Story Of Anastasia

Episode^28^

ဖ႐ိုဖရဲဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ... ။
ဘာမွမျပင္ဆင္ရေသးခင္ စတင္ခဲ့ရၿပီး
တစ္ေန႔ေန႔မွာ လက္လြတ္ေပးရမယ့္ လူမွန္းသိသိရက္နဲ႔
ဆံုး႐ံႈးရမွာ ေသေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္ေနခ်ိန္မွ
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ေခါင္းမာစြာဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့တဲ့
ေသြးေျခဥလက္တစ္စံုက ျဖဳတ္ခ်ခံခဲ့ရတယ္။
အဲ့လိုမ်ဴိး စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေလာက္တဲ့ ဇာတ္ေမ်ာႀကီး
တစ္ပုဒ္ေပါ့...။ စနစ္တက်ျပင္ဆင္ခဲ့တဲ့ အေတာင္အလက္စံု အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေတြနဲ႔ေတာ့
အေတာ္ေလးကိုမွ ကြာျခားပါတယ္။
ဇာတ္ေမ်ာႀကီးမွာ စိတ္ပ်က္စရာအေကာင္းဆံုး အစိတ္အပိုင္း
ဆိုရင္ေတာ့ အၿမဲလိုလို အားေစးမိေနတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေတြပဲ ...။
ငါမင္းကို ခ်စ္တယ္ ထားမသြားပါနဲ႔ တို႔
ငါမင္းကိုလိုအပ္တယ္ တို့္
ငါကမင္းကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
႐ူးေနေအာင္ ခ်စ္ခဲ့ရတာပါ တို႔...
ေျပာဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး..။
ေျပာဖို္႔ႀကိဳးစားလိုက္တိုင္း
ဒီတိုင္း ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာတင္ေပ်ာက္ရွခဲ့ရတာေတြ...။
ဒါကပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ပိုေ၀းကြာေစခဲ့တာလားမသိပါဘူး။
ခႏၶာကိုယ္ကို ေပးအပ္ျခင္းကေန စတင္ခဲ့တဲ့
အခ်စ္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္မွာ ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ေနလဲလို႔ေမးရင္
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပါပဲ...။ တစ္သက္လံုးအတြက္ ၀မ္ရိေပၚဆီက
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာသည္ ၀မ္ရိေပၚမေပးခ်င္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ တစ္ခုတည္းသာျဖစ္တယ္... ။ ေရွာင္က်န္႔က ၀မ္ရိေပၚအတြက္သာ
ဖြင့္ထားခဲ့တဲ့ တံခါးခ်ပ္ေတြကို အခ်ိန္ေတြၾကာသြားတာေတာင္
ပိတ္ဖို႔ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္တာ ။

တစ္ခုခုကို စိတ္ဆိုးခ်င္ရင္ေတာင္
တစ္ခုခုကို ရစ္ခ်င္ရင္ေတာင္
မင္းမွားေနတယ္ ဆိုၿပီး အျပစ္ေျပာ ေထာက္ျပလိုက္ခ်င္တာေတာင္
စိတ္ကုန္သြားမွာစိုးလို႔ ၊ ထားသြားမွာစိုးလို႔ ၊ ၿငီးေငြ႕သြားမွာစိုးလို႔ ၊ မ်ဳိးတူခ်င္းေတာင္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္လို႔ ထင္သြားမွာေၾကာက္လို႔
သူ႕မေလးနက္မႈေတြကို ေတြ႕ရခ်ိန္တိုင္း
ေရွာင္က်န္႔က ေရွာင္က်န္႔မပီသစြာ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက စကားေတြကို
ႏွလံုးေသြးေၾကာထဲအထိ ေမွ်ာျပစ္လိုက္တာကို
ျမင္ရမယ့္ ဇာတ္ေမ်ာႀကီး။ ေရွာင္က်န္႔ကို သူေခၚခဲ့တဲ့ နာမ္စားေလးေတြ နဲ႔ အခုသူခ်စ္တဲ့သူကို ေခၚတဲ့နာမ္စားေလးေတြကို
ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္း ၀မ္ရိေပၚရဲ႕ Timeline ေပၚမွာ မၾကာခဏ ေတြ႕ရတတ္တဲ့ ခရမ္းေရာင္အသဲပံု emoji ေလးကိုျမင္ရတိုင္း
ေၾကာက္တတ္လာၿပီး Trauma ရတဲ့အထိ ျဖစ္လာတယ္။
ေရွာင္က်န္႔ကလဲ ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ပါပဲ...။ သဲအိတ္မွ မဟုတ္တာ...
သိပ္ကိုခံစားရတာေပါ့။