MISTER AMBROS (Shqip)

7

Sot per detyre Gisele kishte pastrimin e dyshemeve, nje nga punet qe çdo kush ketu e urrente, te ulej e te pastronte tere dyshemet vetem me nje lecke ishte e lodhshme, Arnold si zakonisht diteve te marta shikonte çdo person per punet e bera.

-" Menjehere zoteri."

U degjua zeri i Arnold-it i cili vrapoj shkalleve poshte duke shkuar ne kuzhine kete here duke pergaditur vete ai kafe per z.Ambros.
Syte e Giseles shikuan Arnoldin me cdo urretje te mundshme ashtu si çd person tjeter qe e urrente ate, trupi saj ende ndjente dhimbjen nga ajo dite, por sa keq qe ajo nuk kishte fuqi te dilte kunder tij. Ndaloj me pastrimin e dyshemes kur pa perseri Arnoldin qe dol nga kuzhina me tabake ne dore. Kur ai u nis te shkonte lart u degjua telefoni ne dhomen e ndenjes duke bere qe ai te ndalonte dhe te kthente koken nga zhurma qe vinte.

-"Ti eja ketuu"

Tha ai duke e shikuar Giselen e cila u ngrite menjehere.
-"Dergoje kete tek dhoma e fundit te katit te dyte."

Tha ai duke vendosur tabakun tek dora e saj dhe hapat e tij shkuan tek dhoma duke kapur telefonin, syte e Giseles po shikonin te habitur kafen, nuk e kuptonte se perse duhej ta dergonte ne ate dhome kafen kur dhoma e Arnoldit nuk ishte aty. Kur mberriti ne katin e dyte shkoj menjehere tek dhoma qe ai i tha dhe hapi deren duke mos pritur qe te shihnte ndonje person brenda.

-"Jo vetem qe nuk trokisni por edhe vendosni kemben brenda ne dhomen time, z.Arnold"

Tha z.Ambros duke ngritur koken por qe syte e tij u takuan me dy sy te habitur. Syte e Giseles tregonin qe nuk po prisnin te shihnin nje person te ulur ne karrike tek dera e ballkonit me nje liber ne dore dhe kemben permbi tjetren. Uli koken duke ecur tek ai qe te linte sa me pare kafen dhe te dilte. Pasi qe nuk iu kujtohej te kete pare kete person me pare, nuk e dinte qe ishte ketu ne fakt, qe sa ishte ne kete shtepi po mendonte ajo.

-"HHHH!"

Shfryu frymen ai teksa dora e saj dridhej duke e lene kafen ne tavoline.

-"Z.Arnold, pronari i kesaj shtepije nuk ka te drejt te hy brenda ketu ndersa ju ketu ecni sikur kjo dhome te ishte e juaj."

Tha ai duke shikuar ate ndersa dora e tij kapi filxhanin e vogel, teksa afroj ate afer gojes qe te pinte ku syte e tij qendronin te ajo derisa goja e tij shijoj shijen e kafes duke bere qe te largoj kafen qe kishte ne goje.

-"Ç'dreqin eshte kjo?

Tha ai i nevrikosur me sy qe morren nje ndryshim te shikimit.
-"Te thash, Ç'DREQIN ESHTE KJOO?"

Fjalet e Giseles nuk dilnin ndersa duart e saj dridheshin teksa degjonte zerin e tij, duke bere qe z.Ambros te mbylli syte teksa shtrengonte nofullen.

-"HHHH, kur une te pyes ti duhet te pergjigjesh, merre dhe shijoje shijen e kesaj qe solle."

Tha ai i nevrikosur ndersa Gisele po shikonte filxhanin qe ishte.

-"NUK DEGJON? KE PROBLEME, TE THASH MERRE KETE QE SOLLEE."

Zeri i tij kete here u degjua shume me shume prandaj duart e Giseles morren filxhanin te friksuar dhe filloj te pije duke mos menduar me shume, kafeja qe ne vend te sheqerit ishte perdorur krypi dukej qe nuk kishte nje shije te mire. Kur ajo e largoj nga goja filxhanin dora e z.Ambros beri qe te vazhdoj pijen e asaj kafe pasi ia afroj filxhanin perseri afer, syte e saj u ngriten duke shikuar ate i cili nuk po largonte doren e tij derisa ajo te pinte te gjithe ate.