Τα Μυστικά του Οικοσήμου.

Διεκδικήσεις.

Άδειαζα στην τουαλέτα μέχρι και το νερό που έπινα. Το σώμα μου δεν άντεχε άλλο βάρος, ήταν σαν να μου έλεγε πως αρκετά το είχα φορτώσει με όλο αυτό το άγχος. Για δύο ημέρες δεν πήγα στο σχολείο, δε θα μπορούσα εξάλλου. Ο Γκρέγκορι και ο Κάσπιαν συνέχισαν να έρχονται για τον Μέισον, εγώ απλώς βρισκόμουν κλεισμένη στο δωμάτιό μου με ένα πιάτο φαγητό να περιμένει να το φάω. Οι πιέσεις που δεχόμουν από την Μπέλβα να συμβουλευτώ κάποιον ειδικό, με τον όρκο της ότι θα ήταν Βενέφικα, απλώς με έκανε να επιθυμώ παραπάνω την απομόνωση. Το να ακούω συνέχεια ότι το μόνο που με έχει σώσει από μια κλινική είναι η μαγική μου δύναμη δεν ήταν και το πιο ενθαρρυντικό.
Παρόλο τον ψυχικό πόνο και τη σωματική μου αδυναμία είχα σκοπό να πάρω πίσω εκείνο το βιβλίο ακόμα κι αν έπρεπε να πηδήξω πάλι μέσα σε ένα πλήθος Σκοτεινών. Οι Φατρίωνες δεν είχαν καταφέρει να φτιάξουν πάλι  προστατευτικό τρούλο, η σκοτεινή μαγεία είχε διαταράξει τον κόσμο μας σε κάθε τμήμα του. Οι ζημιές που έγιναν εκείνο το βράδυ αποδόθηκαν από τα κανάλια σε οργανωμένη τρομοκρατική επίθεση για πολιτικούς λόγους.
Ήταν η ευκαιρία μου να κάνω αυτό που δε μου είχε επιτρέψει η Μπέλβα τόσο καιρό. Κατέβηκα τις σκάλες κατά το απόγευμα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να αποφύγω συναντήσεις.

"Δε δείχνεις τόσο άσχημα", είπε ο Γκρέγκορι που είχε γείρει στην πόρτα της κουζίνας. Μέσα διέκρινα τους άλλους δύο να πίνουν νερό. Ο Κάσπιαν με κοίταξε ερευνητικά με τα μάτια του να έχουν γίνει δύο σχισμές. Πάλευσα με τον εαυτό μου να μην του κάνω κάποια πολύ συγκεκριμένη χειρονομία.

"Πάλι τσακωμένοι είστε?", ο Μέισον είχε παρατηρήσει τα δολοφονικά βλέμματα. Δεν του είχα πει τίποτα, γιατί αν του είχα πει ίσως δε δεχόταν να κάνει άλλα μαθήματα άμυνας και τα χρειαζόταν. Μπορεί οι Σκοτεινοί να μην είχαν φτάσει, περιέργως, στο σπίτι μας αλλά θα μπορούσαν την επόμενη φορά. Αν το άφηνα..

Δεν έβγαλα μιλιά και έφυγα βιαστική έξω από την πόρτα. Ο Γκρέγκορι και ο Κάσπιαν με είχαν βάλει να υποσχεθώ ότι δε θα έκανα κάποια κίνηση χωρίς πρώτα να τους ενημερώσω. Ε, εγώ έλεγα πως αν ήθελαν να με έχουν από κοντά ας τα πήγαιναν καλύτερα μαζί μου.

Σίγουρη ότι δε με είχε ακολουθήσει κανείς έφτασα στο παλιό σπίτι. Σε λίγο θα είχε ηλιοβασίλεμα και δεν ήθελα να προφτάσει τα σχέδιά μου η νύχτα. Μισώ ώρα πριν είχα περάσει από το ανθοπωλείο για να παραλάβω την παραγγελία μου - carris και ακόνιτο. Τα μωβ άνθη ήταν καλά περιτυλιγμένα και η ανθοπώλης με προειδοποίησε για την τοξικότητά τους. Εγώ γνώριζα ήδη, είχαν παραμείνει κάτι αχνά ροζ σημάδια εκεί που με είχαν αγγίξει τα πέταλα και η Μπέλβα είχε σχετίσει τις ζαλάδες μου με αυτά. Ίδια συμπτώματα έδειξε για λίγο κι ο Κάσπιαν αλλά σαν το τόσο σκληρό καρύδι που είναι δε δέχτηκε θεραπεία από τη γιαγιά μου.
Θυμάμαι την ανθοπώλη να με κοιτάζει με έναν περίεργο τρόπο. Έμοιαζε πολύ με τον Ντάγκλας και θα μπορούσε άνετα να ήταν κόρη του. Στη θέση της όμως ίσως και να με κοιτούσα με εχθρική διάθεση, αυτή έδειξε κάποιον θαυμασμό για το άτομό μου.