peach marmalade √

3. Bölüm: yeni, omega tavlama taktiği by tesla

Merabalar merabalarrrr, size bu bölümde iki misafir getirdim ama önce, bu bölümde olanları daha iyi anlayabilmek için Mint Chocolate'ın 2. Bölümüne uğramayı unutmayınnn, yoongi ve jimin'in önemli bir sahnesi var orada :33

*gelecekten eklenen bir not* Mint Chocolate'ın yeni bölümü yarın gelecek :33

İyi okumalarr :3

Michael Jackson - They Don't Care About Us

"Tüm söylemek istediğim bizi gerçekten umursamadıkları."

*

Park Jimin

Bir omega için kalacak bir yer bulmak her zaman ve her açıdan zordu. Ev sahipleri kendi mülklerinde -ki gerçekten ev demeye bin şahit istenilirdi- omegaların barınmalarını istemiyordu; bunun sebepleri ise yeterli paramız olmadığından ötürü kiraları aydan aya geciktiriyor olmamız ve kazandığımız para anca bize yetebildiğinden evin bakımını doğru dürüst yapamamamız gibi türlü türlü şeylerdi. Ben, Mya ve Soobin'in kaldığı ev, küçük bir barakadan ibaretti; neredeyse dipdibe olan ve evin sol köşesine dizilmiş 3 yatak, yatakların hemen yanında eşyalarımızın bulunduğu bir gardırop ve evin dış kapısının hemen solunda kalmış olan bir mutfağımız mevcuttu. Mutfağın karşısında yemeğimizi üzerinde yediğimiz kumaşının rengi solmuş kanepemiz ve küçük de bir sehpamız vardı. Kısacası biz, sadece birbirimize yetecek kadar bir evde kalıyorduk ve yeşil saçlı davetsiz misafirimizi de buralarda kalacak bir yer kesinlikle bulamayacağını bildiğimden evimize büyük bir ahmaklıkla davet etmiştim.

Pekalâ, ona pek güvendiğim söylenemezdi, hatta o, çantasını karıştırırken gözüme takılan av bıçağını gördükten sonra ondan korkmuyor da değildim. Fakat bilirsiniz, bir omeganın halinden en çok bir omega anlardı ve onun bu saatten sonra şehre gitmesi demek, hayatına güle güle demekle eşdeğerdi.

"Sence onu eve getirmek doğru bir karar mıydı?"

Kahve saçları omuzlarının hemen üstünde biten ve benden 2 yaş büyük olmasına rağmen, kendi öz erkek kardeşi Soobin'den bile küçük duran Mya, beni ve kardeşini evin, adının Yoongi olduğunu öğrendiğim gencinden en uzak yerine doğru çekiştirmişti. Yeşil saçlının tanıdık olmayan siması yüzünden, o da Soobin de tedirgin duruyordu.

"Onu bu saatte şehre tek başına gönderemezdim, sırf kokusu yüzünden bile onu avlayacak binlerce genelev sahibi var dışarıda."

"Pekalâ," omuzlarını düşürdü. "Ama yine de ona güvenmiyorum."

"Endişelenme," Mya'yı ve Soobin'i çekildiğimiz köşeden sırtlarından ilerleterek Yoongi'nin yanına doğru yürütmeye başladım. "Yanınızda ben varım."

Yanına yaklaşmamız sonucunda etrafta gezdirdiği gözlerini bize çeviren yeşil saçlı genç, omzuna astığı çantasıyla birlikte evin ortasında dikilmeye devam ediyor ve Soobin ona çekingen bir gülümseme vermiş olduğu halde herhangi bir mimiğini kımıldatmadan öylece duruyordu. Fakat sonunda bıçak kesmiş ağzını açabilmiş ve üçümüzün de üzerinde olan gerginliği biraz olsun alabilmişti.

"Eviniz güzelmiş."

Herhangi bir tepki verebilmek için bunu demiş gibi görünüyordu çünkü nereden bakarsanız bakın bu evin hiçbir güzel tarafı yoktu zannımca.

"Bunu diyen ilk kişisin." diye mırıldandı Soobin hemen yanımda. "Evimizi ilk defa görenler daha çok 'burada mı yaşıyorsunuz?' 'burası gerçekten ev mi?' tarzı yorumlar yaparlar da."