DREAM AND REALITY [COMPLETED]

EPILOGUE

"Drake! Holy? Where are you two?" Tawag ko sa kanila habang papalabas kami ng simbahan at napangiti naman ako ng makita ang mag-ama ko na nasa gilid at kausap na naman ang pari na nagmemesa dito lagi.

Since linggo ngayon ay pumunta kami dito na palagi na naming ginagawa ng mag-ama ko. Palagi kaming nagdadasal at nagpapasalamat dahil ibinigay niya sa amin si Holy.

She's a premature baby. She's just eight months when I give birth to her.  And the situation back then was dangerous for the both of us. The doctor have said that the chances that the baby will survive is low. And when the baby survive, I am the one who will die. Drake was ready to givin' up the baby for me but I choose to fight for myself and for the baby. I will take the risk as long as my baby will live. And I'm not regretting it because Holy is now  healthy and strong princess of ours.

Salamat lahat sa Diyos at hindi kami pinabayaan kahit na minsan lang kami kung magdasal ni Drake noon dahil sa mga sari-sarili naming trabaho.

We are so busy back then and even forget the one who give us life.

Kaya ngayon ay bumabawi na kami. At tatlo na kaming nagdadasal palagi.

"Mama!" Napangiti naman ako ng marinig ang boses ng anghel namin. Agad ko naman itong niyakap saka hinalikan sa pisngi ng makalapit. Nakita ko namang lumapit na rin si Drake at humalik rin sa pisngi ko. "Mukhang nagkakasayahan ang reyna at prinsesa ko ah. Pero dapat kasama ako, right?" Tanong nito at binuhat ang anak.

"Right!" Sabay naman na sagot namin ng anak ko.

"Well. Well. Well. Because of that we will eat in Tita Nana's restaurant, okay?" Sayang-saya naman kaagad si Holy ng marinig ang sinabi ng ama.

Paborito talaga nitong kumain sa restaurant nina Nally at makipaglaro sa anak din ng mag-asawa na si Dane.

Umalis na kami doon sa simabahan at agad na dumeritso sa pupuntahan. Habang nasa biyahe ay todo kwento naman si Holy sa nangyari kahapon sa school niya. Seven years old na siya ngayon at ang anak naman nina Nally ay Six years old. Pero parehas lang sila ng grade level na dalawa. Ayaw nila mawalay sa isa't-isa eh.

Ang bilis lang talaga ng oras.

Parang noon ay puro trabaho lang ang nasa isip namin ni Drake tapos ngayon ay heto at may anak na kami at masaya na nagsasama.