MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 50.BÖLÜM

"Alexandra Summer Hills."

Karanlığın içinden duyduğum ismim ile yüzümü buruşturdum.İsmimin çekici bir şekilde söylenmesini beklemezdim tabi ama böyle alaycı söylenmesini de haketmiyordum.

Bir diğer sorun ise...Sesi tanıyordum.

"Nasılsın Alexandra ? Hayattan zevk alıyor musun ?"

Dişlerimi sıkıp derin bir nefes aldım.Bu adamdan ve bende çağrıştırdığı nefretten bıkmıştım.

Yutkunup kollarımı göğsümde birleştirdim."Sanırım cevabım evet.Bu seni tatmin eder miydi ?"

Bedensiz ses gülmeye benzer bir ses çıkardığında etrafa bakındım.Saf karanlıktı.Geceden siyahını ve ölümden soğuğunu almıştı sanki.Bu ürpermeme neden olmuştu.Yapayalnızdım.

"Elbette küçük vampir.Sevgilinin kollarında nasıl huzurlu olduğunu hissedebiliyorum.Ne kadar romantik."

Rüyamda bilincimin açık olması bir yana,izlendiğimizi de anlayabilmiştim.Dudağımı sertçe ısırıp tırnaklarımı avuç içlerime batırdım.

"Evimde her ne halt yiyorsan Dominic,defol."

Bana yaklaştığını hissedebiliyordum.Kendimden ödün veremezdim.Şimdi olmazdı.Şimdi korkmanın sırası değildi.

"Ne düşünüyorum biliyor musun Alex? Ne kadar basit olduğunu."

"Ben basit değilim."

"Zihninin derinliklerinde,sevgilinden ayrılmak yatıyor.Ama yapamıyorsun.Savaşın yaklaştığını biliyorsun ama güçsüz olduğunun farkındasın.Sadece güçlü rolü yapıyorsun.Daha öğrenmen gereken güçler olduğunu düşünüyorsun.Ancak öğrenmeye vakit ayırmıyorsun.Evet Alexandra,sen basit ve iradesizsin."

Böyle giderse dudağımı parçalayacak ve avuç içlerimi kanatacaktım.Belki o zaman uyanma şansım olurdu.

"Beni izlemeyi kes ! Hayatımı eleştirecek son kişi bile değilsin !"

Dominic bir kez daha güldü."Sinirlenmeni seviyorum küçük vampir."

Ellerimi kullarıma götürüp,duymamaya çalıştım.Lanet olası sesi zihnime işlemişti sanki.Ondan kaçamıyordum.

"Kendini feda et,bende diğerlerini rahat bırakayım.Evet,bunu yaparım.Eğer teslim olursan savaş da olmaz.Tek yapman gereken yarın akşam göl kenarına gelmek."

Derin nefesler almaya başladığımda yavaşca dizlerimin üzerine çöktüm.

"Yoksa hemen mi teslim-"

Sözünü kesen şey çığlığım oldu.

Cody Walker

Summer'ın yüzüne düşen birkaç tutam saçı yavaşça parmağıma dolayıp geriye attım.Huzursuz bir şekilde yerinde kıpırdanıp gevşemiş kollarımdan çıktı.

Saat gece yarısını bir hayli geçmiş olmalıydı ve ben hâlâ uyuyamamıştım.Ellerimle yüzümü örtüp derin bir nefes aldım.İçimde adlandıramadığım bir sıkıntı vardı ve beni fazlasıyla sinir ediyordu.Oysa her şey yolundaydı.Yani...öyle olduğunu umuyordum en azından.

Başımı ovalarken yerimde doğruldum.Bakışlarım duvardaki gösterişli saate dönerken ayaklarımı yataktan aşağı sarkıttım.

03.32.

Gözümü ovuşturarak ayağa kalktım ve odadan çıktım.Merdivenleri ikişer ikişer inip mutfağa ilerlerken gürültülü bir şekilde gerindim.Summer'ın annesi ve teyzesi bir iki haftadır burada değillerdi.Onlar yokken daha rahattım,rahattık.