Τα Μυστικά του Οικοσήμου.

Αποκατάσταση.

Άφησα μια κραυγή πόνου και αμέσως έβρισα τον εαυτό μου. Αν τραβούσα κόσμο εδώ, θα γινόταν λουτρό αίματος. Σίγουρα ήδη κάποιοι θα είχαν ακούσει τον πυροβολισμό. Κατάφερα και ύψωσα την ασπίδα μου και την έβλεπα να τρεμοπαίζει γύρω μου. Δε θα άντεχε για πολύ. Ο πόνος που με έκαιγε μου αποσπούσε την προσοχή.

"Έχεις ακούσει αυτό που λένε, μάτια και στην πλάτη σου?", ο καράφλας κρατούσε το όπλο του Γκρέγκορι.

Ήθελα να του απαντήσω, μα δε μου το επέτρεπαν οι ανάσες αγωνίας. Το αίμα είχε μουσκέψει το ύφασμα του φορέματός μου κι αισθανόμουν ότι θα λιποθυμούσα.

"Νόμιζες ότι είχα πεθάνει στη φωτιά, ε?".

Μια μεταλλική ράβδος διαπέρασε το στήθος του από πίσω. Σωριάστηκε ευθύς μπροστά μου.

"Οχι, αλλά σίγουρα πέθανες τώρα", ο Γκρέγκορι τον κλώτσησε κι εκείνος έγινε σκόνη.

Άφησα την ασπίδα μου να πέσει. "Γκρεγκ.. ".

Γούρλωσε τα μάτια του. "Έχεις τραυματιστεί".

Έτρεξε κοντά μου και μου έσκισε το μανίκι του φορέματος. Μου σήκωσε το μπράτσο να το περιεργαστεί κι ελευθέρωσα άλλη μια κραυγή πόνου. Ξάφνου, ο Κάσπιαν μπήκε στο ξέφωτο, ιδρωμένος και έξαλλος. Η ράβδος του έσταζε αίμα.

"Occultote!", είπε και ένιωσα ένα ξόρκι να με ακουμπάει απαλά.

"Δεν πιστεύω πώς οι Φατρίωνες δεν πήραν χαμπάρι ότι εισέβαλαν σε προστατετόμενη περιοχή τουλάχιστον δέκα Σκοτεινοί!", συνέχισε, αγνοώντας ότι ήμουν αιμόφυρτη.

"Κασπ, έχει τραυματιστεί. Ευτυχώς η σφαίρα την έξυσε μόνο, ωστόσο είναι αρκετά βαθύ".

Ο άλλος σκούπισε με το χέρι του τον ιδρώτα στο μέτωπό του. Το μαλλί του είχε κολλήσει στο δέρμα του και ίσως έφταιγε που ζαλιζόμουν, αλλά ήταν πιο όμορφος από ποτέ.

"Ωραία, εφόσον δεν έχει σφαίρα, σήκωσέ την και πάμε να φύγουμε", είπε.

"Ο οργανισμός της είναι ακόμα αδύναμος. Νταρκέλα, ξέρεις πως να βοηθήσεις στην επούλωσή σου? Με τις δυνάμεις σου?", ο Γκρέγκορι γύρισε σε μένα. Έγνεψα αρνητικά.

Η προσοχή του Κάσπιαν είχε στραφεί στο πτώμα του Ράναλντ κι αυτό ήταν το τελευταίο που είδα πριν κλείσω τα μάτια μου. Τον άκουσα να λέει στον Γκρέγκορι να φέρει το αμάξι πιο κοντά, όσο εκείνος αναλάμβανε εμένα. Δύο δυνατά χέρια με ταρακούνησαν και τα πιο ψυχρά μάτια που είχα αντικρίσει ποτέ στη ζωή μου, βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπό μου.