MISTER AMBROS (Shqip)

57

Ne mengjes Marinela dhe Gisele po qendronin ne dhome ishte ajo qe po bente gati Marinelen e cila kishte vendosur tashme qe t'i tregonte asaj per zoteri Ambros se kush ishte ai me te vertete.

-"Marinela."

Tha Gisele duke e drejtuar ate drejt saj dhe po e shikonte ne sy.

-"Te pelqen te luash me zoterin poshte."

Marinela pohoj me koke.

-"Ai me tregon per lulet dhe luajme bashke."

Gisele buzeqeshi me fjalet e saj.

-"Marinela nuk ke pse e therret ate zoteri pasi qe ai nuk eshte nje i panjohur."
-"Xhaxha..."
-"Jo as ashtu mos e therrit."

Tha Gisela teksa e uli ne preherin e saj.

-"Marinela ai eshte babai yt, te kujtohet kur xhaxhai William te thoshte qe do te te ndihmonte te gjeje babin tend qe ti e kerkoje epo ai sapo e ka bere dhe tani ai eshte ketu."

Syte e Marineles po shikonin Giselen ku kembet e saj u ngriten duke kercyer poshte e larte.

-"Ai ka ardhur tani qe ka luftuar perbindshat ka ardhur tek une me ka gjetur."
Tha Marinela e emocionuar teksa Gisele qeshi.
-"Po prandaj ai luan me ty sepse ai babai yt dhe te tregon histori se si ka ardhur deri tek ti si te ka gjetur, prandaj edhe ai do gezohej po ta therrisje babi,e do ti ate?"
-"Poo"

Tha ajo e gezuar, ajo çka Gisele nuk i kishte treguar zoteri Ambros ishte se ajo kurre nuk kishte thene Marineles qe William ishte babai i saj keshtu qe ajo e dinte qe William nuk ishte babai i saj dhe ky lajme ate e gezoj shume si nje femije qe ishte e kuptoj me mire se sa duhet dhe zemerimi apo pyetjet se ku ishte ai deri tani ajo nuk i kuptonte prandaj kishte vetem gezim tek ajo.

-"Si do e therrasesh ate tani e tutje?"
-"Babiii!!"
-"Te lumte, shko dhe luaj tani me te.

Tha Gisele dhe Marinela dol nga dhoma duke vrapuar, Gisele po ecte me ngadale shkalleve por mund te shikonte Marinelen qe po kerkonte zoterin Ambros.

-"Ku eshte Volker?"
-"Zoteria nuk eshte zgjuar ende."

Gisele ngjiti shkallet perseri dhe eci per tek dhoma e zoteri Ambros por qe nga aty dol Lea ku zemra e saj ndaloj per disa sekonda.

-"Çfare bene ketu?"

Tha Gisele e habitur.

-"Po rregulloj dhomen e zoterise."
-"Nuk ke nevoje ta rregullosh ti dhomen e tij."

Tha Gisele duke e shikuar ate e cila pohoj me koke ngadale ku vetem ajo nuk e kuptoj se perse u zemerua kaq shpejt me te per nje rregullim te dhomes.

-"Babiiii!!!"

U degjua zeri i Marineles ku Gisele zgjati koken duke shikuar ate qe kishte perqafuar zoteri Ambros pasi qe kishte hyr brenda, fytyra e tij kishte shprehje habie, ishte nje moment i cili nuk e dinte as si te sillej apo si ta priste kete gje duart e tij po e perqafonin Marinelen teksa buzet krijuan nje buzeqeshje. Syte e tij shkuan lart tek Gisela e cila u largua duke mbajtur doren tek zemra e saj qe po rrahte shpejt. Edhe ajo vete ndihej shume me mire dhe me e lumtur por nuk mund te shikonte zoterin Ambros. Dita po i ecte duke shikuar zoteri Ambros dhe Marinelen te cilet nuk po ndaheshin nga njeri-tjetri edhe pse Gisele po priste qe ai te vinte te fliste me te por dukej qe kjo nuk rregulloj marredhenien e tyre.

Gezimi qe Gisele ndjeu gjate dites se djeshme tashme ishte larguar ne fakt nuk ndihej mire perseri.

-"Nuk do qendroj ketu tani qe Marinela e din se kush jam, por kjo nuk do te thote qe nuk do vije te marre Marinelen dhe te dale me te. Ashtu siç te thashe kur ti tregosh nuk do qendroj me ne shtepine tende, megjithate mund te te tregoj ku do banoj nuk do jete larg nga ketu pasi qe kjo nuk do te thote qe do largohem nga vajza ime."

Ishin fjalet e zoteri Ambros ne mbremje ku kjo gje nuk i pelqej Giseles." Eshte faji im une i thashe te largohej nga shtepia" mendonte ajo, e dinte qe zemra e saj e done ende Zoteri Ambros por tani nuk mund te thoshte qe edhe ai ndjente te njejten.

