Τα Μυστικά του Οικοσήμου.

Προετοιμασίες ταξιδιού.

Νταρκέλα.

Οι πρωινές ακτίνες από τη σχισμή που άφηνε η κουρτίνα της μπαλκονόπορτας έπεφταν κατευθείαν στα μάτια μου. Έτριψα τα βλέφαρά μου και αμέσως μετά την αναγραφόμενη ώρα στο ρολόι του κομοδίνου, πρόσεξα το σώμα του Κάσπιαν. Πεσμένος ανάσκελα, είχε αφήσει το χέρι του λίγο πιο πάνω από το γόνατό μου. Μου πέρασε η σκέψη του πόσο εύκολο θα ήταν να τον σπρώξω από πάνω μου ή να του το σπάσω μόνο με μια μαγική κίνηση. Έθαψα τις καταστροφικές μου σκέψεις και σηκώθηκα σιγά σιγά. Ίσως έπρεπε να τον ξυπνήσω ώστε να συζητήσουμε και να φτάσουμε σε ένα κοινό σημείο για το πως θα διαχειριστούμε την πορεία της κατάστασης. Τον κοίταξα λίγο ακόμη, η ανάσα του πιο βαριά σε κάθε εισπνοή. Το χέρι μου αιωρήθηκε από πάνω του με έναν αντανακλαστικό σκοπό να διαβάσω την ενέργειά του και ίσως κάποια σκέψη του μαζί της. Συγκεντρώθηκα στη στρώση που φωτούσε γύρω από το κορμί του και εκεί που κατάφερα να νιώσω ένα δείγμα από τα συναισθήματά του άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και άρπαξε το χέρι μου.

"Μπορούμε απλώς να το συζητήσουμε", είπε με ένα αγουροξυπνημένο, ειρωνικό χαμόγελο. Πήρα το χέρι μου πίσω.
"Νομίζω πρώτα πρέπει να φτιάξω καφέ. Σκέτο?". Έκανε να σηκωθεί και τον είδα να ζαλίζεται και να ανακάθεται στους αγκώνες του, το μαλλί του να φωτίζεται χρυσαφί από τον ήλιο έξω. Όσο ο καιρός άνοιγε, τόσο πιο πολύ έμοιαζε με λιωμένο χρυσό.

"Μάλλον θα το κάνωεγώ. Βρωμάς αλκοόλ, κάνε κανένα ντουζ και πλύνε το στόμα σου", σηκώθηκα όρθια.

"Κι εσύ συχνά βρωμάς νικοτίνη αλλά βλέπεις έχω γίνει πιο διακριτικός". Πήγα να μιλήσω αλλά με έκοψε. "Γι' αυτό το ντουζ μπορεί να είναι κοινό", μου έκλεισε το μάτι.

Του έδειξα να απηυδώ για να κρύψω τις πεταλούδες κάπου χαμηλά μου και έφυγα για την κουζίνα. Οι προμήθειές του αποτελούταν από καφέ, τσάι και κάτι μπισκότα. Όσο άκουγα το τρεχούμενο νερό του ντουζ και ετοίμαζα τους καφέδες, σκεφτόμουν αυτό που αισθάνθηκα όταν έβαλα το χέρι μου από πάνω του, όσο ήταν ευάλωτος. Δεν ήταν δύσκολο να ανιχνεύσω ένα μείγμα ψέματος και ενοχής. Αν νόμιζε ότι θα ερχόμασταν πιο κοντά ενώ κρατούσε πράγματα για τον εαυτό του, ήταν γελασμένος. Εκτός αν αισθάνθηκα κάτι προσωπικό του. Αλλά όχι. Το απέκλεια, βάση εμπειρίας.
Το κινητό μου βούιζε με τους ίδιους αριθμούς από εχθές το βράδυ μα δεν είχα διάθεση να το σηκώσω. Είχα παρατηρήσει και τον Κάσπιαν να αγνοεί μια- δύο κλήσεις από την Μπέλβα. Απόφασισα να της στείλω ένα μήνυμα ότι όλα είναι καλά και να σταματήσει να μας ψάχνει όταν το κινητό μου έκλεισε από μπαταρία. Έβρισα από μέσα μου και το πέταξα σε μια άκρη.