A Rastro Story

136 Tease

RHIAN

Kita kong ang bilis ng paglangoy ni Glaiza sa kinaroroonan ko. I just stayed still dahil sa pamumulikat ng paa ko, I gasped dahil nakakainom na ako ng tubig. I calmed myself at nagfloating na lang ako, pero isang malakas na alon ang sumambulat sakin kaya bahagya akong napailalim sa tubig. Bahagya na akong lumulubog pailalim ng isang kamay ang humawak sa akin.

" What the fuck do you think you're doing?!! Nagpapakamatay ka ba!"-singhal niya sakin.

But I pretended na nawalan ako ng malay.

" Wifey!"-she shrieked panicking.

Mabilis niya akong linangoy patungo sa pampang na parang sumali siya sa olympics. Mabilis niya akong linatag sa buhanginan at rinig na rinig ko ang paghabol niya ng kanyang hininga.

" Yoyon, wake up!"-she said while patting my cheeks and bahagya niyang binukas ang mga mata ko.

Pinag-ige ko pa ang pag-arte ko.

Maya maya pa ay lumapat na ang labi niya sa mga labi ko. She's giving me CPR.

" Wifey Baby. Please wake up! Don't leave me like this!"-garalgal na niyang sambit.

She continue to CPR me at nalasahan ko na ang maalat na likidong galing kay Glaiza. She's crying.

" Goddamit!Rhian wake up! pag hindi ka gumising mambababae talaga ako at mag-aanak ako sakanila ng isang dosena!"-hiyaw na niya.

Hindi ako natinag, I smiled secretly to myself.

" Baby Yoyon naman gagawa pa tayo ng isang dosenang anak may utang ka pa sakin!"-iyak na niya ng tuluyan. Bahagya ng lumambot ang boses niya.

Nang lumapat uli ang mga labi niya sakin ay hindi na ako nakatiis. Hinawakan ko na ang batok niya at hinalikan siya ng madiin. I sucked her tongue that made her moan.

Bumitaw siya sakin at namumula ang mukhang binulyawan ako.

" What the hell was that for!?"-nangingilid luhang hiyaw niya at binitiwan ako.

" Hubby sorry I'm just teasing you"-suyo ko and backhug her.

" You're so damn stupid pulling a prank like that. It's not funny!"-bitaw niya at winalk outan ako.

" Love sorry na"-alo ko sakanya pero deretso lang siyang naglalakad at hindi ako pinansin.

Nayakap ko ang sarili ko dahil lumalamig na. Pahapon na din kasi. Nakaisip ako ng kapilyahan.

" I'm so cold!"-bahagya kong linakasan ang boses ko enough for her to hear me.

Hinablot niya ang makapal na robe sa loob ng bag niya at pinasuot sakin sabay walk out uli. Salubong ang kilay tikom ang bibig at namumula ang mga mata sa pag-iyak.

Tiniklop na niya ang banig at binuhat na ang mga gamit namin at muling naglakad.

Tahimik ko lang siyang sinundan, halos 10 minuto din kaming naglakad at napasinghap ako ng makita ang rest house at may nakalagay pang " Welcome to Rhians Island".

I'm so overwhelmed sa effort ng asawa ko. Akala ko wala na siyang pake sakin dahil halos isang buwan n wala siyang paramdam sakin.

" Hubby"-masuyo kong tawag sakanya.

Hindi niya ako pinansin dumiretso siyang kusina at nagsimulang magluto.

" Take a shower baka sipunin ang anak ko! The bathroom's on the right side!"-sambit niya ng nakatalikod sakin.