peach marmalade √

yılbaşı özel bölüm

Oncelikle hepinize meri kirayslir

Bu bolum yeni bir bolum olmamakla beraber, bolum basligindan okudugunuz uzere bir yilbasi ozel bolumudur, bolumdeki olaylar peach vminin bir ay sonrasi kadar zaman gecmis ve yilbasi kutladiklari anlari anlatmaktadir, ama biz 25. Bolumu bekliyoduk bu ne simdi diyecekler icin ise merak etmeyin yavruslar, onu da haftasonuna yetistirmeye calisacagiz :3 nissie ve benim de okulumuz bizi olllldukca zorluyor ve surekli surekli surekli odev yaptigimiz icin bolumleri araya sıkıstirmaya calisiyoruz :""""

Neysem, pek uzun olmamakla beraber sirin mi sirin bi bolum yazdim, umarim sizi yilin ilk gununde mutlu eder :3

Simdi kaciyorum optum hepinizi

Bolum sarkisi: Kim Taehyung & Peakboy - Snow Flower

*

Yağan ilk kar, her zaman için özel bir anlam taşırdı.

Jimin, küçük bir çocukken, kar yağdığı vakitler pencerenin önüne tıpış tıpış koşarak her bir kar tanesini saymaya ve heyecanla kıpraşan kalbinin tıkırtılarıyla evin içinde sevinç nidalarıyla koşuşturmaya bayılırdı; hoş, aslında hâlâ buna bayılıyordu, henüz kar yağmamıştı belki ama hava kar kokuyordu, Jimin bu kokuyu tanırdı.

Belki de bu yüzden oldukça soğuk olan bu günde Taehyung'la birlikte şirketten çıkarken ve turuncu saçlarını şapkasıyla örtmeye çalışırken gözlerini bir an olsun gökyüzünden çekemiyordu. İlk kar tanesini görmeden eve gitmek istemediği açıktı.

"Hadi, arabaya geçelim, bak burnun kıpkırmızı olmuş." Taehyung eşini elinden tuturak yanına çekiştirdiğinde ve bir kolunu sırtından geçirerek ısıtmak adına hızlı hızlı ovuşturduğunda, Jimin suratını asmadan edememişti. "Ne zaman kar yağacak? Şimdiye çoktan yağmış olmalıydı."

Taehyung onu daha fazla üşümemesi için arabaya doğru iteklerken Jimin, inatçılık ederek kendini geri çekmeye çalışıyor olsa bile eşine karşı gelemiyor, mızmızlanmadan da edemiyordu. "Biraz daha bekleyemez miyiz? Kar yağdığında dışarıda olmak istiyorum."

"Hava çok soğuk, hastalanmanı istemiyorum." Taehyung iç çekip eşini bu sefer koluyla sarmalamayı keserek karşısına geçmiş ve soğuktan kızaran burnuna gülümseyerek işaret parmağıyla dokunmuştu. "Şimdi eve gidelim, söz, kar yağmaya başladığında birlikte dışarı çıkacağız. Kabul mü?"

"Tamam ama bak," genç omega işaret parmağını Taehyung'un yüzüne doğru tehditkâr bir ifadeyle kaldırdı ve "Söz verdin." Dedi ciddi olmasını umduğu bir ses tonuyla. "Caymak yok."

Taehyung eşinin şirinliğine karşı sadece gülümsemekle yetinmemiş, tutup onu yanağından kocaman öperken de keyiflenmeden edememişti. Bir öpücük yetmeyince, ikinci ve üçüncü de peşine gelip Jimin'in yanakları gerilircesine gülümsemesine neden olduğunda, genç omega eşinin dudaklarının tam üzerine avcunu bastırmıştı. "Evde devam edelim. İnsan içindeyken," fısıldayarak Taehyung'a yaklaşıp boynundaki atkısını düzeltirken, bir kaşı munzır gülümsemesiyle birlikte havalanmıştı. "Sana doyasıya dokunamıyorum."

Bu sefer dudakları kıvrılan ve keyifle gülümseyen taraf Taehyung'tu. "Seni hiçbir şeyin durdurabileceğini sanmıyordum oysaki."

"Yaa öyle mi?" Jimin, eşinin arkasında kalan arabanın kapısını açtığında, Taehyung, tüm dikkatini eşinin soğuktan renk değiştirmeye başlamış dolgun dudaklarına verdiği için açılma sesiyle irkilmişti. Jimin onu, karnına yerleştirip göğsüne doğru sürüklediği eliyle hafifçe arabanın içine doğru itelediğinde ise, Taehyung açılan kapıyı geri kapatmış ve Jimin'i de hızlı bir hamleyle döndürerek kapıya yaslamıştı. "Öyle." Dedi, sesindeki alaylı ton, Jimin'in başını döndürüyordu. "İstersen kanıtlayalım."