Nagising ako na parang naninibago, It wasn't my room anymore and that's when I realized that I'm already here in.. Philippines. Kailangan ko pang mag grocery ngayon dahil hindi pa puno yung refrigerator namin.
Gusto ko palaging puno yung ref ko at ayokong nawawalan kami ng supply. Kaya pumasok na ako sa banyo para maligo at nagsuot ako ng halter dress at gladiator sandal. Sana lang ay walang maka-alam na dito ako sa Hidalgo Place nakatira.
Minsan naiirita ako sa mga media pero ayokong ipakita sa kanila yun. Kaya hanggat maaari ayokong may media na nakapalagid sakin.
"Kuya Rod? Samahan mo 'ko." Sabi ko sa manager ko. Kumakain siya ng tinapay.
"At saan ka naman pupunta? Baka may mediang nakapaligid dyan. Hindi ka lang basta simpleng tao Trixie!" Sabi niya habang ngumunguya. Umirap lang ako, duh!
"Mag go-grocery lang tayo Kuya Rod! Kailangan natin ng mga pagkain. Ano? Hindi tayo kakain ganun?" Sabi ko sa kaniya. Napabuntong hininga naman siya at tumayo na.
"Okay! I'll just change.." sabi niya at kumuha ako ng tinapay at pina init yun sa oven at naghintay.
"Goodmorning Mommy!" Masaya na namang pumunta si Desiree sakin. Hinalikan ko siya sa labi bago siya umupo sa tabi ko.
"Breakfast Mommy? I want cereals," and she pouted. Hindi siya sanay na kumakain ng rice pero kumakain naman siya hindi nga lang palagi. She's more on coco crunch and then she put a milk.
"You'll just eat rice today okay? Mommy and Tito Rod will go to the supermarket right now. And then, I'll buy you your cereals okay?" I said to her while caressed her hair.
"Okay Mommy! And where's my breakfast?" She said while swaying her feet under the table. Naunang umuwi dito sa pilipinas ang Nanny ni Desiree kaya kailangan ko siyang tawagan ulit para bumalik dito.
Kumuha ako ng isang cup na rice at tocino para sa breakfast niya. One of her favorite food is tocino.
"Are you done, Trixie?" Tanong ni Kuya Rod bumaling ako sa manager ko.
"We'll go ahead anak," sabi ko sa anak ko na kumakain na ng breakfast niya. Kumain lang ako ng dalawang tinapay at tubig lang ang ininom ko. I need to maintain my body. I don't want to be fat because I'm a model.
"Okay Mommy! Take care both." Sabi niya at nagpatuloy na siyang kumain. Nagpaalam lang kami kay Francheska at Athena na mag go-grocery lang. At sinabihan ko rin sila na sila na muna ang bahala kay Desiree.
•••
Pagkarating palang sa mall ay napapatingin na ang mga tao sa amin at may nagbubulong-bulongan pa.
'Ang ganda talaga niya 'no?'
'Nagmana rin sa kaniya ang anak niya'
'She's perfect!'
'Ang ganda talaga ng katawan niya, nakakainggit.'
Buti nalang talaga walang mga media dito at talagang dudumugin ako. May iba na pinipicturan ako kahit naglalakad lang. i just wear my aviators and my Yves Saint Laurent. It's a luxury bag with a 'Muse Design' in it.
Kumuha na ng cart si Kuya Rod at nagsimula ng itulak yun. Nakita ko pa kung paano napapalingon ang mga lalaki sakin. But, I just ignore their stare.
Kumuha ako ng sampung cereals at limang malaking Fresh Milk, this is Desiree want. Nag proceed kami sa meat section at kumuha ng mga meat at mga fish. At kumuha din kami ng mga pagkain pa na kailangan namin sa condo.
•••
"What are you doing here?" Nakunot na naman ang noo ko ng nakita na naman siya dito.
"Are you the owner?" Malamig na sabi niya.
Bakit kapag nag go-grocery ako ay palagi ko siyang nakikita? Nakapamulsa siya habang malamig na nakatingin sakin.
"Babe? Let's go?" Napatingin ako sa babaeng kumapit sa braso niya.
Thalia..
She's still look stunning with her Peplum Dress, I can say that her beauty never fades even though it's been 10 years. I should never be affected like this, I already told myself that I'll forgot everything. But, I just can't.
"Oh, Trixie Velasquez right?" She said while giggling.
"Yes, and you are?" I said. Like I didn't know her at all. Literally, I don't know her but she's the reason why my heart break into pieces. But who Am I that day? I'm just nothing.
"I'm Thalia Francisco, and this is Skyler Racaza my fiancè." I didn't know if she remember me as the secretary of Sky before, but the hell I care.
"Oh, Nice to meet you both. If you'll excuse me, I need to continue picking because my daughter might bored in the house because she already want to eat her cereals.." sabi ko. Hindi ko alam kung bakit ko sinabi yun. Gusto ko lang atang ipagdul-dulan na may anak ako at sa kaniya yun kahit hindi niya alam.
Pagkatapos kung magpaalam sa kanila ay napahawak ako sa cart namin. Napahawak ako sa dibdib ko, my heart was beating so fast again.
"Hey? Are you okay?" Nag-aalalang tanong sakin ni Kuya Rod.
Bakit ganito? Kahit ilang taon na ang lumipas ay ganito parin ang epekto niya sakin? I shouldn't be effected this way. Matagal ko ng binaon sa hukay ang nararamdaman ko para sa kaniya. I should forget him but how? Kung nasa iisang bansa lang kami? Hindi nalang sana ako umuwi dito sa pilipinas kung ito lang rin ang mararamdaman ko.
But you're here not because of him, but because you want to attend your bestfriends wedding and to model the RaCars company... You're not here because of him, remember that.
"I'm not fine, Kuya Rod.." because it's been 10 years pero nasasaktan parin ako.
Pain...
That's the traumatic word for me. I can't carry another pain again, ayoko na masyado na akong na trauma sa salitang 'pain'. Hindi ko na ata kakayanin kapag nasaktan ulit ako sa iisang tao.
Ayokong si Sky na naman ang maging dahilan ng pagkawasak ko. Sa loob ng sampung taon pilit kung binubuo ang sarili ko sa mga pirasong iniwan niya sakin. Pilit kung pinagtagpi-tagpi ang mga yun, I'm starting to build myself again by those pieces he left me. He was my everything back then, I trusted him, I gave myself to him. He make me smile, he make me happy, he makes me feel that I'm the only girl he feel inlove. But I was so wrong, the man who makes me happy, who makes me smile was also the one that makes me cry, make me feel in pain, he makes me to hate him.
But surely, I never regretting loving him in just a week...
_______________________________________________
:> ❤️❤️❤️
