MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 36.BÖLÜM

"Bu koridorun nereye çıktığını bilen var mı ?"

Annem ve Kate gözlerini kısarak,ben ise kaşlarımı kaldırarak Lucy'nin gösterdiği yere baktım.Nasıl bilmiyorum ama bu koridorla ilgili bir şey biliyordum.Ufacık bir şey.

Yavaşça gözlerimi kapattım.Bugün yaşadıklarım gözümün önüne gelirken,her şeyi duymaya çalıştım.Ve birden anılarımda beliren çığlığı takip ettim.Julia'nın yardım isteyen sesi bu koridorda yankılanmıştı.

"Çığlık bu koridordan geldi."

Sesli düşündüğümü bilsem de bozuntuya vermedim.Julia'yı bulmak için diğerlerine ihtiyacım vardı.

"O zaman burayı keşfediyoruz ha ?"

Kate,kolunu omzuma atınca gülümsedim ve kolumu beline sardım.

"Siz ikiniz...Lanet olsun size ceza veremem ama,durun !"

Annem,yanında Lucy'i de sürükleyerek telaşlı bir ifade ile önümüze geçti."Madem çığlık oradan geldi,oraya gidemeyiz."

Kate gözlerini devirirken "Elena." dedi."Bir kere olsun,olgun biriymiş gibi davranmayı bırak.Hem anlamadın mı ? Summer'ın o kızı bulması gerek."

Kate'e minnetle baktım.Karşılık olarak yavaşça gülümsedi ve göz kırptı.

"Summer,buradan çıkınca bilmediğimiz ne varsa anlatacaksın.Anlaşıldı mı ?"

Yutkundum ama yine de başımı 'tamam' anlamında salladım.

Hep beraber koridorda sessizce ilerlemeye başladık.Ortalık sessizdi.Bir kez sağa dönüp ilerlemeye devam edince çok geçmeden fısıldaşmalar duyduk.Koridorun sonundaki küçük bir odadan geliyordu sesler.Yavaşça ilerledik.İki görevli kendi aralarında sohbet ediyorlardı sadece.

Hayal kırıklığı ile geri çekilip duvara yaslandım.Julia'nın buralarda olması gerekiyordu.

Anahtar seslerini duymamla tekrar başımı uzattım.Vampirlerden biri ayağa kalkmış,duvara ilerliyordu.Çok geçmeden önünde durduğu yerin sadece duvar olmadığını farkettim.Bu bir kamuflaj kapıydı.

O,doğru anahtarı ararken annem gitmemiz için bir işaret yaptı ama Kate ısrarla izlemeye devam etti.Lucy ise hiçbir tepki vermiyordu.Ama,sanki biraz daha zorlasa duvarın arkasını görebiliyormuş gibi bakıyordu.

Ona "Lucy,bir şey görebiliyor musun bari ?" diye takıldığımda benden tarafa bakmadan elini kaldırdı.Bu sus deme şekliydi.

Tekrar içeri baktım.Bir vampir hâlâ yerinde otururken diğeri duvarın diğer tarafına geçip gözden kaybolmuştu.Sıkıntıyla ofladım ve önüme döndüm.

"Sanırım başımız dertte."

Üçü bakışlarını ilk bana sonra da baktığım yere çevirdiler.Dominic ve Stacy 3-4 metre ilerimizde durmuş bize bakıyorlardı.

"Burada.Ne.Arıyorsunuz ?"

Annem her zamanki gibi öne çıktı.Gizli gizli dinlemek normal bir şeymiş gibi sakin bir sesle "Sana hesap vermek zorunda değilim Dominic." dediğinde Dominic alayla güldü."Tabiki zorundasın Elena.Vampir Konsey Binası benim sorumluluğumda."

Annem "Vampirler de benim sorumluluğumda." diyerek konuya son noktayı koydu.Keyifle sırıttım.

Ama Dominic'in arkasında beliren iki vampiri görünce gülümsemem soldu.

"Sen köken olabilirsin Elena.Ama burada benim sözüm geçer."

Stacy özür dileyerek baktı.Ardından bakışlarını Kate'e çevirdi ve "Acı." diye fısıldadı.