Bölüm 32

11.3K 392 36
                                    

Bölüm 32

"yenge şu testi yapsana ya, Anlayalım ne olduğunu. Kusmaktan perişan hale geldin. Hasta mısın yoksa hami-" elimle azına vurduğumda sustu.

"boş konuşma Emre. Üşütmüşümdür kesin. O gün soğuktu ya, ben de açık giyinmiştim. Ondan olmuştur."

"tabii canım, ben de yedim." dedi. "neden hiç hamile olamazmışsın gibi davranıyorsun? Siz birlikte olmadınız mı?"

Gözlerimi kaçırdım.
"olduk."

"e, o zaman?"

"özel gümdeyim Emre." dedim en sonunda.

Emre kaşlarını çattı.
"ne? Doğum günün mü?" diye sordu ciddiyetle.

Şaşkınlıkla yüzüne bakarken konuşmaya devam ediyordu.
"ya saçmalama yenge, doğum gününde hamile olmayacaksın diye bir kanun yok."

Gerçekten bilmiyor muydu yoksa benimle dalga mı geçiyordu? Bir süre sebepsiz yere bakıştık. Daha fazla dayanamayıp kahkaha attığımda bana deliymişim gibi bakıyordu.

"of Emre ya bu haldeyken bile beni güldürdün ya... Regl'ım." bana deliymişim gibi bakan hali rahatladığında yüzünü bir anlık hüzün almıştı.

"o kadar da sevindirdin beni." diye mırıldandı. Göz ucuyla ona baktım. Evliliğimizin oyun olması onu üzer miydi? Üzmesindi.

Elimi karnıma götürdüm. Midem hâlâ bulanıyordu.
"tatlı falan var mı?" diye sormuştum etrafa bakınırken.

"sömürdün." dedi göz ucuyla bakarken. Gözlerim dolmuştu. Şaşkınlıkla bana döndü.
"siktir lan! Ağlayacak mısın? Hayır bak sakın." dedi telaşla akmak üzere olan gözlerime bakıyordu.

Oflayarak başımı ellerim arasına aldım. Son zamanlarda çok duygusallaşmıştım. Okan olmadığı için canım sıkılıyordu, yok yere sürekli ağlıyordum.
"ya tamam ağlama, söz veriyorum tüm tatlılardan alacağım." yanıma oturmuştu.

Ağzımı sıkıntıyla doldurup geri boşaltırken göz yaşlarımı sildim. Ne kadar silsem de akmaya devam ediyordu.
"Okan ne zaman gelecek? Ben çok sıkıldım artık."

"yenge ben seni anlamadım, başka doktora görünsen olur mu? Daha demin kahkaha atarken şimdi de ağlıyorsun. Senin kesinlikle uzman bir doktora görünmen lazım." dedi ciddiyetle.

"of saçma sapan konuşma ya! Ben hasta mıyım?" hâlâ ağlıyordum.

Ayağa kalktı. "tamam bak gidip tatlı alıyorum, ben gelene kadar susmasan hepsini ben yerim." dedi çocuk azarlar gibi.

Gözlerine şaşkınlıkla bakarken çocuk gibi tekrar ağlamaya başlamıştım.
"neden sen yiyorsun benim tatlımı?" Bana bir de bayıl istersen Feriha gözleriyle bakıyordu.

Şaşkınlıkla yüzümü izliyordu.
"tamam yemem, şakasına şey ettim ben... Yenge sen yine de bir doktora görünmeyi gözden geçirsen mi?"

"Emre git ve tatlımı getir!" dedim sinirle.

"tamam gidiyorum. Kızma." son bir kez daha yüzüme baktıktan sonra odadan çıktı.

Ayağa kalktım. Açık camdan temiz havayı içime çektim. Akmaya devam eden göz yaşlarımı titrek ellerimle sildim. Sanem'i iki gün önce Okan'ın yanına gittiğini duyduğumda delirmek üzereydim. İlk haftalarda sürekli arayan Okan şimdi aramıyordu. Ben aradığımdaysa doğru düzgün konuşmuyordu.

Çantamdan telefonumu çıkarttım. Kuşkuya düşsem de aradım.
"efendim Deren?" demişti. Arkadan Sanem'in seslerini duyduğumda gerildim. Sanem birisiyle konuşuyordu.

ANLAŞMA (TAMAMLANDI) Donde viven las historias. Descúbrelo ahora