Konser +18

6

İYİİ OKUMALAR ZİYAGİLERRRR

--

Sabah güne, Emir'in hıçkırıklarıyla başlamıştım. O an, içimdeki tüm yorgunluğu unutmuştum. Gözlerimi açtığımda, odanın sessizliğini bozan hüzünlü ağlamalarını duydum.

Koltuktan hızla kalkınca belimin tutulduğunu fark ettim. Koltukta uyumak hiç iyi bir fikir değildi. 

Emir'in yanına koştum. Onu kucaklamamla sıkıca sarıldı ve hıçkırıkları yavaşladı. Gözleri kırmızıydı, daha demin başladın ağlamaya neden hemen kızardı ki?

 Yavaşça onu sımsıkı kucakladım, sırtını okşayarak hafifçe salladım.

"Acıkmış olmalısın." Dedim. 

Mutfağa doğru giderken Emir bana sıkıca sarılıyordu. Önce Emir'in mama kabını hazırladım. Bebek mamasını hazırlarken bir yandan sütü ısıtıyordum. 

Emir heyecanla yemeğini beklerken başından öptüm.

Her şey hazır olunca Emir'e mamasını yedirmeye başladım. Mamasının ardından sütünü içirdim. Emir'in doymasıyla beraber kapının çalması bir oldu. Atlas mı geldi?

Atlas'ın gelmiş olabileceği düşüncesiyle içimde bir karışıklık yaşadım. Kapıya doğru hızla ilerledim. Kapıyı açtığımda, beklediğim kişinin Atlas olmadığını gördüm. Devrim bana bakarak "Eşyaları taşımaya geldiler, hazırlamıştınız değil mi?" Diye sordu. Kafamı onaylarcasına salladım.

"Tamam, adamlar hazırlasın. Sen de Emir'i al direkt yeni eve geçelim." 

"Emir'in üstünü değişeyim diyecektim ama hangi kutuya koydum bilmiyorum." Devrim hafifçe gülümsedi. 

Mutfağa geçip Emir'i bebek sandalyesinden aldım. "Emir, bak, yeni eve gidiyoruz!" Dedim ona gülümseyerek. "Heyecanlı mısın?"

Emir gülümsedi ve kollarını bana sardı. 

Devrim'in yanına geçtim. Devrim arabaya doğru ilerlediğinde ben de onu takip ettim. Ön koltuğa oturup hızla emniyet kemerimi taktım. Devrim direksiyonun başındaydı. 

"Ben yavaş süreceğim arabayı." Dedi sakin bir ses tonuyla.

Emir'e sıkıca sarıldım. "Pekala." Dedim derin bir nefes alarak. 

Devrim arabayı çalıştırdığı an içime ister istemez birer korku yerleşti. 

Yeni eve doğru ilerlerken, içimde bir karışık duygu yoğunluğu vardı. Hem geçmişteki anılarımızı geride bırakıyorduk hem de önümüzde yeni bir başlangıca adım atıyorduk.

Devrim bilerek arabayı yavaş sürmüştü. Arabayla yeni eve vardığımızda hızla kendimi dışarıya attım. 

Emir, merakla etrafı gözlerken ben de onu kucağımda tutarak evin çevresini inceledim. Devrim arabayı park ettikten sonra bize katıldı ve gülümseyerek "Yeni evimize hoş geldiniz." Dedi. Beyaz renkteki dış cephesi, etrafındaki yeşil çimlerle ve rengarenk çiçeklerle çevriliydi. Geniş bir ön bahçesi vardı, evin girişine kadar uzanan taş döşeli bir yola sahipti.

Yavaşça kapıyı açtık ve içeri adım attık. Ev ferah ve aydınlıktı. Yüksek tavanlar ve büyük pencereler, odanın içine bol miktarda gün ışığı sağlıyordu. 

Oturma odasının bir köşesinde, bir şömine bulunuyordu. Ahşap zeminler, eve doğal bir dokunuş katıyordu. 

Oturma odasının hemen yanında, açık planlı bir mutfak bulunuyordu. Modern mutfak dolapları, geniş bir yemek masası ve tezgahlar...