Russian Requiem (Book 2 of RR Trilogy)

Requiem #19

Chapter 19

(Despair)

"Good morning!" Umalingawngaw agad ang masiglang boses ni dad mula sa hagdanan pa lamang. Dumiretso siya sa dining table kung saan kami nakaupo at naghihintay sa kanya.

He kissed his grandchildren's heads and then proceeded to sitting at the central chair. We all greeted him back.

"Good morning, dad. You woke up late." I said.

He laughed wholeheartedly. Lumitaw muli ang mga wrinkles niya sa mukha dahil doon. Pagkatapos ay dumako ang tingin ko sa kanyang buhok na maraming puting piraso. Mai-suggest ngang ipakulay ang kanyang buhok para naman mas bumata siyang tingnan.

"I slept peacefully because of the bed. On top of that, I had two little angels beside me." He answered merrily.

"Really, dad? To you, they are little angels. When it comes to me, they become little monsters." Clade jokingly said.

"That's not true, dad!" Mabilis namang depensa ni Clay. Bumaling pa ito sa kanyang lolo na tila handang magpaliwanag ng kasalanan. "Grandpapa, don't listen to dad. He's just jealous of you."

Natawa ako sa tinuran ng anak. Nang tingnan ko si Clade ay nakabusangot na din ito habang nakatingin kay Clay.

"How was I jealous, son?" Taas-kilay na tanong ni Clade.

Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa pagkain habang nakikinig sa kanila. Si dad naman ay tutok na tutok sa dalawang kalahi niyang nagbabangayan. Parang tuwang tuwa pa itong nag-aaway ang dalawa sa harapan niya.

"Because we are sweeter with grandpapa than with you! Even with mama! That's why you're always jealous of them, dad!" Clay countered with his confident defiance.

Tila umusok ang ilong ni Clade habang tinitingnan ang anak. Our patriarch laughed with joy because of the scene.

"Papa... kuya... stop." Maliit na boses na saad ni Carie sa tabi lamang ng kanyang kuya.

My smile grew wider. Binalingan ko si Clade sa aking tabi at tinasaan siya ng kilay. Mula sa madilim na pagtitig nito kay Clay na nasa aming tapat ay bumaling sa akin ang kanyang tingin.

"Hmm... you heard our daughter. Stop fighting with our son! Especially in front of the food! You're like a kid, Clade!" Inirapan ko siya.

He scoffed. "He's embarrassing me, his own dad!"

Namutawi muli ang tawa ni dad. "Clade, you're really an ass."

"Dad!" Pag-alma ng isa. "The kids are listening."

"Oh! My bad." Ani dad at bumaling sa mga bata. "Don't use that word, Clay, Carie, okay? It's not a good word. I'm sorry."