MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 61.BÖLÜM

"Zach.."

Elini kaldırıp beni susturdu."Lucy yaşıyor mu yani ?"

Fazlasıyla gergindim.Anlamadığım bir şekilde,beni şu an korkutan şeyin Dominic'le uzaktan yakından alakası yoktu.Zach'in beklenen tepkisiydi beni korkutan.Yavaşça başımı salladım.Başındaki yaradan dolayı acı çekmesine rağmen yüzüne büyük bir gülümseme yerleştirdi."Yaşıyor."

Elini ağzına kapayıp neşeli bir kahkaha attı.Hissettiğim rahatlamayla farketmeden bende gülümsemiştim onun bu haline.

"Zach bunca zaman ondan ayrıydın.Ve bu Alex'in suçu."

Dominic istediğini alamamış bir halde denemeye devam ediyordu.Zach onu duyduktan sonra gülümsemesini yavaşça sildi."Bak,şu an öldüğünü sandığım sevgilimin aslında yaşadığını öğrendim.Ki bence...Alex'in bu konuda bir açıklaması vardır."

Söyledikleri beni gerçekten mutlu etse de zihninden geçirdikleri pek hoş şeyler değildi.Düşüncelerini Dominic'e iletmediği için minnettardım.Her ne kadar onun da bir vampir olduğunun farkında olsak da.

Dikkati üzerime çekmek adına boğazımı temizledim."Benden ne istiyorsun Dominic ?"

"Elbette kendini feda etmeni,hayatım."

Yüzümü buruşturdum."Bundan kastın ne ?"

Gözlerini devirdi."Benimle geleceksin ve sana yapacağımız işlemler boyunca bize boyun eğeceksin.Işte o zaman,savaş diye bir şey olmaz."

"Biz mi ?"

Dominic konuşmaya başlayacakken göz ucuyla Zach'e baktım ve ona epey yakında duran hançerimi işaret ettim.

"Klanlar ve ben.Amaçlarımız farklı olsa da engellerimiz aynı.Sen ve o kendini beğenmiş ailen tek sorunumuz."

"Biz nasıl sorun olabiliriz ki ?"

Dominic planımı anlamamış gibiydi.Her sorumla daha da hırslanıyor ve dikkatini bizden uzaklaştırıyordu.Farketmeyeceği bir şekilde Zach'e baktım tekrar.Arkasına sakladığı telefona bir şeyler yazmaya çalışıyordu.Yardım çağırıyor olmasını umarak Dominic'e döndüm.

"Ailen sadece Klanlar'a sorun arz ediyor.Bunu biliyorsun,Klanlar güç ve saygınlık ister.En güçlü sayılan iki ırk,yani kurtlar ve vampirler, ailenin liderliğinde."

Cümlesine noktayı koyup bana yaklaştı.Yüzünde sinsi bir gülümseme vardı."Ama sen,sen sadece bana lazımsın.Güçlerini alacağım Alexandra.Ve emin ol ben bunu yaparken çok acı çekeceksin."

Kısa süren sessizliğinin ardından dudaklarını alnıma yaklaştırdı ve geri çekilmemem için kolumu sımsıkı tuttu.Ne yapacağını anlamıştım.

"Tadın nasıldır dersin ?"

Dilini alnımdaki yaranın üzerinde hissedebiliyordum.Bu..bu iğrençti.Öğürmemek için kendimi tuttum ve bu his geçer geçmez boş kalan kolumla onu ittirdim.

Sadece sendeledi ve gülümsemesini yüzünden silmeden,dudağının kenarındaki kanımı parmağıyla temizledi.

"Güzelmiş.Dahasını da isterim aslında."

Bana tekrar yaklaştığında zaman yavaşlamış gibiydi.Zach'e bir işaret verdim ve o da hançerimi,tekme atmak için havalanacak ayağıma doğru fırlattı.Kabzasını ayak parmaklarımla yakaladım ve kendi etrafımda dönerek hançeri kalbinin altına sapladım.Ya da en azından oraya saplamış olduğumu umdum.

Önce gözleri haddinden fazla irileşti.Neredeyse ona acıyacağım şekilde acı yüklü inlerken,dengesini kaybedip sendeledi.

"Air écoutez-moi.(Hava beni dinle.)"