Legend of Divine God [Vol 5: Dark Continent]

Chapter LXVI

Chapter LXVI: Scheming or Being Kind?

Kasalukuyang nilalabanan nina Finn Doria ang mga natitirang kawal sa ere. Hinabol sila ng mga ito at dahil ayaw nila na may sumusunod sa kanilang pag-alis sa mansyon, kinompronta na nila ang mga ito. Sunod-sunod na pagsabog at paghiyaw ang umaalingawngaw sa paligid. Paunti na nang paunti ang mga kawal, at ito ay dahil kay Hina na isang 5th Level Heaven Rank.

Si Hina lang ang may maayos na suot itim na balabal. Nasira na ang kay Finn Doria dahil sa harapan niyang pakikipaglaban sa mga kawal.

Sa kanilang anim, si Hina lang ay may pinaka kaunting sugat at galos. Siya lang din ang nananatiling maayos ang daloy ng enerhiya. Masigla pa siya at mahahalatang kayang-kaya niya pang lumaban.

Pagkatapos ng ilang minutong pakikipaglaban sa mga kawal, sa wakas ay bumaba na sa mahigit sampu ang mga kawal. Makikita ang takot sa mukha ng mga kawal na ito habang nakatingin sa anim nilang kalaban.

Mayroong agad na tumalikod at hindi na nagbalak na ipagpatuloy pa ang laban. Totoong papatayin sila ni Crome kapag bumalik sila nang hindi kasama sina Finn Doria, pero, wala rin namang pinagkaiba kung patuloy silang lalaban kina Finn Doria.

Ibinubuwis lang nila ang kanilang buhay para sa wala.

Mayroon pang pito ang sumunod sa isa, at apat nalang ang natitirang kawal na gusto pang lumaban kina Finn Doria.

“Handa kayong mamamatay para sa isang maharlika na walang pakialam sa inyo,” hayag ni Finn Doria.

Agad na sumugod ang binata sa dalawang 6th Level Legend Rank. Iwinasiwas niya ang kanyang espadang nababalutan pa rin ng skill na water blade.

Si Hina naman ay sumugod sa dalawa pang natitira at mabilis na pinaslang ang dalawang ito.

SWOOSH!!

Sinubukan ni Finn Doria na hatiin ang katawan ng isa sa kanyang kalaban, pero, ulo lang ang nahati niya dahil mayroon itong suot-suot na baluti. Napatay niya ang isa pero hindi siya tumigil. Sinugod niya ang isa pa na kasalukuyang pasugod din sa kanya.

WHOOSH!!

Rapid Three Slashes!

Sa tatlong atake na pinakawalan ni Finn Doria, mayroong isang tumama sa leeg kaya naman tumilapon ang pugot na ulo ng kawal. At sa sandaling iyon, ang lahat ng humahabol sa kanila ay naubos na.

Karamihan ay namatay habang ang ilan naman ay tumakas dahil sa takot na mamamatay.

Huminga ng malalim si Finn Doria at marahang nagsalita, “Sa wakas, natapos din.”

Inalis na ni Finn Doria ang enerhiyang bumabalot sa kanyang katawan. Itinago niya ang dalawa niyang espada at  agad niyang hinawakan ang kanyang interspatial ring. Kumuha siya ng recovery pill at agad na kinain ito.

Lumapit si Hina kay Finn Doria. Sinulyapan niya ang binata pero agad din itong bumaling sa direksyon kung saan sila nagmula.

“Ginoong Finn Doria. Kilala mo ba ang beastman na iyon?” tanong ni Hina.

“Medyo. Nakasama ko siya ng ilang buwan sa paglalakbay, pero, hindi kami gano’n kalapit sa isa’t isa,” tugon ni Finn Doria. Nakatingin din siya ngayon sa kanilang pinagmulan at mapapansin ang komplikadong ekspresyon sa kanyang mukha.

Sa totoo lang, gusto niyang bumalik para malaman kung kaya ni Crypt ang laban na ito. Pero, napagtanto niyang makakasagabal lang siya kung babalik pa siya upang tumulong o manood.

“Kung hindi dumating si Crypt, siguradong malalagay tayong lahat sa panganib,” malumanay na sabi ni Finn Doria. Inilabas ng binata ang medalyong may simbolo ng puting leon at marahang bumulong, “Pero, may kakaiba kay Crypt kanina. Kitang-kita ko ang muhi sa kanyang mga mata habang nakatingin siya kay Crome… mukhang magkakilala silang dalawa noon pa man..”