MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 44.BÖLÜM

Öncelikle merhaba.Sizi hayli beklettiğim için özür dilerim ancak sınav haftam,ödevler derken zamanım olmuyordu.

Umarım bölümü beğenir ve diğer bölümü iki değil,üç değil tam dört gözle beklersiniz :D

Oy ve yorumlarınızı da bekliyorum.İyi okumalaaaar.

Summer

Gözlerim,derin nefesler eşliğinde Scott'dan uzaklaşan Lucy'den ayrılmazken vampir yanıma yaklaştı.Ona bakma gereği duymadan "Adın ne ?" diye sordum.

Anında "Ashton." diye karşılık verdi.Başımı salladım ve Lucy'nin kolunu kavrayıp yanıma çektim.

"Ashton,Lucy siz gidin."

Lucy sonunda bana bakarken "Onlarla konuşmam gerek." diye mırıldandım.

"Lucy eve git,bizim eve.Ama Ashton'ı içeri davet etme."

Cümlemin sonunda Ashton'a kaçamak bi bakış attım.Alınmamış gibiydi.Lucy başını sallayıp Zach'e doğru adım attığı sırada Ashton uzanıp,Lucy'i tuttu.

"Yanlarına gitme,sana zarar verebilirler."

Lucy ile birlikte bende kaşlarımı çattım.Ashton ilk onlara,sonra bana ve Lucy'e baktı.Sıkıntıyla derin nefes alırken "Onlar avcı." dedi.

"Onları koruyorsanız bunu da bilmelisiniz.Eh anlamışsınızdır,vampirleri avlıyorlar."

Onlar avcı.Vampirleri avlıyorlar.

Aldığım nefes boğazımda takılı kalırken bakışlarımı yere diktim.Onlar avcı.Onlar avcı.Onlar avcı.Kelimeler beynimin içinde tekrarlanıyordu sürekli.Dudağımı sertçe ısırıp gözlerimi sımsıkı kapattım.Vampirleri avlıyorlar.Vampirleri avlıyorlar.Ya benim melez olduğumu biliyorlar mıydı ? Yoksa bunca zaman arkamdan iş mi çevirmişlerdi ? Delirecek gibiydim !

Gözlerimi aralayıp belli belirsiz Lucy ve Ashton'a gitmelerini söyledim.Ashton diretmeyip hızla uzaklaşmaya başlasa da Lucy kendini tutamayıp birden gözden kayboldu.

Donuk bakışlarım ilk önce Scott'ı bulurken,ayağa kalkmış gözlerini kırpmadan bana baktığını farkettim.Onlara doğru birkaç adım attım.

"Beni biliyor muydunuz ?"

Zach gözlerini Lucy'nin gözden kaybolduğu yere dikse de Scott yavaşça başını salladı.Arkamdan iş çevirmişlerdi !

Ağlamaklı bir sesle "Beni kandırdınız yani ?" diye sorduğumda Zach de bana döndü.Yalan değildi,böyle sürerse şuracıkta diz çöküp hıçkıra hıçkıra ağlayabilirdim.

Bastıran ağlama dürtüsünü yoksayıp "Beni kandırdınız." diye fısıldadım.

Scott bana yaklaşacak gibi olsa da geri çekildim hemen.

"Katilim olacağınızı bile bile yanımda oldunuz !"

Böyle dışa vurmak daha büyük bir etki yaratmıştı bende.Arkadaşlarım,beni her an avlayabilecek katillerimdi yani.Ellerimi saçlarıma geçirdiğim sırada,arkamı dönüp sustum.Öfkemi dışa yansıtmayacaktım.Ancak kendimi tutamayıp hızla onlara döndüm ve ilk Zach'e ardından Scott'a olabilecek en hafif yumruğu geçirdim.

En azından bana göre en hafif yumruk.

Geriye yalpalayıp,sertçe yere düştüler.Düşmelerine sebep olan ben olmasam,elimi uzatıp yardım etmek istedim.Gözlerimi sımsıkı kapatıp açtım.Scott yine kafasını tutuyordu,Ashton'ın darbesine bir de benimki eklenmişti.Zach ise yanına düştüğü ağaca tutunup ayağa kalkıyordu.Geri gitmeye başladığım an "Bir daha karşıma çıkmayın." diye mırıldandım,duymuşlardı.