PSYCHOPATH #5: Klaus De Leon | Hatred Shot

CHAPTER 15

CHAPTER 15

"WHAT are you cooking?" Tanong niya at pilit na sinisipat ang kaserola na pinaglulutuan ko.

"Sinigang," tipid na tugon ko.

Nanatili siyang nakayakap sa akin mula sa likod, "Why is it red?" Nagtatakang tanong niya sa akin.

"May tomato sauce kasi, paborito ko kaya feeling ko magugustuhan mo." Nakangiting wika ko.

Naramdaman ko ang pagkatigil niya na parang may sinabi akong mali.

"May problema ba?" Tanong ko.

"N-Nothing..." Sagot niya.

Hindi ko na lamang pinansin at nagpatuloy sa pagluluto.

Nang matapos ay pinabaunan ko sila Primo at Bilmus para sa pamilya nila, nagpasalamat sila at pagkatapos ay umuwi na rin dahil madilim na sa kalsada.

"Boss, kakain ka?" Tila hindi makapaniwalang tanong ni Gallier kay Klaus nang makitang pinagsandukan ko ito ng kanin sa pinggan.

Kumunot ang aking noo lalo na ng tignan lang ni Klaus si Gallier ng masama na parang pinapatahimik.

"Ayos ka lang ba talaga? Pwede naman akong maghanda ng ibang pagkain kung ayaw mo." Wala sa sariling wika ko.

Agad na umiling si Klaus, "No, you cooked this for me so I must eat it." Aniya.

Hindi na lamang ako sumagot at naupo, nagsandok na rin ako ng pagkain sa plato ko.

Habang nagsasalin ng sinigang sa tasa ay kitang-kita ko ang pamumutla ni Klaus at ang pag-alma ni Gallier.

Sa tuwing pipilitin kong magluluto ako ng bago ay ayaw naman niyang pumayag.

Nagkibit-balikat na lamang ako at sumubo ng niluto ko, mas masarap nga talaga kung karne ng baka ang gamit kaysa sa baboy.

Habang kumakain ay nakita kong namumula ang pisngi ni Klaus, si Gallier naman ay pasimpleng sumusulyap sa kanya na parang sinisipat ang kalagayan niya.

Magtatanong pa sana ako nang ngumiti siya sa akin na parang sinasabing okay lang siya at wala akong dapat na ipag-alala.

Nagpatuloy kami sa pagkain hanggang sa maalala ko yung lupa namin na kinatitirikan ng bahay nila aling Fiona.

"Klaus," Tawag ko.

Tumingin siya sa akin ng may pagtataka, "What is it?" Tanong niya.

Nag-iwas ako ng tingin dahil sa pag-aalangan, "C'mon, tell me." Aniya.

Kumamot ako sa aking ulo dahil sa hiya, "P-Pwede ba akong makahirap ng pera?" Tanong ko.

Sasagot pa sana siya nang biglang tumayo si Gallier, "Tapos na 'ko, boss. Kukunin ko na kila sir Max yung pinapakuha mo." Paalam ni Gallier at walang sabing umalis at iniwan kami sa dining area.

"Why?" Tanong niya sa akin.

"Ano kase, gusto kong pagawaan titulo yung lupa namin. Ginigipit kase ni kagawad Roberto sila aling Fiona kaya pansamantalang nakatira sa amin sila Puresa. Nag-aalala ako dahil baka mamaya ay ang bahay namin ang isunod." Paliwanag ko.