Story Of Anastasia

Episode^18^

စြန္ေလးကို ကိုယ္မပိုင္ေတာ့ဘူးေလ... ေလအေ၀့မွာ ျပစ္စက္လက္ခတ္ ေမ်ာလြင့္လာလဲ ပိုင္ရွင္ကိုေက်ာ္ၿပီး မဖမ္းဆုပ္ရက္ပါဘူး။ မွန္ဇာႀကိဳးကို လက္အနာခံၿပီး ဆြဲထားရတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ဳိးကို ေရွာင္က်န္႔က အသိဆံုးျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ... ။
ၿပီးေတာ့ ဖမ္းဆုပ္တိုင္း ကိုယ့္နေဘးမွာ ရိွေနရေအာင္ ၀မ္ရိေပၚက ခံစားခ်က္မဲ့ေနတဲ့ သက္မဲ့မဟုတ္ဘူး...။ ငါသူ႕ကိုေရြးခ်ယ္ထားတယ္ဆိုၿပီး ေရွာင္က်န္႔ ေရွ႕မွာေတာင္ ျပတ္သားခဲ့တ့ဲလူမ်ဳိး ...။ ဘယ္သို႔ေသာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္းမ်ဴိးနဲ႔မွ မလႊမ္းမိုးရက္တာကေတာ့ အဆံုးထိ ေရွာင္က်န္႔ပါပဲ ... ။

ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ အဲ့လိုေန႔မ်ဳိးက လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပဲ ေရာက္ရိွလာပါတယ္။ ေက်ာက္လုဇီနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရတဲ့ေန႔မ်ဴိးေပါ့။ တစ္ခါတစ္ေလ ထိုမိန္းကေလးနဲ႔ စကားေျပာရေအာင္ ၀မ္ရိေပၚေရွ႕မွ အားနည္းခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ
ေဒါသထြက္မိပါတယ္...။ တကယ္ဆို စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္ အရာရာက ကြဲျပားေနၿပီးသားမဟုတ္ပါလား...။ ႐ုပ္ရွင္ထဲကလို ႏွစ္ေယာက္အဆင္ေျပဖို့ အစစအရာရာ ရွင္းျပခဲ့တဲ့ သူေတာ္ေကာင္း တတိယလူလဲ သူမလုပ္ႏိုင္ေလာက္ဘူး...။

ဒီလူသားနဲ႔ ပတ္သတ္သမွ်က ရင္ထဲမွာ သိမ္းထားၿပီးခဲ့ပါၿပီေလ...

" ဆန္ျပဳတ္... ဆန္ျပဳတ္လာပို႔တာ။ အဲ့ဒီ့ေန႔က "

" ညဘက္ႀကီးကိုမွေလ ။ ေရွာင္က်န္႔က တကယ္ပဲ ပတ္၀န္းက်င္အျမင္ကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့တာလား..."

ေရွာင္က်န္႔သက္ျပင္းသာခ်မိေတာ့တယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာလိုက္ရင္
တစ္မ်ဳိးစိတ္ဒဏ္ရာရမွာစိုးလို႔ တမင္တကာခ်န္ခဲ့တာကို ....
တကယ္မရေတာ့ဘူးပဲ...။

" ငါအေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ေနမေကာင္းတာမို႔ သူ႕အေမက
ပို႔ခိုင္းတဲ့ ဆန္ျပဳတ္ကို ငါ့ဆီယူလာတာ... ရွင္းသြားၿပီလား "

စကားအဆံုး ေက်ာက္လုဇီမ်က္ႏွာက မယံုႏိုင္တဲ့ ပံုစံမ်ဳိးျဖစ္သြားတယ္။
၀မ္ သခင္မႀကီးက ရိေပၚနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး သူမကိုေတာ့ အပီအျပင္ ခါးသီးေနခဲ့တာေလ... ။ ေရွာင္က်န္႔ကိုက်...