MISTER AMBROS (Shqip)

43

Mbremja ishte shume e qete nga dita qe ishte e mbushur me emocione te ndryshme. Gisele nuk beri disa nga punet per shkak sepse nuk deshironte te dilte para z.Ambros e cila pas asaj qe ndodhi ajo nuk pa ate dhe nuk deshironte sepse ndoshta nuk dinte si te reagonte.

-"Gisele?"

U degjua zeri i Milos i cili pa ate qe ecte shkalleve.

-"Po."

Tha ajo duke kthyer koken por qe syte e saj u kthyen nga z.Ambros menjehere pasi ai dol nga dhoma e ndenjes.

-"Flasim me vone."

U degjua zeri i saj duke u kthyer nga ana tjeter dhe eci me hapa me shpejt dhe mberriti ne dhomen e saj duke shikuar perreth. Qendroj tek dera duke degjua hapat e z.Ambros i cili hyri ne dhomen e tij, hapat e Giseles vrapuan per tek ballkoni duke vendosur vetem pak koken jashte por z.Ambros nuk dol ashtu siç ajo priste. Hyri brenda perseri ne dhome duke ecur e menduar. Keto mendime zgjaten duke kaluar ne ore, e ulur ne shtrat nuk po mund te qendronte e qete.

-"Duhet te flesh Gisele."

I tha ajo vetes se saj, por nuk po e zbatonte kete. Syte e saj shikuan deren kur u degjua nje trokitje shume e lehte dhe veshtire te degjohej, kembet e saj u ngriten jo e sigurt nese ishte vertet nje trokitje por kur pa hije ne fund te deres hapat e saj u shpejtuan dhe hapen deren, ku syte e saj shikuan te habitur z.Ambros i cili po behej te largohej.

-"Zoteri Ambros?"

Tha ajo duke u munduar te shikonte ate ndersa ai ndali hapat dhe u kthye nga ajo, ndaloj per pak sekonda por qe shume shpejt u degjua zeri i tij.

-"Dua te bisedoj me ju, nese keni kohe?"
-"Po sigurisht."

Tha ajo duke bere me dore qe te hynte brenda i cili hezitoj ne fillim por hyri duke mbajtur nje qendrim te larte dhe ktheu koken nga ajo vetem kur ajo mbylli deren.

-"Urdhero uluni."
Tha ajo drejt shtratit pasi nuk kishte karrige qe te ofronte te ulej ne to, z.Ambros eci ngadale teksa u ul duke shikuar ate e cila po qendronte ne kembe perballe tij.
-"Dua te flas per ate qe ndodhi sot, ne fakt per ate qe bera."

Tha ai teksa po mbante shikimin tek Gisela e cila po e shikonte me zemren qe po i rrahte fort.

-"Ishte nje sjellje jo e duhur nuk doja te veproja ne ate menyre."
Tha ai dhe mendja e Giseles u degjua"U pendua?" Mendoj ajo.
-"Ëëë...Eshte diçka qe mund te harrohet nuk keni pse..."
-"Nuk besoj qe une do mund te jem ne gjendje ta harroj."
-"Zoteri nuk keni pse ndjeheni ne faj ju..."

Fjala e saj ndaloj kur ai u ngrite ne kembe dhe syte e saj u ngriten duke e shikuar ate teksa zemra e saj ende po rrahte shpejt.

-"Nuk duhej te veproja ne ate menyre vetem sepse une u ndjeva qe ta beja kur per ju ishte diçka e papritur dhe ndoshta diçka e sikletshme."
-"Ishte diçka e momentit, nuk besoj qe kemi pse e flasim kur mund ta lem dhe ta harrojme..."
-"Zonjush duket qe nuk po me kuptoni."

Tha ai duke bere nje hap me para saj e cila po luante me duart e saj duke shikuar ate e habitur.

-"Une nuk dua ta harroj, dhe nuk jam penduar por nuk eshte qe vetem ne ate moment u ndjeva ashtu pasi mund te them qe edhe tani ndjeh qe dua t'ju puth por dua te them qe nuk dua qe ta bej kur ju nuk deshironi."
-"Une..."

Fjalet e saj mbeten duke e shikuar ate e cila po mundohej te qetesonte ndjenjat e saj me syte qe po e shikonin te habitur.

