Konser +18

38

Media: Çağrı Oyban

İyi okumalar Ziyagillerrr

--

Kıskançlık. 

Bütün bedenimi ele geçiren o duygu.  

Kalbim yerinden çıkacak gibi atarken, ellerimi sinirden yumruk yapmış ve sıkıyordum.

Attığım her adımı geri atmak isterken durmayıp ileriye gidiyordum.

Evet, kendi ellerimle Atlas'ın Lal'e gitmesine izin verdim. 

Atlas'a güveniyorum fakat Lal, beni delicesiyle sinir ediyor. Atlas'ı öpmeye çalışırsa, nasıl müdahale edeceğim? 

Birinin bana Firdevs Yöreoğlu gibi 'Hala inkar edecek misin, aptal? Bu kadar zayıf olduğuna inanamıyorum! Ya bu kadar mı iradesizsin, bu kadar mı mantıksızsın? Teslim olduğun adama bak. Ona karşı koyamayacak kadar güçsüz müsün sen? Yoksa saf mısın? Sakın bana aşktan meşkten söz etme, sakın! Sen gençlik heveslerine yenildin. Nasıl bir tehlikeyi göze aldığının farkında mısın? Hayatını mahvetmene izin vermeyeceğim, Bihter. Ne pahasına olursa olsun! Buna izin vermeyeceğim. Kendine gel!' Cümleler söylemesi lazımdı. 

Sahi ya Atlas ona karşılık verirse? Ya bu oyun, oyun olmaktan çıkarsa ne yapacağım?

Keşke hayatımda Firdevs Yöreoğlu gibi beni acımasızca yargılayan ama her olan olayı kapatan biri olsaydı. Tabi benim hayatımda Nihal'ler olduğu sürece hayat hiç eğlenceli geçmiyor.

"Her şeyden kurtulacağız." Dedi Atlas bana bakarak. Kafamı onaylarcasına aşağıya yukarıya salladım. "Her şeyden mi?" Diye sordum. Gözlerimin içine baktı. Benimle konuşmak istiyordu ama yapamadı. Kafanı sola çevirip etrafa bakınmaya başladı. 

"Ne söylemek istiyorsun?" Diye sordum. 

Atlas tekrardan bana baktığında gözlerime odaklandı. "Bu olaylardan sonra hastaneye benimle beraber gelir misin?" Diye sordu. Gördüğüm kanın Atlas'a ait olduğundan zaten emindim ama kendimi kandırmak bana daha cazip gelmişti

"Gelirim." Dedim. "Neden hastaneye gideceğimizi sormayacak mısın?" Diye sordu. Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Hayır çünkü biliyorum." 

Atlas içten bir nefes verdi. "Nereden bildiğimi sormayacak mısın?" Bu sefer o katasını olumsuz anlamda salladı. "Nasıl bildiğini tahmin edebiliyorum."

Zilin çalmasıyla Derin ve Çağrı yanımıza geldi. "Hadi biz odaya geçelim." Dedi Çağrı. Atlas'ı bırakmak istemiyorum. Onların evinde bile olsak, ondan ayrılmak istemiyorum. 

Atlas dudağıma buse kondurdu. "Seni seviyorum." Dedi. Ona karşılık olarak cevap verecekken tekrardan kapı zili çaldı. "Hadi." Dedi Derin. 

Çağrı'nın odasına geçtiğimizde kapıyı bilerek araladık. Konser alanından sonra Atlas onların evine gelmiştik. Salonda oturacakları için içki şişelerini salonun ortasında duran masaya koymuştuk. Şimdi ise Çağrı'nın odasında durup Lal ve Atlas'ı dinliyorduk.

"Hoş geldin." Dedi Atlas, Lal heyecanlı ve neşeli bir ses tonunda "Hoş buldum." Dedi.

Gözlerimi sıkıca yumdum. Beynime kan sıçrıyordu. "Salona geçtiler galiba." Dedi Çağrı. 

Ayak seslerini duymak bile nedensizce beni sinir ediyordu. "Öykü nerede? Malum sahibin gibi her zaman yanında oluyor." Dedi Lal, itici bir ses tonuyla. O kadar sinir bozucu biri ki şu an bu odadan çıkıp kızın saçına yapışasım var.

"Ayrıldık."

Atlas'ın net ve otoriter çıkan sesine karşılık Lal çizgi filmlerde olan kötü karakter kahkahasını attı. "Yani sen de bana gelmeye, pardon dönmeye karar verdin." Elimi sıkıca yumruk yaptım. Tırnaklarımı avuç içine bastırırken derin nefesler alıp veriyordum.