Eğlencesine gidilen konserde bir insanın hayatı değişebilir mi? Unutulan anılar adına nasıl birine aşık olabilir?
Not: Özel Bölüm/ 3'den sonra başlayan 1, Konser 2. kitabın başlangıçıdır
Atlas elimi daha da sıkı tutuyordu, Sanki hiç bırakmayacak gibi bakıyordu bana. Gözlerim onun gözleriyle her buluştuğunda aşka olan inancım geri geliyordu.
"Her şeyi bir günlüğüne boş verip, anı yaşayalım mı?" Diye sordu.
Ben senle her şeye rağmen anı yaşıyorum.
"Yaşayalım."
Atlas askılıktan bir ceket alıp bana uzattı. Uzattığı ceketi elime alıp üstüme giyinirken kendisi de ceketi aldı. Hızla üstüne giyinip dış kapıya geçtik. Ayakkabımı giyinecekken Atlas bana terlikleri uzattı. İtiraz etmeden terlikleri girdim. Kendisi de terlikleri giyince birebirime bakıp kahkaha attık.
Dışarı çıkarken pijamalı olmamız, ayağımızda terlikle olmamız umurumuzda değildi.
Elimi sıkıca tuttu. Bir insanın kalp atışını elinden anlayabilir miydik?
Atlas önden yürürken ben arkasından geliyordum. "Nereye gidiyoruz?" Diye sordum. Atlas durup bana baktı. "Bilmiyorum." Gülümseyerek ona baktım. İkimiz de olduğumuz yerde durduk.
"Sahile gidelim."
"Ormana gidelim." Aynı anda konuştuk. O orman derken ben sahil demiştim ve aralarında saatlerce yol vardı. "İkisine de gidelim." Dedi. Kafamı onaylarcasına salladım.
Sahil kenarına doğru yürümeye başladık. Atlas birden kolumdan tutup koşmaya başlayınca ben de arkasından sürüklendim. Bir süre sonra kolumu bırakınca ben koşmaya devam ettim.
Atlas önden koşarken "Önce sahile gelen kazanır!" Diye bağırdı. İstemsizce daha hızlı koşmaya başladım ama pek işe yaramadı.
Sahile vardığımızda Atlas benden öndeydi. Yani bu ödülsüz yarışmayı o kazandı. İkimiz de nefes nefese birbirimize bakıyorduk. Sahilden geçen insanlar ise 'Bu iki salak ne yapıyor?' Dercesine bize bakıp yanımızdan geçiyordu.
Atlas ise bize bakanlara karşılık yüz buruşturuyordu. En sonunda bize bakan iri adama yüz buruşturunca adam bize doğru birkaç adım attı. "Sıçtık, kaç!" Diye yüksek sesle uyaran Atlas'a karşı kahkaha attım.
Ben kahkaha atarken Atlas çoktan koşmaya başlamıştı. Adama dönüp baktığımda bana tuhaf bir şekilde baktığını gördüm. "Ne bakıyon amca?" Diye sordum sinirle. Yanındaki kadın adamın kaslı kollarını tutarken ben de gülerek Atlas'ın yanına koşmaya başladım.
Atlas'ı bir kayanın arkasında görünce durup ona baktım. "Ya sen ne korkak birisin." Dedim. Atlas hızla nefes alıp verirken yanına oturdum. Dizlerimi kendime çekip dizlerime sarıldım. Atlas'a bilerek omzu attım.
"Korkak."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