-"Erdha vetem qe t'ju kerkoja falje do mundohem qe te jem me i kujdesshem."

Tha ai duke u bere qe te largohet por ishte Gisele qe kapi krahun e tij.

-"Çfare deshironi te thoni me kete? Nuk po ju kuptoj?"
Tha ajo duke u munduar te qetesonte veten dhe te kuptonte me mire ate.
-"Kam ndjenja per ju."

Ne dhome po mbizotronte qetesia pas ketyre fjaleve te z.Ambros dhe vetem shikimet mes tyre qendronin te fort dhe te ngrohte.

-"Per nje vajze si ju ishte veshtire te ndalja veten te mos ndjeja gje."
Tha ai duke qendruar perballe saj e cila ende nuk po mund te besonte fjalet por dora e saj po mbante fort krahun e saj sepse nuk deshironte te largohej.
-"Epo..."

U degjua zeri i Giseles.

-"Epo as une nuk dua qe ta harroj ate puthje, ne fakt....dua qe te me puthni edhe tani."

Tha ajo duke ngritur koken teksa dora e saj leshoj krahun e tij, syte e z.Ambros shikuan ate e cila uli koken e turpuruar pas fjales qe tha por ishte ai qe vendosi doren tek floket e saj dhe u afrua duke bashkuar buzet e tij me te Giseles e cila filloj te ndjej po ato ndjenja kur ai e puthi ne fillim vetem se tani ishin pak me te zjarrta. Buzet e tyre te bashkuar kete here qendruan me shume duke treguar qe nuk do te ndalej vetem me nje puthje. Ajri qe po ndihej xheloz beri qe ata dy te largoheshin nga njeri-tjetri dhe te lejonte te shikonte syte e dy te dashuruarit. Jashte filloj te degjohej shiu, por kete here ne dhomen qe ata ishin nuk kishte merzitje qe zakonisht sjell shiu, kete here shiu vetem sa po bente qe situata te shkonte me e nxehte ne dhomen qe ishin ata te dy. Duart e z.Ambros u vendosen tek beli i saj duke kthyer nga shtrati ndersa duart e Giseles filluan te hapnin kemishen e z.Ambros qe kishte veshur. Buzet e tyre perseri u preken me duart e tyre qe po hapnin rrobat e njerit-tjetrit, kemisha e z.Ambros u hap e tera dhe shume shpejt u largua edhe nga krahet e tij ndersa fustani i Giseles preki token e cila e shikoj ate dhe u ul n shtrat duke hapur edhe pantollonat e z.Ambros ku shume shpejt trupi saj gjysme i zhveshur preki shtratin te tere duke u shtrire me syte qe shikonin trupin e z.Ambros.

-"Eshte hera ime e pare."

U degjua zeri i Giseles teksa e shikoj ate e mbushur me faqet e saj te kuqe.

-"Mos u brengos do jem i kujdesshem."

Tha ai teksa e puthi ne balle dhe afer tek veshi saj tha.

-"Je ne duart e sigurta."

Peshperiti ai dhe Gisela ndjeu puthjet e tij tek qafa e saj teksa zemra e saj po rrahte fort. Duart e z.Ambros po preknin butesishem trupin e saj derisa filloj te hap edhe sytjenat e saj. Flurat e saj ne stomak po fluturonin te lumtura duke mos mundur te qetesoheshin puthjet e tij ishin te ngrohta dhe nuk e kishte aq problem qe po qendronte e zhveshur para tij nuk kishte pse kur po bente ate te mos mund te largohej nga ajo me gjithe ato puthje. Shiu jashte ende po vazhdonte te prekte token, pemet e gjethet, hena nuk mund te shihej ne ate mbremje ajo po linte te qete ata te dy teksa puthjet e tyre po tregonin dashurin e tyre. Por jo te gjithe ishin si hena pasi ate dashuri disa nga pikat e shiut ishin te ndalur ne dritaren e dhomes dhe po shikonin duke lejuar veten e tyre te shkriheshin te lumtur, Gisele po ndihej e dashuruar dhe personi qe kishte prane ishte personi i duhur qe ajo kerkonte, po e dashuronte kete nate...duke harruar papritur grindjet e tyre qe nga fillimi i takimit tyre dhe deri tani qe kishin ren te dy ne gracken e tyre qe kishin futur njerin-tjetrin.