Konser +18

18

İyi okumalarr ziyagiller ♡

---

Beni bu hayatta bir hiç gibi sayan ikinci kişi Batuhan olmuştu. Kalbimi yerinden söküp atmıştı. İlk ayrıldığımızda ağlayarak onun karşında barışmak istedim. İnanlar hiç sevgi görmeyince küçük sevgiye kanabiliyor. Ben ise Batuhan'ın o yalandan bakışlarına kanmıştım.

Şimdi ise onun birer kıza daha aynılarını yaptığına gözlerimle şahit oluyordum.

"İçeriye girsene."

Berfu yanağında olan gözyaşını silerek salona geçti. Atlas onu görünce oturuşunu düzeltti.

Berfu tekli koltuğa oturunca karşındaki koltuğa oturdum. "Neden söylemedin?" Diyerek söze girdi. Ne dediğini anlamadığım için kaşlarımı hafifçe çattım. "Batuhan ile eski sevgili olduğunu."

Durdum. Gözlerine baktığımda hayal kırıklığını gördüm. "Bana 'Öykü seni kıskansın diye seninle oynadım.' Dedi." Atlas ayağa kalkınca ona baktım. "Siz yalnız konuşun, benim biraz işim var." Salondan çıkınca geri Berfu'ya baktım.

Daha ben bir şey diyemeden ağlamaya başladı. "İyi misin?" Dedim. "Canın acıyor mu?"

Kafasını yerden kaldırdı. "Keşke canım sadece şuan acısaydı."

Keşke sana gerçeği söyleseydim Berfu. Şimdi kız karşımda ağlıyor ve ben bir şey diyemiyorum. Kendimi suçlama duygum kızın gözyaşları yüzünden içimde kabarmaya başladı.

Berfu tekrardan gözyaşlarını silip bana baktı. "Bana 'Sen herkesten, her şeyden farklı kalcaksın.' Demişti." Keşke seni Batuhan konusunda uyarsaydım. Malum o çocuk elini bacak arasından çekmeden gezemeyen iğrenç biri.

Karşımda ağlarken dolaptan birer peçete çıkarıp ona verdim. "Ya ben onunla..." Daha fazla konuşamadı. Bir şey demeden ona sarıldım. "Üzme artık kendini." Dedim "Hasta olacaksın."

Berfu ağlamaya devam ederken geri çekilip önünde eğildim. Ellerimi onun dizine koyup baktım. "Su ister misin?" Kafasını olumsuz anlamda salladı. Derin bir nefes alıp verdim.

"Benimle birlikte olmak için bana atar yaptı."

Batuhan bana bakınca ona gülümsedim. "Beraber dışarıda gezelim mi? Hava çok güzel!"

Sevinçlerimi kursağıma bırakacak derecesine bana bakıyordu. "İstemiyorum Öykü, sen laf anlamıyor musun?" Hafifçe kafamı eğdim. Batuhan ellerini belime sarınca kafamı kaldırıp ona baktım.

"Hem burada daha çok eğleneceğiz."

"Ben buna hazır olduğumu sanmıyorum." Ellerini belimden çekti. Sessizce "Sen anca sürt dışarıda, yatağa gelince kedi gibi sus."

İstemsizce gözlerim doldu, alt dudağımı yalayıp kafamı sağa çevirdim. "Öykü! Sana diyorum ki, sen de zevk alacaksın." Bağırarak başladığı konuşmaya sesini rahatlatıcı bir ses tonuna getirerek bitirmişti.

Sessizce ona baktım. Gözlerindeki hevesi fark ettim. Yatağa geçersek, diğer kızlardan ne farkım olacaktı ki? Elde ettiği bir kız olacaktım. Sonrasında benimle konuşacak mı? O bile belli değil.

"Aşk bu değil." Sesim cılız çıkmıştı. Ona bağıramıyordum. "Aşk tam olarak da bu!" O ise bana hep bağırıyordu.

"Üzüldüğünde, üvey baban sana 'eve gel yazdığında.' ben yanındaydım Öykü. Sevildiğine, annen sana bir şans verdiğinde yine ben yanındaydım. Şimdi sen beni bu odada yalnız mı bırakacaksın?"