-Anjaa.

Tha Gisela kur pa ate qe kishte ardhur.

-Erdha sepse Marlin do qe Marinela te vije te luaj me te.

Tha ajo e ulur ku syte e saj shikuan zoteri Ambros qe po mbante ne krah Marinelen.

-Volker si thua ta dergosh Marinelen tek ne te luaj me Marlinin.

Tha Anja ndersa Volker pohoj me koke kur pa qe edhe Marinela deshironte, Gisele u ngrite duke bere gati Marinelen e cila kur mberriten tek dera qe po dilnin syte e Giseles beren kontakt me syte e zoteri Ambros i cili kapi doren e Marineles dhe dol oa thene gje, dolen vetem ata te dy se Anja qendroj.

-"Duket qe i paskeni rregulluar gjerat mes njerit-tjetrit."

Tha Anja por Gisele nuk mund te pajtohej me kete.

-"Nuk e di Anja nese mund te them qe eshte e vertete kjo."
-"Perse?"
-"E di qe une i kam fajet po mundohem t'i rregulloj gjerat, i kam treguar edhe Marineles qe ai eshte babai i saj ashtu siç ai deshironte por nuk me flet."
-"Keshtu e ka ai mos u brengos se do te te flas vetem deshiron te gjej kohen e duhur."
-"E lendoj doren faji im u mundova ta ndihmoja, me tha qe nuk ka nevoj per ndihmen time dhe la nja nga vajzat te kujdesej per doren e tij nuk me la mua, as nuk me pyet se çfare pelqen Marinela te bej nuk me pyet mua por dike tjeter. Me injeron fare sikur te mos jem."

Tha ajo teksa shikonte çajin qe kishte tek gota.

-"Nuk e di as çfare do behet tani, ai nuk do qendroj ketu..."
-"Perse nuk fol me te."
-"Nuk mundem ai nuk me degjon."
-"Si thua ta therras une te vije ketu, Marinela mund te qendroj sot tek ne dhe ju flisni me njerin-tjetrin."
-"Jo jo...nuk e di nuk besoj qe ai do qe te flas."

Tha ajo teksa nuk e dinte as vet se çfare behej me ta. Kishte pak shpresa qe ndoshta gjerat do ndryshonin por duket qe do jene njesoj. Tashme ishte erresuar dhe Anja vendosi te shkoj ne shtepin e saj ndersa Gisele hyri te pstrohej pasi ajo u largua. Milo dhe zoteri Ambros po bisedonin ku Marinela dhe Marlin po flinin. Kur Anja mberriti ne shtepi ndaloj para deres dhe morri fryme pasi me hapjen e deres vrapoj tek zoteri Ambros.

-"Volker!!"

Tha ajo duke hyr tek dhoma ku ishin ata.

-"Çfare ndodhi?"

Pyeti Milo teksa Volker po e shikonte Anjen.

-"Gisela."
-"I ndodhi diçka?"

Pyeti menjehere zoteri Ambros duke u ngritur ne kembe.

-"Fol."
-"Nuk e di si ndodhiii..."
-"Fol Anjaa."

Tha Volker duke u drejtuar tashme qe te dilte.

-"U rrezua nga shkallet....erdha sa me shpejt te te lajmroj, nuk dija çfare ti beja, shkoo shikojee nuk di siii kur e pashe ashtu...shko ne do e mbajme Marinelen."
-"U RREZUA??!!"
-"Shko me shpejttt!!"

Tha ajo dhe Volker dol nga shtepia me vrap.

-"Ku shkon tii?"

Tha Anja duke kapur krahun e Milos i cili kthej koken nga ajo.

-"Duhet ta shoh si eshte Gisela."
-"Mire eshte, genjeva qe ai te shkonte tek ajo dhe te bisedojne."
-"Si thua nje genjeshter te tille, sa nuk me leshoj edhe mua zemra."
-"Nuk dija çfare te thoja tjeter po te mos ishte urgjente ai nuk do shkonte."
-"Hhh epo te shpresojme qe kjo do funksionoj dhe te pajtohen."

Tha Milo teksa shikoj Anjen, kur Gisele u pastrua vendosi ne trup vetem te brendshmet dhe dol ne dhome teksa floket i mbante me peshqire.

-"GISELA!!"

U degjua zeri i zoteri Ambros.

-"Si eshte ajoo, ku eshte ajo?!!"

Pyeti ai teksa shikonte perreth ku vajzat qe po qendronin po shikonin te habitur i cili kaloj dy-tri shkalle per menjehere duke shkuar lart.

-"GISELAA!!!"

Tha ai kur hapi deren e dhomes saj dhe hyri brenda ku syte e tij shikuan shtratin ne te cilen ajo nuk ishte aty kur ktheu koken peshqiri qe qendronte tek floket e Giseles ra ne toke ndersa syte e zoteri Ambros u ulen tek trupi i saj e cila po qendronte ne kembe e habitur.