Geçmişin Mezarı (Tamamlandı)

GM | 15 | Raven Malikânesinin Ölü Tarafı - 2. Kısım

Selam ballar! Uzun zamandır bölüm atmıyordum; kitabı bitirip tüm bölümleri düzenlemeye aldığım için. Artık ardı ardına bölümler atmayı düşünüyorum ama hadi hayırlısı.

Keyifli okumalar ve öpücükler! :*

Ellerimi duvara dayayıp delikten içeriye daha ayrıntılı baktım. Burası bir koridordu. Malikânenin koridorlarından biri olduğu çok açıktı ama hangisi olduğunu bilmiyordum. Yüksekliğe bakılırsa içerideki duvarda, tabloların asılı olduğu konumdaydım. Mantığımı çatıştırıp karşıdaki kapının numarasını görmeye çalıştım.

"Kuzey, altı numaralı oda tam olarak hangi konumda yer alıyor?" diye sordum.

"Doğu kanadında birinci katta," dedi merakla. "Neden, ne oldu?"

"İndir beni," dedim kısaca.

Belimden kavrayıp beni kucağına aldı ve dikkatli davranarak bedenimi yere bıraktı. Pantolonunun önüne sıkıştırdığı fenerini tek hamlede çekip aceleyle yürümeye başladım.

"Neler oluyor, Dedektif?" diye sordu ısrarla.

Hızla duvarları inceleyerek başka delik olup olmadığına baktım. "Sabret, Bilinmeyen."

Geçtiğim iki koridor sonrasında bir delik daha gördüm. Ancak bu diğeri gibi yukarıda değil, göğüs hizasında kalıyordu. Feneri yeniden Kuzey'e uzatıp deliğe doğru eğildim. İçeriye baktığımda gördüğüm manzarayla şoka uğramıştım. Şaşkın bir nida çıkarttığımda Kuzey'den sabırsız bir nefes sesi işitmiştim.

Nehir ile Gabriel... Hangi oda olduğunu tahmin etmekte zorlandığım bir odada öpüşüyorlardı.

"Neden bu-"

Hızla geriye çekilerek elimde Kuzey'in dudaklarını kapattım. Kaşları çatılmıştı.

"Delikler evin içini gösteriyor," dedim kısık bir sesle. "Odada birileri var, bizi duyabilirler."

Parmaklarını bileğime sarıp elimi, yüzünden indirdi. "Kim?"

Soğukkanlılıkla yüzüne baktım. Kardeşinin Gabriel'le bu kadar yakın olduğunu bilmek istemezdi. "Önemli değil, Eric'le Robin amca muhabbet ediyor."

Dudakları arsızca yukarıya kıvrılırken yüzüme yaklaşıp burnumun dibinde durdu. "İnan bana, yalan söyleme konusunda kusursuzsun, hatta senden daha iyi manipüle ustası görmedim Dedektif, ama atladığın bir nokta var; detaylar... Robin amcanın kahvaltıdan sonra acil bir işi çıktı ve sen bunu bilmiyorsun."

Ciddiyetimi bozmadan yavaş yavaş başımı iki yana salladım. "Pekâlâ, Nehir'le Gabriel var odada ve... Görmemen daha iyi."

Kaşları çatılsa da sinirli durmuyordu. Geriye çekilerek deliğe meraklı bir bakış attı. "Artık buna alıştım," diye birkaç kelime geveledi, kardeşi adına utandığını belli etmekten çekinmezken. "Neyse ne... Bu delikleri kimin açtığını bilmiyorum ama birilerinin kullandığı aşikâr."

Bileğinden yakalayıp duvarın yanından uzaklaştım. "Haklısın ve bu durumda cinayeti çözebiliriz," dedim netçe. "Linda'nın öldürüldüğü odayı birileri gözetlemiş olabilir. Ayrıca aklımda çok kötü bir ihtimal var." Aniden durdum ve ona döndüm. "Olivia'nın söylediklerini hatırlıyorsun, değil mi?"

"Bayan Norris'in ortadan kaybolması..." diye fısıldadı.

Başımı sallayarak elimdeki feneri etrafa tuttum. "Demek ki Olivia haklı, burada bir yerlerde Raven Malikânesinin içine açılan kapılar olmalı."

"Kesinlikle," dedi ve yürümeye devam etti.

"Bana dün gece mezarlıktayken bahsettiğin, ölen aile üyelerinin defterleri nerede duruyor?" diye sordum başka bir konuya geçiş yaparak.