MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 64.BÖLÜM

Az önce gördüm,1 M okunma sayısına ulaşmışız.Hepinize teşekkür ederim Melezler !

İyi okumalar.

Saçlarımı sevmeye devam ederken "Şimdi daha iyi misin ?" dedi mırıldanarak.Burnumu çekip başımı salladım.

Önceki gece her şeyi anlatmıştım,her bir şeyi.Artık bitmişti,yalan yoktu bir daha.

"Okuldan ayrılmanı da çok kafana takma.Eminim haklı sebepleri var-"

Başımı göğsünden kaldırıp doğruldum."Var zaten.Cody göremiyor musun,tehlikeliyim. Kötüleri ben çekiyorum,nerdeysem ordalar.Kahretsin beni yalnız bırakmanız gerek !"

Yine başlamıştım işte.Artık günlük rutinlerim arasında kendime lanet okumak da vardı.

Yavaşça doğruldu ve yanaklarımdan süzülen yaşları bir kez daha sildi.Şikayet etmeden saatlerce bunu yapmıştı,yapıyordu,eminim yapmaya da devam edecekti.

"Bu konuyu hallettik sanıyordum ?"

Birkez daha burnumu çekip başımı salladım.Gözlerimi kapatıp derin nefesler aldığım sırada,dudaklarını göz kapaklarımda hissettim.Bu o kadar güzel bir histi ki...Diğerine de küçük bir öpücük bıraktıktan sonra geri çekildi ve alnını alnıma yasladı.

"Aptalsın sen."

Yüzünü buruşturdu."Ne ?"

"Aptalsın."

Kaşları kaldırıp bana anlamsızca bakmaya başladı.Bu tepkiyi beklemiyordu."Nedenmiş o ?"

"Hala yanımdasın ve hâlâ bana çok iyisin."

Saçma bir şey söylemiştim gibi gözlerini devirdi."Summer yine başlayacaksan,sakın, kendini yorma bile."

"Cody bunu tamamen aşmalıyız tamam mı ? Ve sen geçiştirmeye devam ettikçe de bu olmayacak."

Ellerini yanaklarımdan çekip ayağa kalktı."Ne dememi bekliyorsun ? Hatta ne yapmamı bekliyorsun ?"

Dizlerimin üzerinde doğruldum."Kendine bazı şeyleri itiraf etmeni istiyorum."

"Bazı şeyleri yüzüne vurmamı istiyorsun."

"Doğrusu buysa,evet."

Ellerini saçlarına atıp odanın içinde bir oraya bir buraya yürümeye başladı.Beni kırmamak için ne kadar çabaladığını görüyordum ancak tek yaptığı kendine zarar vermekti.Durmadan içine atarak bir yere varamazdı.

"Summer."

Yataktan kalkıp ona doğru yürüdüm ancak yarı yolda elini kaldırıp durdurdu beni.

"Sen şimdi Julia'nın yanına gidiyorsun ve büyü çalışıyorsunuz.Bende okula gideyim en iyisi."

Yanımdan kaçmak için uydurduğu bahaneye göz devirdim."Cody az sonra uyuyacaksın."

İlk saate ardından da pencereden dışarıya bir göz attı.

"O zaman sen çalışmaya git."

"Julia,ben psikolojimi düzeltmeden çalışmayacağımızı söyledi."

"O zaman düzelt."

Omuzlarımı düşürüp odadan çıkarak onu yalnız bıraktım.Tek amacım ona yardım etmekti.Belki bir şeyleri kendine itiraf edebilirse..ne bileyim rahatlayabilirdi.

Salonda TV izleyen Lucy'e kısa bir bakış atıp mutfağa yöneldim.Kendi kendime bir şarkı mırıldanırken raftan büyük bir bardak alıp tezgaha koydum ve ardından dolaptan bir torba kan aldım.Bardağa boşaltırken birkaç dakikalığına her şeyi boşvereceğimi tekrarladım durdum.Keyfime bakacaktım. Psikolojimi düzeltecektim.