MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 60.BÖLÜM

Ellerim tekrar ellerindeydi.Koluna girmiş ve başımı omzuna koymuştum.Arada başını çevirip saçlarımdan öpüyor,diğer zamanlarda ise sürekli konuşuyordu.Açıkçası neler dediği umrumda değildi,algıladığım tek şey sesiydi.Ayrılıktan sonra aramızda geçen konuşmalarda,haklı olarak,mesafeli olmuştu ve..bu ses tonunu özlemiştim.

"Sen ne düşünüyorsun ?"

Gerçekliğe dönmek için gözlerimi kırpıştırdım ve başımı omzundan kaldırdım.

"Ne ? Yani şey ne hakkında ne düşünüyorum ?"

Gözlerini devirse de gülümsemesi farkedilmeyecek gibi değildi.

"Konu Lucy,o Zach'i çok fazla özlüyor."

"Oh." Kaşlarım havalandı ve dudaklarım hafifçe aralandı.Zach'e Lucy'nin ölüm haberini verdiğimden beri,normal olarak,görüşmüyorlardı.İki tarafın da birbirini çok özlediğinden emindim ancak benim yapabileceğim hiçbir şey yoktu.Lucy'nin farklı planları vardı tabi,kendini ara sıra Zach'e gösterip çocuğu bir duygu karmaşası içinde bırakmak gibi.

"Eğer Lucy,Zach'in karşısına çıkabilecek cesarete sahipse buna bir son verebilir."

"Cesaret değil konu,Zach'in ondan korkacağını düşünüyor.Ölmüş ve geri gelmiş bir vampir olarak."

"İnsanlar zaten vampirleri ölmüş ve geri gelmiş yaratıklar olarak bilmiyor mu ?"

Başını arkaya atarak sesli bir şekilde güldü."Pekala iki kez ölmüş ve iki kez geri gelmiş vampir olarak."

Gülümsemem sırıtmaya dönerken "Ah,bak bu mantıklı oldu kurtçuk." diyerek takıldım ona.

Cevap vermeyince aramızda uzun bir sessizlik yaşandı.Ta ki...

"Bu cesetleri atacaksın,öyle değil mi ? Bu iğrenç.Ayrıca berbat kokuyorlar."

Gözlerimi devirerek ayağa kalktım ve bahsettiği cesetlere ilerledim."Yemeğe iğrenç denmez."

Oturduğu yerde yan döndü ve sırtını duvara yasladı."Emin ol benim yemeklerime diyemezsin zaten."

Kızın ve yanındaki çocuğun boyunlarından tuttuğum gibi merdivenlere ilerledim.Bedenlerini yerde sürüyerek 4 kat indikten sonra inşaatın arkasına,karanlığa bıraktım.

"Hallettin mi ?"

Tekrar Cody'nin yanında yerimi alırken başımı salladım."Kimse görmeyecek.Şey en azından bir süre."

Muhtemelen sadece birkaç gün.

****

"Lucy ?!"

Salondan çıkıp mutfağa ilerlerken adını seslenmeme rağmen burada olduğuna dair hiçbir işaret göremiyordum.Cody cep telefonunu çıkarıp onu aramaya başlayınca alt katı ona bırakıp merdivenlere yöneldim.O sırada üst katta bir kapının açıldığını duydum.

"Burdayım."

Bakışlarımı sese çevirdiğimde Lucy'i merdivenlerin tepesinde gördüm.Yeni uyanmış gibi görünüyordu,tek dikkat çeken hafif kızarmış gözleriydi.Başka hiçbir şey demeden basamakları indi ve yanımdan geçip gitti.Cody ile yaşadığımız tuhaf bakışmanın ardından Cody,Lucy'nin ardından gözden kayboldu.

Onları alt katta bırakıp odama çıkarken omuzlarımı düşürmüştüm.Açıkçası Lucy'e,Cody ile olanları anlatmak için sabırsızlanıyordum ama anlaşılan o ki zamanı değildi.

Odama girip yatağıma oturduğumda aynı anda birkaç şey dikkatimi çekmişti.İlki kapı sonuna kadar açıktı,dışarı çıkmadan önce kapalı olduğundan emindim halbuki.İkincisi yatağımın üzerindeki örtü dağılmıştı ve üçüncüsü perdeler açılmıştı.Perdelerin sakladığı boydan pencerem ise tam olarak Zach'in odasına bakıyordu.