MISTER AMBROS (Shqip)

12

-"Cdo te thuash?"
Goja e hapur e Giseles dhe syte qe po qendronin duke shikuar Oslan tregonin habin qe ajo kishte, fjalet qe nuk mund ta besonte qe po i degjonte ne ate mbremje.

-"E beson, z.Ambros ka urdheruar qe ne te qendrojme ne dhomat e katit te trete ne shtepi "
-"Kush te tha? ku e degjove"

Tha Gisele ende e habitur teksa shikonte Oslan qe qendronte e gezuar edhe pse dhomat ishin shume me te vogla por me e mire se kasolla qe qendronin deri tani ishin.

-"Milo, eshte e vertete."
-"Po, kemi leje qe te qendrojme aty, hh dhe ne qe mendonim qe do na largonte."

Gisele ishte e fundit qe po ecte pas tyre te cilet po ecnin poshte shkalleve, te gjithe te lumtur qe tani kishin nje dhome te vertete.

-"Floke kaçurrele"
U degjua nje ze qe beri Giselen te kthej koken dhe pa z.Ambros qe po vinte drejt saj.

-"Faleminderit zoteri per..."
Fjala e saj ndaluan kur z.Ambros filloj te flas pa degjuar fjalet e saj.
-"Duke qe i keni harruar fjalet e tua, ju nuk do qendroni aty..."

Tha ai duke bere qe Gisele te shikonte e habitur duke mos e kuptuar fjalet e tij.
-"Ti the qe doje te qendroje ne kasolle, prandaj ashtu sic deshiron ashtu edhe do te ndodh...kishe te drejt une jam vetem nje koketrashe qe nuk mund ta kundershtoj deshiren tende."
-"Une....une, nuk e dija qe.."
-"Po pra...prandaj vazhdoni dhe shkoni aty ku ishit me heret."

Syte e Giseles mbeten tek ai i cili levizi koken qe ajo te dilte nga shtepija dhe te shkonte aty ku tashme kishte kerkuar. Hapat e saj te ngadalshem benin qe mendja e saj te fillonte me mallkimet e deri tek sharjet, po mallkonte veten qe u shpejtua te fliste e po shante z.Ambros qe beri ate te dukej keq e qe degjoj fjalet e saj...
E vetme ne kasolle ishte e frikshem per Giselen, ndihej e vetmuar sikur te gjithe e harruan, kjo gje ja rikujtonte nenen dhe vellan e saj. Prandaj vendosi te dilte nga aty dhe te qendronte jashte ne oborr duke shikuar henen qe sot kishte rreze me shume dukej e bukur, u ule ne barin e gjelbert qe tani ishte i erret.

-"A mund t'ju gjej, a duhet te mbaj ende shpresa qe ju jeni duke me kerkuar, apo vetem une jam duke shpresuar kot.."
Tha ajo teksa largoj syte nga hena ngadale dhe shikoj personin qe ishte tek ballkoni i katit te dyte drita e dhomes qe ishte ndezur bente qe te shihej personi qe qendronte ne kembe teksa ne doren e tij mbante filqanin e mbushur me kafe.
Te dy ishin te qete Gisele po shikonte ate teksa z.Ambros ishte i menduar deri ne momentin kur syte e tij u ulen tek ajo e cila ngrysi vetullat.
.
Te nesermen Gisele ishte ajo qe ishte zgjuar e para pasi ishte dita e saj qe te bente mengjesin, ndersa z.Ambros si cdohere nuk bente gjume me shume se 3-4 ore ndoshta edhe me pak (per shkak se ka insomnia- qe ka te bej me pagjumësia është një çrregullim i gjumit ku keni probleme të bini dhe / ose të qëndroni në gjumë.)

Pasi beri nje dush sot nuk ishte ne disponim qe te dilte te vraponte prandaj vetem zbriti poshte qe te shikonte personat qe ishin zgjuar, por syte e tij nuk pane asnje person perreth derisa hyri ne kuzhine dhe shikoj Giselen e cila as ajo nuk ishte zgjuar, kishte vendosur koken mbi tavoline dhe ishte e ulur ne karrige ku dukej qe ishte ne gjumin me te mire te saj teksa vezet kishin filluar te merrnin ngjyre me te erret dhe era te vinte ne tere kuzhine, nje person i "mire" sic ishte z.Ambros vendosi te ulej ne karrige dhe te mos bente asgje derisa ajo te zgjohej ose derisa te digjeshin te tere vezet. Gishtat e z.Ambros po preknin tavolinen teksa syte e tij po shikonin minutat qe kalonin dhe nje person si ai nuk do ndryshonte mendimin e tij edhe po te fillonte te digjej e tere shtepija sebashku me te.
Kur filloj te vije era edhe me shume e vezeve Gisele hapi syte dhe fjala e pare qe ishte "Vezett" duke u ngritur ne kembe teksa duart e saj kapen me lecke vezet.

-"Dreq! si dreqin me zuri gjumi"
Tha ajo duke levizur koken teksa nuk mund ta besonte qe ajo po flinte ne kete momente, kur trupi i saj u kthye kerceu nga frika kur pa z.Ambros.

-"Z.Ambros"
Tha ajo e friksuar duke e shikuar ate i cili kishte kryqezuar krahet dhe njeren kembe kishte te vendosur mbi tjetren e po shikonte ate.

-"Cili gabim eshte ky qe bene, deri me tani vetem te ju gjej gabime, ju vertet  jeni njera nga me pertacet ketu"
-"Nuk me ze gjumi zakonisht, por isha e lodhur dhe..."
-"Nuk kerkova te shpjegoheni keshtu qe mos e beni, per fajin tende une duhet te mirrem me ju dhe punet e juaja, therriti te tjeret do ndryshojne rregullat e punes"

Ai u ngrit duke dal nga aty ku shfryrja e frymes se Giseles tregonte deshperimin e saj dhe hapi dritaren qe ishte.
Gisele ashtu si vajzat e tjera qe ishin te gjitha ne kembe po prisnin fjalet e z.Ambros qe do fillonte te caktonte punet, teksa mendja e Giseles po qendronte se sa mire ishin dhomat e tyre kunder Giseles qe duhej te qendronte vetem ne kasolle, tani po nevrikosej perseri me veten qe foli para kohe.

-"Osla, cila eshte"
U degjua zeri i z.Ambros i cili ngriti koken pasi lexoj emrin qe ishte i shkruar ne flet dhe Osla beri hapa para tij.

-"Cfare pune bene?"
-"Ashtu si vajzat e tjera zoteri, pastrimin e rrobave, dyshemen, ushqimin ne mengjes, darke, mbremje, rregullimin ne kopshte..."
-"Ne rregull mjafton, tani e tutje do mirresh vetem me pastrimin e pijatave dhe blerjen e ushqimit"

Tha ai duke ia bere me dore qe te largohej ndersa syte e vajzave tjera po shikonin te habitura ashtu sikurse Osla qe nuk e kuptonte, qe kishte kaq pak pune e pazakonshme kjo. I ulur ne karrige z.Ambros po tregonte punet e vajzave tjera shpejt e shpejte pasi nuk dukej qe ishte nje person qe mund te mirrej me keto gjera.
-"Gisele, cila eshte"