A Rastro Story

112 Mini Glaiza

Kasalukuyan na silang papunta sa HGGC tahimik lang sila sa loob ng sasakyan.Nagpapakiramdaman silang apat sa loob ng sasakyan.

" Tinanggap ko pala yung out of town sa Cebu one week ako doon. Sadly hindi ko kayo maisasama dahil sa site ang pupuntahan ko"-basag ni Glaiza sa katahimikan.

" Why so sudden Dada. I've read in the documents na wala pang naitatalaga na pupunta doon. Did you volunteer?"-kunot noong tanong ni AJ.

" Yes, I volunteered. I need this kiddo,hope you understand."-Nagpapaunawang tingin ito sa mga anak.

Samantalang si Rhian ay ayun kagat kagat ang mga labi para pigilang umiyak.

" Did you tell it to Mama already about this Dada?"-GJ.

" I'm telling her now. I know she wouldn't mind me going to Cebu in a week"-sulyap niya kay Rhian.

Tumahimik na ang kambal at nagsuot  ng headset ilang sandali pa ay nakaidlip na sila.

" You're really leaving me Glaiza? dahil ba yan sa biro ko lang na minasama mo?"-puno ng hinanakit na sabi ni Rhian.

" It's not about that Rhian. I just feel like nagsasawa ka na sa mga kapritso ko. I don't know but yun ang nararamdaman ko."-amin ni Glaiza.

Rhian sighed in disbelief at napangiti na ng tuluyan.

" You know what Hubby yan din ang kinakatakutan ko. Ang magsawa ka sa kapritso ko."-Iling nito at hinawakan ang kamay ni Glaiza na nasa manibela.

" So you mean to say parehas lang tayo ng kapritso?"-nangingiti na ding turan ni Glaiza.

" Yeah I think so. But pwede naman nating sabihin ng sabay ang kapritso natin para malaman natin kung magkapareho nga tayo."-Rhian.

" Okay 1...2...3..."-Bilang ni Glaiza.

" Ikaw!!!"-sabay nilang sagot.

Napatawa sila ng malakas kaya nagising ang kambal.

" Our parents are bipolar ,really"-pout ni GJ.

" Yes they are"-segunda ni AJ na nagsmirk sa mga magulang.

" Hey we heard you!"-sabay na sagot ng mag-asawa.

Napachuckle lang ang kambal and tease their parents even more.

Tinigil ni Glaiza ang sasakyan sa isang tabi.

" Kiddos can you put on your blindfold?"-baling nito sa mga anak.
--------

RHIAN

Kinurot ko ang hita ni Glaiza dahil iba na naman ang ngiti nito. Nang masiguro niyang nakablindfold na ang mga anak namin ay mabilis niya akong hinila palapit sakanya at masuyong hinalikan.

Bumaba na ang halik niya sa leeg ko at hinihimas na niya ang hita at likod ko.

" Wifey, can you change what you're wearing? That's too revealing. Anong pumasok sa isip mo at nagsuot ka ng ganyan!"-she ask.

" I just want to catch your attention cause your ignoring me. You say kanina na it's fine na ganito ang suot ko. Bakit biglang ayaw mo na ng suot ko?"-taas kilay kong tanong.

" Kanina yun! tsk. Oh ayan magpalit ka!"-sikmat niya at binigay sakin ang isang paper bag.

I smirk at her. Sabi ko na nga ba at hindi din ako matitiis ng panda ko. Maya maya pa ay naglabas uli siya ng isang paper bag. Pagtingin ko ay pagkain pala ang nandun at napangiti na ako ng tuluyan.