Bölüme başlamadan önce değinmek istediğim bir konu var.Belki farketmişsinizdir,beğeni ve yorum sayıları ciddi bir şekilde azaldı.Belki de okunma sayısının yarısı kadar oy ve yorum yok.Sınır koydum bi ara,yine umursamadınız.İnsanları buna zorlayamam tabi.Zaten final da yaklaşıyor,lütfen arkadaşlar.Lütfen dikkate alın.
Sizi seviyorum,iyi okumalar.
Başımı eğmiş sadece parmaklarıma bakarken kelimelerimi düzene sokmaya çalışıyordum.Gerçekleri hâlâ kavrayamamışken şimdi bir de başkasına kabul ettirecektim.İşim zordu.
"Summer,bacaklarını titremeyi kesip ne olduğunu açıklar mısın artık ?"
Bakışlarım bu sefer en yakın arkadaşlarımdan birini buldu.Söylediği gibi dizlerimi titretmeyi kesip kenetlediğim ellerimi çözdüm ve terleyen avuç içlerimi üzerime sildim.Epey gerilmişim.
Şu lanet olayın üzerinden henüz bir gün geçmişti.O günün,dün akşam, akşamı yatağımdan çıkmamış,odama sadece Cody'i kabul etmiştim.O beni anlıyordu,kardeşini kaybetmişti.Beni dinlemiş ve ortaya çıkan krizlerimi yatıştırmama yardım etmişti.Bu krizler benim için yeniydi,nasıl baş edebileceğimi bilmiyordum.
Şimdi ise Zach'in karşısında durumu açıklamaya çalışıyordum.Marcel ölmeden önce,Lucy'nin dönüştüğünü ancak korkup kaçtığını söylemişti.Ona inanmamıştım elbette ama bir şekilde tutunacak dala ihtiyacım vardı ve ben onun hâlâ yaşadığını hissediyordum.Belki de sadece bilinçaltımın basit bir oyunuydu.
O günün akşamı arayıp anneme Klanlar'ı haber vermiştim.Daha önce de onlarla olan anılarımdan dolayı çok fazla korksa da onu sakinleştirmeyi başarmıştım.Doğrusu Cody başarmıştı,anneme Marcel ve diğerlerinin işlerinin bittiğini söyleyerek yırtma planı ona aitti hatta.Ancak Lucy'nin öldüğünü duyunca yıkılmasını hiçbir şey engelleyememişti.
"Zach,inan nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum."
Karşımdaki koltuktan kalkıp yanıma oturdu ve ellerini omuzlarıma yerleştirdi.
"Rahat ol ve söyle.Yoksa beni bırakıp yeni bir en iyi arkadaş mı buldun ?"
Sözleri beni az da olsa gülümsetmişti.Başımı eğince yüzüme düşen saçlarımı geriye atıp gözlerimi sımsıkı kapattım.Birden söyleyecek ve bu eziyeti bitirecektim.
"Lucy...öldü Zach."
Gözlerimi açmaya korkarken omuzlarımdaki ellerinin varlığı hissedilmez oldu.Yutkunduğunu ve birkaç saniyeliğine nefes almadığı hissedebilmiştim.
Aklıma Cody'nin öldüğünü sandığım gün süzülünce yavaşça iç çektim.Kalbim duracak gibi hissetmiş,nefesim kesilmişti.Kaybolmuştum sanki.
Onu anlıyordum.
Gözlerimi aralayıp yüzüne baktım.Bakışlarını yüzümden ayırmamıştı hâlâ.Gücü yoktu belki de.Gözleri tüm çaresizliğini yansıtıyordu.
En sonunda güçsüz bir şekilde nefes verdi.Verdiği nefesle birlikte omuzları da çökmüştü.Gözleri kızarırken,bakışlarını tavana çevirdi.Ağlamamaya çalıştığı belliydi.
"Bugünün gelmesinden korkuyordum." diye fısıldadı yavaşça,zar zor ayakta duruyordu sanki.
Uzanıp elini sıktığımda bakışları değişti birden.Yüzüne adlandıramadığım bir ifade yerleştiğinde yüzümü elleri arasına almıştı.
Heyecanlı bir şekilde "Summer,siz ölümsüzsünüz." dediğinde konunun nereye gideceğini anlamıştım.
"Bu durumda Lucy-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEZ KIZ
VampireSertçe yutkundum ve elimi yarama bastırdım.Artık nefes alış-verişlerimin zorlaşması,bana sonumun yakın olduğu mesajını veriyordu. Gözlerimi açmaya çalışırken "Seni seviyorum." diye fısıldadım.Yaramın getirdiği tarifsiz acı hissedilmez olmuştu. Alnın...
