Konser +18

23

Media: Derin Yılmaz

İyi okumlar Ziyagiller

o((*^▽^*))o

Gözlerimi yorgunlukla açtığımda sırtımda bir ağırı hissettim. Acıdan sessizce inleyerek ayağa kalktım. Bir insan neden yerde yatar ki? Hepimiz sıraya dizilmiş ve yerde yatmıştık. Nedenini ben de bilmiyorum. Ben ve Derin ortada yatmıştık. Benim yanımda Atlas, Derin'in yanında Çağrı vardı. Üstte yatak varken neden buradayız ki?

Elimi sırtıma koyarak nefes verdim. Derin'in telefonu çalınca ona bakındım. Gözlerini hafifçe araladı. "Kimmiş?" Diye sordu, Çağrı sesi duyunca yanında çalan telefonu eline alıp Derin'e verdi. "Bilmiyorum."

Derin telefona baktığında hızla ayağa kalktı. "Kim?" Sorumun üzerine Derin net bir şekilde "Annem." Diye cevap verdi.

Derin üst kata çıkınca Çağrı kaşlarını çatarak ayağa kalktı. "Ben bi ona bakayım." Dedi Çağrı esneyerek.

Çağrı üst kata çıkınca Atlas'a kaydı gözlerim. Halen daha sessizce uyuyordu. Dün gece Çağrı evde içki aramıştı, Atlas ise 'Öykü içmiyor.' diyerek hepimizin içki içmesini önlemişti. Ardından hep beraber koyu bir sohbete dalmıştık. Koyu sohbet dediğim siyasetten girdik konuya yeni çıkan bütün dizileri eleştirdik. Arada bir Çağrı ve Atlas maç konuşunca ben ve Derin ünlü magazinlerini konuştuk.

Konuşma bitince Atlas benle beraber üst katta yatmak istedi ama bu bütün romantik anılarımızın katili olan iki şahıs hemen itiraz etti. Biz yatacağız, hayır biz kavgası derken hep beraber yerde yattık.

Bari koltukta yatsaydık.

İşte bu da bizim salaklığımız...

Atlas mırıldanarak "Öykü." Dediğinde yanına yaklaştım. "Efendim?" Gözlerini hafifçe araladı. Bana bakıp gülümserken elimden tutup beni kendine çekti. Atlas'ın üstüne geldiğimde bana baktı. "Sabah öpücüğü yok mu?" Dedi dudaklarıma bakarak.

"Sabah öpücüğü mü? Günaydın demem neyine yetmiyor paşam?"

"Onu da demedin ki." Dedi. "Yani desen 'Tamam' derim ama onu da demiyorsun. Hem 'Günaydın' demez hem sabah öpü-"

Atlas'ın fazla konuşmasını sabah sabah çekemeyeceğim için dudaklarına yapıştım. Atlas ise direkt uyum sağlayıp öpücüğüme karşılık vermeye başladı. Hafifçe geri çekildim. "Olmadı ya." Dedi sessiz bir ses tonuyla.

Dudak bükerek "Devamı yalnız kalınca." Diyerek ayağa kalktım. Atlas benim ardımdan ayağa kalktı. "Nerede bunlar?" Diye sordu, elimle üst katı gösterdim. Atlas üst kata çıkacakken elinden tuttum. "Ne oldu?" Bana bakarak sırıttı. "Evden kovacağım."

Kahkaha atarak ona baktım. Atlas'ın ciddi olduğunu fark ettiğimde ise elini daha sıkı tuttum. "Derin annesi ile konuşuyor." Dedim. Atlas bana bakarak göz devirdi. "Gitsinler artık. Biz, bizi barıştırmaya geldik." Atlas'ın dudağına ufak bir öpücük kondurup geriye çekildim.

"Neyse şuanlık bu yeter."

Atlas'a göz devirip hafifçe güldüm.

Derin ve Çağrı üst kattan indiklerinde Derin'in yanına geçtim. "Daha iyi misin?" Diye sordum. Derin kafasını olumlu anlamda salladı. "Akşam eve geçmem lazım." Kaşlarımı çattım. Atlas yanıma gelip elimi tutunca gülme hissiyatım geldi ama kendimi tutarak gülmedim. "Neden?" Derin sıkıntı ile nefes verdi. "Annemin istediği dosya bendeymiş, akşam onu atmam lazım."

Atlas elimi hafifçe sıkınca elini kendime doğru çektim. "Biz de gelelim mi? İster misin?" Kafasını olumsuz anlamda sağa sola hafifçe salladı.