MISTER AMBROS (Shqip)

59

Marinela erdh me Anjen ene mengjes e cila pyeti menjehere Giselen se a folen mbreme ata te dy.

-"Jo erdh William dhe ndodhi qe te mos mund te flisnim."

Tha Gisela e deshperuar.

-"U zemerua qe e genjeva."

Tha Anja dhe Gisele pohoj me koke. Anja nuk qendroj me shume dhe u largua. Ishte dite e diell dhe si zakonisht Gisela dhe Marinela do dilnin te ecnin por sot Marinela vendosi te bente nje ndryshim pasi qe hapat e saj shkuan tek Zoteri Ambros duke e therritur edhe ate qe te shkonin se bashku i cili ishte ne dhome duke bere gati gjerat e tij, syte e Giseles nuk e pelqyen ate qe ai po bente, sa donte qe ta ndalonte, zoteri Ambros e shikoj ate i cili edhe ai ndoshta deshironte qe ajo ta ndalonte.

-"Eja mamiii."

Tha Marinela dhe kapi duart e ty dyve e gezuar dhe ecen sa bashku. Gisela dukej e merzitur dhe nuk leshonte ze ndryshe nga Marinela qe po leshonte gezim. Fusha qe po ecnin ishte e mbushur me gjelberim e lule te ndryshme me larg tyre ishin edhe disa dele te leshuar ku Marinela ishte me e interesuar tek to.

-"William eshte mire mos u brengos."

U degjua zeri i zoteri Ambros i cili tashme kishte verejtur qe ajo ishte e merzitur.

-"Gezohem qe e degjoj kete."

Tha ajo duke u munduar te bej nje buzeqeshje edhe pse mendja e saj nuk ishte tek ai por tek personi afer saj edhe pse asaj i dukej shume larg qe ishte.

-"Marinela bej kujdes."

U degjua zeri i zoteri Ambros i cili po shikonte ate.

-"Kjo eshte adresa se ku do banoj."

Tha ai duke zgjatur nje leter tek Gisela e cila e morr duke e shikur, nuk ishte larg por ajo deshironte qe ai te qendronte ne shtepi. Sot po pendohej me shume se kurre qe nuk i kishte treguar me kohe atij. Syte e saj u ndalen duke shikuar zoteri Ambros ku syte e saj po dashuroheshin perseri tek ai edhe pse tashme ishte. Kjo dite vere po bente qe dashuria per te te ishte edhe me e madhe.

-"Me duhet te shkoj, ndoshta Marinela do qe te qendroj ende ketu."
-"Do qendroj une me te, mund te shkosh nese ke pune."

Tha Gisela dhe ai e shikoj dhe pohoj me koke. Gisele qendroj me Marinelen duke luajtur e shikuar delet perreth. Nga ora 15:23 ato u nisen per ne shtepi pasi qe nuk deshironin t'i zinte nata apo edhe vete ato dyja ishin lodhur.Kur mberriten Gisele ngriti koken per tek dhoma e saj pasi u degjua nje zhurme.

-"Marinela kujdes."

Tha ajo kur ajo filloj te vrapoj per tek dhoma, kur Gisele mberriti syte e saj shkuan te Volker i cili kishte marre derrasat, ai po qendronte me nje maic te bardh e cila ishte e bashkur me trupin e tij pasi qe ishte djeresitur. Krahet e tij te formuar mire qendronin ne pah ku nuk mund te ndalej duke i shikuar Gisela.

-"Çfare po ben."
-"Do rregulloj une dollapin."

Tha ai duke shikuar Marinelen.

-"Do qe te me ndihmosh?"
-"Po"

Tha ajo ndersa rrezet e diellit kishin mbushur dhomen." Ai erdh per te rregulluar dollapin" mendoj Gisele teksa po shikonte ate. Zbriti poshte duke mbushur goten me lenge qe ta dergonte tek ai por duke shkuar tek ai u ndal e menduar. "Sot duhet te flas me te." Mendoj e vendosur dhe hyri ne dhome duke ofruar lengun ku Volker e Marinela ishin te ulur ne toke te lodhur edhe pse Marinela me shume po imitonte ate çka bente Volker.

-"Eja na ndihmo mamiii."

Tha Marinela duke e therritur ate e cila eci afer tyre, ku Marinela vendosur ne duar e Giseles gjerat e veta qe i kishte dhe fshiu pluhurin nga fustani i saj e u largua nga aty pasi qe dukej qe lodhja e saj ishte e madhe dhe nuk deshironte qe me te vazhdonte te bente punen e nje ndihmses.

-"Ku shkon??"

Tha Volker duke bere ate te vrapoj me shpejt qe te dal nga dhoma, Volker dhe Gisela qeshen teksa shikuan ate ku syte e Giseles shume shpejt shikuan Volker dhe i buzeqeshi atij i cili u ndale duke e shikuar ate.