ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 32(zawgyi)

Chapter 32;

ကုေဖးတို႔ေနထိုင္သည့္အေဆာက္အဦးဟာ
လီေပါင္ေကာ္ေနရာထက္ ပိုၿပီးသစ္လြင္မႈရွိသည္။အေဆာက္အဦးသည္ လမ္းၾကားထဲ
မွာေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္ေသာ္ျငား၊ စည္းရိုး အတားအဆီးမရွိသည့္အတြက္ အမ်ားျပည္သူဆိုင္ရာအိမ္ရာေတြလိုမ်ိဳးမ်က္စိပေဒသာျဖစ္ေစသည္။

ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ကဲ့သို႔ ျပင္းရွေသာအနံ႕အသက္မ်ားႏွင့္မြန္းေလာင္ေနတာမ်ိဳး မရွိသည့္အျပင္ ေကာ္ရစ္တာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိနံရံေတြေပၚမွာလည္း ပင့္ကူခ်ည္မွ်င္ေတြမရွိေပ။

သို႔ေသာ္,အေဆာက္အဦးတြင္ဓာတ္ေလွကားမပါရွိသည္ေၾကာင့္ တန္ဖိုးနည္း အိမ္ယာေတြႏွင့္အတူတူပင္ျဖစ္ကာ အေဆာက္အဦးထဲသို႔ဝင္ၿပီးလွ်င္၊အသင္သြားခ်င္ေသာေနရာဆီသို႔ေလွကားႏွင့္ေျခခ်င္တက္ရမွာျဖစ္၏။ငါးလႊာသို႔တက္လာၿပီးေနာက္တြင္ က်န္ခ်န္ ကူကယ္ရာမဲ့သလိုခံစားလာရ၏။
"မင္းက ဘယ္အလႊာမွာ ေနတာလဲ?။"

"ထိပ္ဆုံးအထပ္က ခုႏွစ္လႊာမွာေနတာ။"
ကုေဖး၏ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မ်ားပင့္တက္လာၿပီး
သိမ္ေမြ႕ေသာအၿပဳံးျဖင့္ သူ႕ကိုလွည့္ၾကည့္လာသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ မသြားနိုင္ေတာ့ဘူးလား။
ငါ မင္းကို ကုန္းပိုးၿပီးသြားရမွာလား။"

"မင္းလည္း ပိုၿပီးသန္မာေနတာမွမဟုတ္တာ။အျပင္မထြက္ခင္ဆီးသြားဖို႔အခ်ိန္သုံးမိနစ္ယူသင့္တယ္။မဟုတ္ရင္,မင္းရဲ႕ေက်ာက္ကပ္က ခ်ိဳ႕တဲ့ေနေလာက္ၿပီ။"

ကုေဖးကဘာမွမေျပာဘဲ သူ႕ကိုအခ်ိန္ခဏမွ်စိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္၊အေရွ႕ျပန္လွည့္သြားၿပီးဆက္ေလွ်ာက္ေနသည္။

ခုႏွစ္လႊာတြင္လူေနအိမ္တိုက္ခန္းေလးခန္းရွိၿပီး၊ ကုေဖး၏တိုက္ခန္းက ေထာင့္အစြန္းဆုံးျဖစ္သည္။ အိမ္ခန္းတံခါးမ ပြင့္သြားသည္ႏွင့္ က်န္ခ်န္သူ႕စိတ္သူအရင္ျပင္ဆင္လိုက္တယ္။
ဟိုးေန႕က စတိုးဆိုင္ထဲသို႔ အၾကမ္းပတမ္းဝင္လာၿပီးဝုန္းဒိုင္းႀကဲသြားေသာကုေဖး၏အေမ
ကို သူ မွတ္မိေနဆဲျဖစ္သည္။

သူအိမ္တံခါးမွဝင္လာခ်ိန္တြင္၊ကုအေမသည္ လက္ထဲမွာစီးကရက္တစ္လိပ္ျဖင့္ဧည့္ခန္းထဲမွာမတ္တပ္ရပ္ၿပီးဖုန္းေျပာေနတာကို သူ ေတြ႕လိုက္ရသည္။သူတို႔ဝင္လာသည့္အခါသူမ၏
အၾကည့္ေတြကကုေဖး၏ပခုံးမွျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး က်န္ခ်န္၏မ်က္ႏွာဆီသို႔ေရာက္လာ၏။