The LOEY

Part 10

Unicode

ရာသီဥတုသာယာနေသော်ငြား သူ့စိတ်ထဲ သာယာမနေ။
ရွေ့လျားနေသော အပြင်ဘက်မြင်ကွင်းတို့ကို စိတ်မပါစွာကြည့်နေရင်းမှ ခေါင်းငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မြင်လိုက်ရသည်က ကြိုးနီပတ်ထားသည့် လက်ကောက်ဝတ်။ သိသိသာသာကို သက်ပြင်းဆောင့်ချလိုက်မိသည်။

"ဒါဝတ်ထားတော့ လက်ပတ်နာရီဝတ်ရင် မလှတော့ဘူးနေမှာ !!"

စူပုပ်စွာ အော်ပြောမိခြင်းကို မားက တစ်ချက်စိတ်မကွပ်၊ ခပ်လွင်လွင်ရယ်သံက ကားထဲ ပျံ့လွင့်လာသည်။

"ဝတ်ကြည့်ကြည့်ပါဦး နှစ်ခုတောင်ထပ်ဝတ်ထားတော့ ပိုတောင်လှလောက်သေးတယ်"

baekhyun နှုတ်ခမ်းကိုစူထော်လိုက်မိသည်။ မွေးနေ့လက်ဆောင်အဖြစ် ကျောင်းခန်းထဲမှ သူငယ်ချင်းပေးသော နာရီလှလှလေး ဝတ်ချင်ပါသည်ဆိုကာမှ ဘယ်ကယူလာမှန်းမသိသည့် အနှီကြိုးအနီကြီးအား လက်တွင်ပက်ပေးလာသည်လေ။ ကျစ်ထားသည့် အမွှေးတို့က လှတပတလည်းမရှိဘဲနှင့်။

မကျေနပ်သည့်အလား ဟွန့် ကနဲ နှာမှုတ်သံတစ်ချက်နှင့်အတူ အပြက်ဘက်ကို အကြည့်လွှဲလိုက်သည်။ ကားရှေ့ခန်းမှ မား၏အကြည့်က နောက်ကြည့်မှန်ကတဆင့် ဝေ့ဝဲကျလာ၏။

"တစ်နေ့ချွတ်လို့ရမှာပါ"

စူစူပုပ်ပုပ်ဖြင့် မျက်လုံးလေးဆွေကြည့်လိုက်တော့ baekhyun နှင့် ဆင်တူသည့် မျက်ဝန်းညိုများနှင့်ဆုံသည်။

"ဒါဝတ်ထားသရွေ့ သားအသက်အန္တရာယ်ကင်းတာမို့ ဝတ်ထားပါသားရဲ့၊ လိမ္မာတယ် နော်"

လေသံအေးလေးနှင့် ချော့မော့ပြောလာသော မားကို ဆက်စိတ်မကောက်ချင်သော်ငြား မူချင်သေးသည်မို့ အကြည့်လွှဲလိုက်ပြန်သည်။ မားအသံထပ်ထွက်လာ၏။

"ပြန်ရောက်ရင် ကိတ်မုန့်ဝယ်ကျွေးမယ်လေ၊ စတော်ဘယ်ရီကိတ် !"

"တကယ်လား !?"

နှစ်ခါပင်မစဥ်းစား။ ချက်ချင်းပြုံးရွှင်ကာ တလတ်လတ်ထသွားသော မျက်ဝန်းများက ဟန်ဆောင်မူပိုရန် ဝေးစွ။

"အင်း ဒါမယ့်လိမ္မာတဲ့ကလေးမှ ကျွေးမှာ"

ခေါင်းကိုတဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြလိုက်သည်။ ကြိုးနီလည်းအရေးမကြီးတော့။ နာရီလည်းအရေးမကြီးတော့။ ကိတ်မုန့်သာခေါင်းထဲရှိတော့သည်။