MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 20.BÖLÜM (Sevgililer Günü)

'Sonunda geldi' dediğinizi duyar gibiyim.İyi okumalar.

Dördümüz ormanın içlerine doğru koşarken çalılardan bir ses geldi.Başım temkinlice o tarafa döndüğünde diğerlerini de durdurdum.

Onlar kendi aralarında bakışırken Cody gerileyip yanıma geldi.Eli,elimi kavrayınca ona hayretle baktım.Korkmuş muydu yoksa ? Hadi canım!

Kesin bir sesle "Tabi ki de korkmuyorum." deyince gözlerim ellerimize kaydı.Bırakacağını düşünürken daha sıkı kavrayınca onu durdurmadım.Demek ki korktuğunu itiraf edemiyor.

Cody'nin,Daniel ve Lucy'e bir bakış atması onların koşarak uzaklaşmasına neden olurken elimi çekiştirerek beni ağaçların arkasına çekti.Elimi neden tuttuğu anlaşıldı.

Sırtımı ağaca yaslayınca bir elini belime koydu.Diğer elini de başımın yanına koyup başını eğdi.Onu ittirmeme fırsat bırakmadan "Tek vücut olmamız gerek." diye açıkladı."Görünmemek için."

Başımı sallarken iyice eğilip başını boynuma koydu.Cody tek vücut olayını abarttı bence.

Aynı anda arkamızdan ses geldi.Birileri fısıldıyordu sanki.Yayımı daha fazla kavrarken Cody'de hançerini sıkı sıkı tuttu.

"Çok uzaklaşmış olamazlar."

Kolumu yavaşça,görünmemeye çalışarak kaldırdım ve ok çantamı elime aldım.Tam ağacın arkasından çıkmayı düşünürken fısıltılar kesildi ve adım sesleri uzaklaştı.

"Daniel ve Lucy'i bulmalıyız."

Başını sallayınca okumu yaya yerleştirip yürümeye başladım.Cody hançeri ile tam arkamdan geliyordu.Yaklaşık 10 dakika sağ salim ilerledik.Sonunda bir açıklığa geldik.Bu alanda,ağaçlar sanki belirlenmiş gibi aynı sınırda duruyordu.Karşımızda hareketlilik hissedince yayımı gerip hazırda bekledim.Hedef alırken açıklığa Lucy ve Daniel çıktı.Bizi gördüklerinde koşarak yaklaşmaya başladılar.

Yanımıza geldiklerinde Lucy ellerini dizlerine dayayıp eğildi."Onları atlattık sanırım.Ama saklanmalıyız."

Başımı sallarken,ağaçlara baktım.Uzunlardı ve çok yaprakları vardı.Sanırım saklanmak için mükemmel bir yerdi.

****

"Buradan düşmezsem iyi.Summer elini versene."

Güvenli dallardan birine oturup elimi Lucy'e uzattım.Alt tarafı tırmanacaktı ama işi büyütüyordu.

Cody ve Daniel kendilerine güvenli yerler bulup yerleşirken Lucy'i de yukarı çektim.Sonunda o da kendine bir yer bulunca,kendi yerime oturdum.Yayımı ve okumu da düşmeyecek şekilde yaprakları bol olan dallardan birine yerleştirip diğerlerine baktım.

Fısıltıyla "Bizi burada bulacaklarını sanmam." dediğimde,Daniel başını sallarken Cody "Plan yapmalıyız." dedi."Bugün atak olmazsa,yarın olacak.Ağaçtan inmeden iyi bir plan yapıp,uygulayalım."

Omzumu silkerken "Bence bekleyelim." dedim."Orman çok büyük değildir.Nasıl olsa bu ağacın yakın mesafesinden geçerler.O zamanda atağımızı yapar ve bu bölümü alırız."

Cody başını iki yana salladı."Bak zeki kız.Böyle saklanırsak korkaktan farkımız kalmaz."

"Bu korkaklık değil aptal çocuk.Bu bir tuzak hatta strateji.Eğer rakibimiz gerçekten fazla hırslıysa,bunu kullanmalıyız."

"Bence de." diye araya girdi Lucy."Bersanolar,tek bir hedef belirlerler ve o hedef dışında hiçbir şeyin kolay kolay farkında olmazlar.Bizim ağaçta olduğumuzu anlamayacaklar bile."