GM | 31 | Gri

2.6K 277 57
                                    

🪦

16 Mart, Pazartesi, 13.31

Hastane koridorunda attığım adımlar yer sarsacak raddeydi. Babaannemin durumundan endişe ediyordum çünkü. Bazen aile bağlarını önemseyen sıradan bir insan olmak benim de hakkımdı. Ya da bugün çok doluydum.

Victor kaçmıştı ancak katilin o olduğunu ispatlamıştım. Her ne kadar bu işle ilgilenen bir dedektif olmasam da, Linda'nın cinayetinde çalışma iznim olmasa da ve bu soruşturmayı gizlice yürütsem de babamın ve elbette ki Raven soyadının yardımlarıyla bu işi resmiyete taşımıştım.

Öğlen saatlerinde İsveç Emniyet Müdürlüğünün verdiği arama emriyle her yerde Victor'u arıyorlardı. Kaçacak pek bir yeri yoktu. Havaalanları, tren garları ve eyalet değiştirebileceği her seyahat acentesine haber verilmişti. Elbette ki ben de bir yandan izini sürmeye devam edecektim.

Babaannem ise yoğun bakım ünitesinde ciğerlerine ve kalbine nüfuz eden zehirden arındırılmaya çalışılıyordu. Bayan Norris'in de haberdar olduğu aşikârdı. Lakin onu suçlayacak bir delilim yoktu ki zaten olsa bile suçlamazdım. Çünkü Sarah bana, "Kendi iyiliğimiz için Bayan Norris'e iyi davranmamız gerekiyor dostum, içtenlikle söylüyorum ki bunun için çok sağlam nedenlerim var," demişti. Sarah'ın sabahtan beri bir karın ağrısı olduğunu seziyordum. Fakat her ne kadar ısrar etsem de o sağlam nedenleri dillendirmemişti. Ona güveniyordum. Mutlaka bir bildiği olmalıydı ve bu bildiğini en uygun gördüğü zamanda bana anlatacaktı.

Olivia ise Victor'un attığı cam parçası yüzünden yaralanmıştı; daha önce kâbuslarımdan birinde gördüğüm gibi. Sol kolunun iç kısmına gelen cam parçasını küçük bir operasyonla çıkartıp dikiş atmışlardı. Durumu gayet iyiydi. Ancak Victor'un akıllı oynadığını kabullenmek lazımdı. Keza şaşırtma yapabilme konusunda ustaca davranmıştı. Odadayken bana, "O katillerden biri tam arkanda duruyor," derken aslında Olivia'dan bahsettiğini anlayabilmiştim. Benim mistik olaylardan etkilendiğimin farkındaydı ve Olivia'yı kandırmacasında inandırıcı olabilmek için işin içine dâhil etmişti. Zira Olivia'nın açtığı kapını çıkarttığı gıcırtıyı lehine çevirerek dikkat dağıtmıştı.

Yine de böyle bir aldatmacaya kandığımdan dolayı kendimi suçluyordum. Ama içten içe sessiz kalan insani yanım bu durumun normal olduğunu savunuyordu. Kambur Kadın'ın ve tabii Raven Malikânesindeki diğer doğaüstü olayların etkisinde kalmamak mümkün değildi. Benim de bu durumdan etkilenmem olasıydı. Fakat yine de hata yapmamam gerekiyordu. Hata yapma lüksüm yoktu; hele de birçok kişinin canı benim gözetimimdeyken. Fazlasıyla mahcup, hatalı ve tam bir akılsız olarak görüyordum kendimi.

Aklımı toparlayıp düşününce cinayetin tam olarak nasıl işlendiğini çözmüştüm. Linda ile Victor o gece babaannemi öldürmek için rastgele bir plan yapmışlardı. Zira sabırları tükenmişti. Yüksük otunun babaannemi öldürdüğü falan yoktu ve açıkçası ikisi de onun ölümünü beklemekte kararsızdı.

Hızlı kurulan ve üzerine düşünülmemiş bir plan sonucu Victor bahçeye çıkmıştı. Tahminimce Linda da plana ayak uydurarak babaannemi çalışma odasına getirecekti. İkinci katın batı kanadındaki çalışma odası cinayet işlemek için uygun bir yerdi. Zira o katta sadece Victor, Linda ve Simon kalıyordu. Yani başka bir aile üyesi o kata sık sık ve belki de hiç gelmiyordu. O kat, onların özel alanıydı.

Cinayetin en mantıksız olduğu noktada benim de kafam karışıyordu. Linda babaannemi çalışma odasına götürmeyi başaramamıştı ama kendi bir şekilde gitmişti. Babaannemin söylediğine ve bulduğum kanıtlara göre babaannem, o sırada odasında uyumak için hazırlanıyordu. Linda'yı o çalışma odasına götüren bir şeyler yaşanmış olmalıydı. Benim ilgilendiğim kısım da tam burasıydı.

Geçmişin Mezarı (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin