Russian Requiem (Book 2 of RR Trilogy)

Requiem #36

Chapter 36

(Portrait)

While frozen on my place, I felt a set of arms wrapping around my waist. A head rested on my left shoulder.

That gave me the strength to move a muscle until I forcefully pushed away the one hugging me from behind. I turned to him while my hands are gripping my phone and my eyes sharp. He looks shocked with my reaction.

A handful of questions started to pour on my mind...

What the fuck was that? When was that? How could they do this to me? Is Graziella his mistress too? Then what about that Olivia? Was Clade acting to be in good terms with me all along? Did he plan on keeping that from me as a secret? How about Grazie? How can she do this to me?!

Is this fucking wedding anniversary party... just for a show?

Para saan? Para gawin akong tanga? Na tuwing nakatalikod ako ay tsaka nila ako pinagtatawanan?

Labis akong nanghina sa mga naiisip ko. My overwhelming weakness manisfested on my knees. Unti unting sumuko ang mga tuhod ko sa akin at nakuha ko na sanang mabuwal sa aking kinatatayuan kung hindi lamang ako inalalayan... ng asawa ko.

Ng asawa ko...

Hindi ko napigilang humikbi dahil sa mga salitang iyon at ang kahulugan nila. Never have I imagined my husband cheating on me... at sa kaibigan ko pa?

Sa kabila ng nagmamalabis kong luha, matalim ko pa ring tinitigan ang kamay niyang mahigpit na nakahawak sa aking braso upang panatilihin ang aking balanse. Para akong napapaso... Para akong nakakaramdam ng matinding disgusto!

He looks so clueless and confused. He slowly let my arm go when I can already stand properly.

"What's wrong, m-milaya?" Kabadong tanong niya.

Mas lalo akong naiyak. Hindi ko na mapangalanan kung alin ang pinakainiiyakan ko... I feel betrayed. I feel taken advantage of. I am so mad. I am hurt. But above all, I suddenly feel unworthy.

"Hey... what's wrong?" His nervousness is so evident in his voice. Sinubukan niyang lumapit ulit sa akin ngunit tila nakuha niya ang matatalim kong titig.

While he's still in the state of shock and confusion, dahan dahan kong inangat muli ang aking telepono upang i-play ang video. Nanginginig ang kamay ko. Mas dumami ang mga punyal na nakatarak sa aking puso ngayong ipe-play ko ulit ang video para lang ipakita sa kanya.

Lumapit ako sa kanya at marahas kong kinuha ang kanyang kamay upang ipatong doon ang cellphone. Halos mag-isang linya ang kanyang kilay sa labis na pagkunot. Inangat niya ito para mas mapanood ng maayos.

Mahigpit kong hinawakan ang bibig ko para lang hindi kumawala ang sunod sunod na hikbi. Pinapanood ko siya at ang bawat reaksyon niya habang pinapanood ang video. Hindi nakatulong ang muling pamumutawi ng nakapangingilabot na ungol ng demonyitang babaeng iyon!