ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 35(zawgyi)

Chapter 35;

မနက္ခင္းအေစာရွိေသးေသာ္လည္းဝမ္႐ႊိတို႔ စားေသာက္ဆိုင္ကအၿမဲလူစည္းကားေနေလ့ရွိသည္။မနက္စာအတြက္အစာသြပ္ေပါင္မုန့္ တစ္ခုႏွစ္ခုရလိုက္႐ုံႏွင့္ပင္ စိတ္ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေနၿပီျဖစ္၏။သူတို႔ဆိုင္ထဲသို႔ေရာက္သြားသည့္အခါ ထိုင္စရာေနရာပင္ မရွိေတာ့ေခ်။ေနာက္ဆုံးတြင္,ဝမ္႐ႊိတို႔မိသားစုထမင္းလက္ဆုံ စားေနၾက အခန္းမွာသာ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။

ဝမ္႐ႊိကအစာသြပ္ေပါင္မုန့္ျခင္းႏွစ္ျခင္းႏွင့္
သိုးသားစြတ္ျပဳတ္ပန္ကန္းခ်ေပးၿပီးေတာ့စကားေျပာလာ၏။
"မနက္ခင္းဆို ဆိတ္သားအစာသြပ္ေပါင္မုန့္ မရေသးဘူး။ ဆိတ္သားအစာသြပ္ ေပါင္မုန႔္ကေန႕လည္မွလုပ္တာ။မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဒီမနက္မွ အတူထြက္လာၾကတာလား။"

ဝမ္႐ႊိေမးခြန္းကိုၾကားလွ်င္ က်န္ခ်န္ မလုံမလဲျဖစ္သြား၏။ သူ အစာသြပ္ ေပါင္မုန့္ကို ယူၿပီးအလုတ္ႀကီးႀကီးတစ္ကိုက္ကိုက္၍တိတ္တိတ္
ေနဖို႔ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္သည္။

ကုေဖးက "အင္း "ဟုေျဖလိုက္၏။

"အာ, မင္း ဒီေန႕အေစာႀကီး နိုးတာလား။"
ဝမ္႐ႊိက ေပါင္မုန႔္ျခင္းေသးေသးေလးကို
ကုေျမာင္ေရွ႕သို႔တြန္းေပးလိုက္သည္။
"မင္းက အၿမဲတမ္းေနာက္က်မွအိပ္ယာထေနၾကမဟုတ္လား။ေျမာင္ေျမာင္........ဒီေန႕ေတာ့ဆိတ္သားအစာသြပ္ေပါင္မုန႔္ကမရေသးဘူး။ တျခားအရသာစမ္းၿပီးစားၾကည့္။"

"ေျမာင္ေျမာင္က ဘာလဲ။အထူးအဆန္းေတြ
မလုပ္စမ္းနဲ႕,အိုေက။"

"အထူးအဆန္းျဖစ္လို႔လား။"
ဝမ္႐ႊိကစားပြဲဝိုင္းမွာထိုင္ၿပီး အစားစားရင္း ျပန္ေျပာလာ၏။
"သူက  အခုမွ ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္။
လွတယ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ဒါေပမဲ့ ,မင္း သူ႕ကို ဘယ္လိုလုပ္ေပးထားလဲ ၾကည့္လိုက္။ သူ႕ကို ေယာက်ာ္းေလးအဝတ္ေတြပဲဝယ္ေပးတယ္။ငါ သူ ဂါဝန္ ဝတ္တာ တစ္ခါမွေတာင္
မျမင္ဖူးဘူး။"

"သူက စကိတ္စီးရတာႀကိဳက္တာ။ ဘယ္လိုလုပ္ဂါဝန္ဝတ္မွာလဲ။ငါတို႔ သူ႕ကိုဝတ္ေစခ်င္ရင္ေတာင္၊သူဝတ္ခ်င္မွာမဟုတ္ဘူး။"

"Ayy.y......"
ဝမ္႐ႊိကသက္ျပင္းခ်ၿပီး ေပါင္မုန႔္ကိုက္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ သူကဖုန္းထုတ္လာၿပီး၊ဖုန္း
မ်က္ႏွာျပင္ထက္တြင္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားေျပး
လႊားေနၿပီးေနာက္ ကလစ္အသံျမည္လာ၏။