MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 72.BÖLÜM

~Anlamadığım nedenlerden dolayı bölüm silinmiş.Hemen geri yüklendi Melezler.~

"En baştan başla."

Sıkılmıştım artık.Bu ciddiliği bırakıp oyuncak zürafama koşmak istiyordum.Ama dediğini ikiletmedim.

Boğazımı temizledim,sanki sesim daha ciddi çıkacakmış gibi."Ben Alexandra Summer Hills.Kurt köken Jack Hills ve vampir köken Elena Hills'in kızı,ilk vampir/kurt meleziyim."

Göz ucuyla babama baktığımda devam etmem için başını salladı.Sorun şuydu ki daha sonra ne diyeceğimi unutmuştum.

"B-Ben Alexandra." dedim tekrar."Çok güçlüyüm."

Babam yavaşça başını iki yana salladı."Böyle devam edersen herkes sana güler."

Kaşlarımı çattım.Bana gülmelerini değil benden korkmalarını istiyordum.

"Gücümün,sorumluluklarımın ve yapabileceklerimin farkındayım.Size iyi bir lider olmak için elimden gelen her şeyi yapacağım."

Ardından güldüm."Zaten ben yenilmezim.Bu durumda sizi çok iyi korurum."

Kapıya yaslanmış bizi izleyen annem son sözlerimden sonra bana geldi ve kucağına aldı beni.Ikisi de gülüyordu,demek ki yanlış bir şey dememiştim.Bacaklarımı iki yandan sarkıtıp kucağına yerleşirken yanaklarımdan öptü ard arda.

"Kimse karşında durmaya cesaret edemeyecek küçük Alexandra'm."

Ama şimdi hepsi bize,bana karşıydı. Sayamayacağım kadar yaratık..Sürekli değişkenlik gösteren göz renklerini hala çözemediğim onlarca Klan...Ve ordusunun tam ortasında durmuş bize düşmanca bakan Konsey Haini Dominic.

Bakışlarının deliciliğini burdan bile farkedebiliyordum.Suratındaki iğrenç,kendini beğenmiş gülümsemeyi..

Thomas beni tekrar arkasına almaya çalışınca elimi omzuna koyup ona engel oldum.O bile gerilmişken bencilce arkasına saklanıp ondan beni korumasını bekleyemezdim.

Nefes nefese kaldığımı hissettim.Ne zaman nefes almayı bırakmıştım ki şimdi hava için çırpınıyordum ? Bacaklarım titriyordu.Ayakta duramayacak gibiydim.Tahmin ettiğimden çok daha fazlalardı.Ve ben tahmin ettiğimden daha fazla korkuyordum.Tam o anda bir el sarıldı belime.Beni kendine çekip dudaklarını saçlarımda gezdirmeye başladığında anlamıştım beni hissettiğini. Kötüydüm ve o bunu hissetmişti.

"Bu ne hoş sürpriz ! Bulmanız zor olmamıştır umarım."

Sanki yarım saat sonra savaş halinde olacakmışız gibi değil de onlara misafirliğe gidecekmişiz gibi konuşuyordu.Yanağımın içini sertçe ısırdım.Birinden ne kadar nefret edilebilirse o kadar nefret ediyordum ondan.

"Çok kolay oldu.Hatta biliyor musun gözümüz kapalı bulduk."

Konsey başkanı Nicholas sözü annemlere bırakmadan sinirle konuştu.Kardeşine kinli olduğunu biliyordum ama birkaç gün öncesine kadar Dominic'i öldürmemek için ailemle anlaşmaya çalıştığı da aklımdaydı.

Dominic'in yüzündeki alaycı gülümseme silindi ve kaşları çatıldı.Nicholas'ı yanında istiyordu.Bu o kadar belliydi ki !

"Yanımda olman gerekiyordu Nico."

Hayalkırıklığına uğradığı açıktı.Belki de zamanında Nicholas'ı da ikna etmeye çalışmış ancak başarılı olamamıştı.Belki de onu sadece abisi olarak istiyordu yanında.

Ya da...

Başımı hızla iki yana salladım.Dominic asla bu kadar masum düşünemezdi.

"Senin burada,bizimle onlara karşı durman gerekiyordu Dominic."