Ep31❣️🔞🔞

10.8K 295 7
                                        

#unicode

"ကိုကိုရေ"

သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စကားထိုင်ပြောနေတဲ့ကိုကို ညတောင်တော်တော်မိုးချုပ်နေပြီ အခုထိလဲ ပြောလို့မပြီးသေးဘူး ဘာတွေအဲ့လောက်တောင်ပြောနေကြလဲမသိ

အောက်ထပ်ဆင်းပြီး ခေါ်တော့မှ လူကိုသတိရပုံပေါ်တယ်

"ခလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ခလေးအိပ်ချင်နေပြီ ခလေးအရင်အိပ်နှင့်တော့မယ်နော်"

"အင်း အင်း အရင်အိပ်နှင့်လေ"

ကိုကိုအိပ်ခိုင်းတော့ ပျော်တာပေါ့ နေ့လည်ကပြောတဲ့ကိစ္စကိုကိုမေ့သွားပြီ ထင်တယ် စိတ်ထဲပေါ့သွားပြီး အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာခဲ့လိုက်တယ် ကိုကို့ကိုမစောင့်ဘဲ အရင်သာ ဝင်အိပ်လိုက်တော့တယ်

******

"အ့  အင့် ဟာ့....."

လည်တိုင်တွေ ပုခုံးတွေ နာကျင်လာတာကြောင့် မျက်လုံးကိုအသာဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကို

"ကိုကို ဘာလုပ်နေတာလဲ အင့် အိပ်တော့ ‌ေ‌နာက်ကျနေပြီလေ"

"နေ့လည်ကကိုယ်ပြောထားတာမေ့သွားတာလား ကိုယ်ခလေးကိုအလွတ်ပေးမယ် ထင်နေတာလား"

"ကိုကို တော်ပါတော့ နောက်နေ့မှလေနော် အခုအိပ်‌‌ေတာ့နော်"

"......."

ပြောစကားကိုပင် ဂရုမစိုက် လက်တွေကိုချုပ်ထားကာ အတင်းနမ်းရှိုက်နေလေသည်

ကိုကို့လက်က ဒဏ်ရာက နာတာအရှင်းမပျောက်‌ေ‌သးသော်လဲ ခလေးရဲ့လက်တွေကိုချုပ်ထားတာက သန်လွန်းတယ်

"ကိုကို့ အင့်"

လည်တိုင်ကိုတစ်ချက်ကိုက်ပြီး တစ်ဖြည်းဖြည်း အောက်ဘက်ကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲသွားတော့ ခလေးရဲ့ကိုယ်လေးက တွန့်တက်သွားသည်

ခလေးရဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီး ခလေးရဲ့ညီငယ်ကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ အထက်အောက်ဆွဲပေး‌ေနတော့ ခလေးကနှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ ငြီးလေသည်

အနည်းငယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်ဆွဲပေးတော့ ခလေးက အချိန်ခနလေးအတွင်းမှာပဲ ပြီးသွားတယ် မောလို့ထင်တယ် ပါးစပ်လေးဟပြီး အသက်ကိုရှူနေတာများ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ အသည်းယားလာတော့ ခလေးနှုတ်ခမ်းလေးကို ကုန်းကာအငမ်းမရနမ်းလိုက်တယ်

ကိုကိုနဲ့သာဆို~~~~❣️(Complete)Where stories live. Discover now