Taming The Alpha (Taming Series 1)

Chapter Twenty-Six

Chapter Twenty-Six

* * *

Veronica Van Smith

LOLO OLIVER picked his favorite books on the shelves and changed their position. It looks like a password for a secret way or something because I heard a clicking sound of a lock. I wandered my eyes inside Lolo Oliver's room to figure it out. My whole system froze when I saw the floor of his room opened and the stairs came out. It's spiraling in shape stairs. I gulped twice and still maintained my poise. I didn't make a sound, just my hard breathing. My heart is still racing like crazy. I still can't believe what I saw. It looks amazing but creepy.

So, this is the secret passageway. I'm right. Nasa loob nga ng kwartong ito ang sekretong daan. What a smart old man.

"Welcome to my world, Veronica." He smirked at me. Nananatili akong tahimik at seryoso siyang tiningnan. "No comment?" he asked, still smirking.

I just gave him a nod. Wala naman talaga akong komento dahil nakakamangha ang kanilang naimbento. Gusto ko nang magtanong kanina pa pero tinikom ko ang aking bibig. Alam kong hindi pa niya ako pinagkatiwalaan. Wala na akong choice kundi sumunod sa kanya. Gusto ko lang isalba ang mga buhay na nadamay ni Lolo Oliver sa kanyang paghihiganti.

"Follow me." Nauna siyang humakbang pababa sa paikot-ikot na hagdan.

Tumango ako at sumunod sa kanya. Umalingaw-ngaw ang takong ng aking sapatos nang tumama ito sa sementong hagdanan. Kahit mahina ang pag-apak ko sa semento ay nakakagawa pa rin ito ng ingay. Napatingin ang mata ko sa baba. Napalunok ako dahil malayo pa ang hagdanan na ito.

Saan ba patungo ang hagdanan na ito? Paano nagawa ang hagdanan na ito? Nasa ikatlong palapag ang kwarto ni Lolo Oliver. Katabi ko ang kanyang silid. Paanong hindi ko ito alam?

Many questions started spinning in my mind. Keep asking my mind and wants some answers. I wandered my eyes everywhere. Baka may sign akong makita kung paano at saan ang lugar na ito.

The place was dim because just small torches hanging on the wall and ten meters away from each distance of every torch. The torches serve as a light in this place.

The wall is made of hard bricks. Wala akong makitang kahit anong haligi. Just a hard brick wall spiraling in shape, na sinusunod ang hulma ng hagdan na paikot-ikot. Habang humakbang kami pababa mas lalong nadagdagan ang kaba ng aking puso.

"Nasaan ang dila mo, Veronica? Why so quiet?"

Napatigil ako sa pagtingin sa paligid nang marinig ang tanong ni Lolo Oliver. Ang tanong niya ay umalingaw-ngaw sa buong sulok ng lugar.

"I'm... um... I'm just wondering where these stairs go. It looks like endless stairs." I tried not to be nervous. I tried.

"Of course, we are going to my secret place, Veronica." Napatigil si Lolo Oliver at lumingon sa akin. His face was serious while looking at me. His looks made me shiver.

Napalunok akong tumango. Nakahinga ako nang maluwag ng bumalik ang tingin niya sa hagdan.

"Just follow me."

"I will."

Tahimik kaming bumaba ng hagdan. No words, tanging takong lang ng aming sapatos ang nagsisilbing ingay at ang mabigat na aming paghinga. Napatingin ang mata ko sa nadaanan naming hagdan. Napatingin ako sa taas. Napakalayo na pala ang aming nahakbangan at hindi pa rin namin narating ang dulo ng hagdanan. Hindi ko na makita ang sahig ng kwarto ni Lolo Oliver dahil malayo na nga kami.

Palaisipan pa rin sa akin kung saan patungo ang sekretong daan na ito. Paano nakagawa ito na hindi nahahalata namin? Dadaan pa ba ito sa ikalawang palapag?