MISTER AMBROS (Shqip)

4

-"Sa dite e bukur."

Ishin fjalet e para te dites se sotme qe Gisele tha, teksa shikonte ngjyren e gjelbert qe ndryshonte ne çdo pjese te oborrit, sot puna e saj ishte perseri ne kuzhine prandaj ajo ishte zgjuar po me lindjen e diellit, pas pastrimit te kuzhines filloj me pergaditjen e mengjesit, ne ate dhome te vogel degjoheshin vetem rrahjet e vezeve qe ajo po pergadiste. Ne ate shtepi ku ajo po qendronte nuk ishte e vetmja qe ishte zgjuar, nga dhoma e katit te dyte dera e dhomes se fundit u hap nga z.Ambros dhe ndryshe nga fjalet e Giseles ai filloj diten me shfryrje te frymes qe tregonte se perseri do ishte nje dite e merzitshme, nga dalja e dhomes kishte vendosur te dilte jashte ne oborr pas disa dite te ardhjes se tij ketu. Jo sepse pelqente natyren apo gjelberimet por sepse kishte probleme me gjume dhe e dinte qe nuk do mund te flinte edhe nese do rrotullohej 2-3 here neper shtrat, dalja nga shtepia dhe takimi i syve te tij me diellin ishte nje bezdisje tjeter per te.
Pergaditja e mengjesit per Giselen ishte gjeja me e thjeshte qe bente dhe ndoshta nje qe pelqente me se shumti nga punet e tjera.

-"Te solla qumeshtin".

Ishin fjalet e Milos pasi ajo kishte pergaditur te gjithe ushqimin, duke mos dalur fare nga kuzhina derisa perfundoj, vajzat dhe djemte e tjere ishin zgjuar tashme pasi kishin kaluar disa ore dhe kishin filluar me punet e tyre...

-"Faleminderit!"

Tha ajo duke ecur per tek ai qe te merrte qumeshtin i cili po qendronte tek dera e kuzhines.

-"Perse nuk me zgjove edhe mua, do te te ndihmoja".

Tha ai duke mos leshuar qumeshtin edhe pse Gisela po e mbante.

-" Ti punon me shume se une, prandaj ke nevoj per me shume pushime".

Tha ajo duke goditur lehte doren e tij qe te leshonte qumeshtin.

-" Milo eja".

U degjua nje ze jashte duke bere qe ai te shfryente frymen.

-" Ti priton te besh punet e tua e mandej do qe te me ndihmosh".

The Gisele pasi pa fytyren e tij te lodhur nga thirrjet e tyre.

-" Sepse ata nuk i kam qef, ndersa ty po ".

Gisele ktheu koken e duke ngritur njeren vetulle pas atyre fjaleve qe ai tha i cili mbylli njerin sy dhe u largua me fjalet.

-" Erdha erdha ".

Arnold ishte i ulur duke ngrene ne tavolinen e tij te madhe qe kishte karrige edhe per 7 persona tjere, fytyra e tij tregonte se sa shume e pelqente ushqimin qe po ngrente, Gisele eci shkalleve lart duke shkuar tek dhoma e Arnold-it qe te rregullonte cdo gje qe ishte e parregulluar ne ate dhome, teksa po rregullonte mbulojen e shtratit nga dera e dhomes qe ishte hapur kaloj z.Ambros duke zbritur poshte.
-" Z.Ambros." tha Arnoldi pasi pa qe zbriti shkalleve.

-"Ejani uluni".

Kembet e tij u ngriten duke leshuar karrigen e tij qe ishte ulur edhe pse kishte karrige tjera qe ai mund te ulej.

-" Cfare deshironi zoteri? ".

Tha ai duke afruar pijatat e mbushura afer tij, por ne syte e z.Ambros ushqimi nuk dukej edhe aq i shijshem.

-" Vetem nje lenge mjafton."

Tha ai duke u ngritur perseri ne kembe ndersa Arnold i beri me dore vajzave qe t'ia sjellnin.

-" Zoteri kam degjuar nga disa persona qe..."

Filloj te flas Arnoldi por ndaloj kur z.Ambros u kthye nga ai.

-" Z.Arnold, e din se sa me bezdisin kur njerezit me thojne kam degjuar, mos me fol per fjalet qe degjon, sepse nuk do jem i interesuar."

Tha ai duke morri goten nga duart e vajzes qe e sollen dhe pa e shikuar eci duke dalur jashte dhe vazhdoj te ec jashte oborrit te shtepise.

-" HHH! Ashtu siç kam degjuar ai eshte vertet nje mendjemadh."

Tha Arnold me ze shume te vogel teksa fliste me veten.
Gisele vetem tani po zbriste shkalleve me shporten e mbushur me rroba pasi tani ishte puna tjeter qe t'i pastronte ato.