air.

Nang maramdaman ko ang init ng katawan niya sa gilid ko ay tuluyan ko nang nahigit ang hininga. I was literally not breathing while sensing the heat of his body from my side as he was passing by. Malawak naman ang daan ngunit sa mismong gilid ko pa talaga siya lumandas. It was just a split second but his warmth lingered. 

Nang tuluyan na siyang makalampas ay tila may nabigo sa loob ko. Para akong nabitin na ewan.

Saka ko lang napagtanto na nasa harapan ko pala ang wardrobe niya. Mukhang napasama pa ang pagtalikod na ginawa ko kanina.

Ngayon tuloy ay napako na ang mata ko sa likod niya. His bare back was contracting disturbingly in his every move. It was well-built and sturdy that I find each of its minor flex provocative.

Unti-unting nanuyo ang lalamunan ko.

Hindi 'ko magawang iiwas ang tingin habang kumukuha siya ng damit.

He might have finished getting what he needed cause he started closing the closet .

"You wanna watch me get changed?"

Nanigas ako nang marinig ang boses niya.

He then turned his body on me and my breathing completely hitched.

Umangat ang kilay niya.

"Ayos lang naman sakin," he slyly remarked.