MISTER AMBROS (Shqip)

41

Ne mengjes Gisele po qendronte poshte duke shikuar lulet ku afer saj po qendronte edhe z.Skai i cili po degjonte Giselen qe po i tregonte per lulet qe kishin para tyre.

-"Cila nga keto mendon se eshte me e mire per te derguar te dashures sime?"

Pyeti ai duke bere qe Gisele te ndalej dhe te mendonte.

-"Kete te gjithe e pelqejne."

Tha ajo duke bere me dore tek lulja afer qe kishte e cila kthej koken nga ai qe po shikonte lulen e pastaj ate i cili shikoj floket e saj qe ishin te bera me dhe.

-"Ke floket me dhe."

Tha ai duke zgjatur doren tek floket e saj e cila ngriti syte tek floket e saj.

-"GISELE."

Ajo kthej koken nga zeri qe degjoj dhe ishte z.Ambros ai qe ngriti zerin i cili po zbriste shkallet, dukej qe ishte me mire tani nga ajo e bertitur qe beri.

-"Zoteri?"
-"Çfare ben ketu?"
-"Po kujdesem per lulet."

Tha ajo duke mos kuptuar sjelljet e tij i cili kapi krahun e Skai.

-"Nuk eshte e nevojshme te kujdesesh ti, do kujdesen vajzat e tjera per lulet mund te shkosh."
-"Ëëë ne rregull."

Tha ajo duke u larguar ndersa syte e z.Ambros u kthyen tek Skai i cili zgjati duart duke buzeqeshur.

-"Te pelqen ajo?"

Tha ai duke bere qe z.Ambros te ngrys vetullat.

-"Mbylle, fillo dhe rregulloj lulet pasi je i interesuar ne to."

Tha ai duke u larguar nga aty ndersa vetullat e Skai u ngriten te habitur.

-"Nuk kam ardhur te punoj ketu."

Tha ai duke shkuar pas tij. Z.Miller dhe Skai qendruan deri ne dreke dhe shume shpejt u larguan sikur te mos kishin qene kurre.

-"Znj.Ambros duket sikur ju po me shmangeni? Mos valle kam bere ndonje gje gabim?"

U degjua zeri i Milos duke shkuar tek znj.Ambros e cila vendosi librin qe kishte ne tavoline dhe u ngrite te dilte nga dhoma e ndenjes por ishte Milo qe mbylli deren.

-"Ju lutem pergjigjuni?"

Tha ai ndersa znj.Ambros ngriti koken qe ta shikonte.

-"Nuk besoj qe e dashura juaj deshiroj qe te na shoh bashke."
-"Ju kam treguar qe Gisele nuk eshte ashtu siç mendoni."
-"Nuk them per Gisele por per vajzen qe i propozuat..."
-"Hëë? Jo jo une nuk i kam propozuar asaj ne ate menyre, ne vetem po benim shaka."
-"Çka? Ndonjehere mendoj se ju jeni vetem nje genjeshtare...Me mire me leni te dale."

Tha ajo duke kapur rezen e deres por ishte Milo qe kapi krahun e saj por gje qe beri qe ai te largoj menjehere doren e tij.

-"Me falni, por nuk dua te mendoni qe kam diçka me te apo qe jam genjeshtar, ajo ben shaka me mua edhe une me te, nuk eshte qe une ndjej ndonje gje per te."
-"Nuk ke pse me shpjegoni mua."
-"Une mendoj se kam sepse nuk dua te mendoni qe une pelqej ate apo Gisele, e di qe une jam vetem nje puntore ketu por ju jeni vajza qe une pelqej...e di qe ju nuk me shikoni njesoj dhe jam po si nje puntore tjeter por..."
-"Çfare the?"

Tha ajo duke e shikuar ate i cili kishte ulur koken dhe nuk po e shikonte.

-"Une...do mundohem qe te mos ju shikoj ne ate menyre nese ju pengon juve, por nese ju nuk me flisni eshte diçka tersisht ndryshe, dhe mund te them qe nuk me pelqen aspak ajo ndjenje."
-"Po me thua qe ti ke ndjenja per mua."
-"Duhet te jeni e turpuruar qe nje person si une te kete ndjenja per ty, me vjen keq nese ju bera te ndjeni e tille."

Tha ai duke ulur koken me syte e mbyllur qe te kerkonte falje por ishin kembet e znj.Ambros qe u ngriten ne gishta dhe buzet e saj preken buzen e Milos i cili hapi syte i habitur. Gisele po qendronte jashte ne oborr me Oslan te cilat po luanin sa bashku, ndersa z.Ambros po qendronte ne ballkonin e dhomes se tij si çdo diten por kete here syte e tij nuk ishin tek shkronjat e librit por tek Gisela.

Ne mbremje Gisele shkoj ne dhome ashtu si te tjeret por kete here nuk e zuri gjumi pasi po qendronte ne ballkon dhe po mbante syte nga ballkoni i z.Ambros qe te dilte. Po qendronte e ulur ne karrige priti gjate por qe ne fund pritja e saj u largua me buzet e saj qe buzeqeshen kur shikuan ate qe doli dhe shikoj i habitur kur pa ate.

-"Çfare beni ketu jashte pertace? Nata eshte e ftohte te qendroni ketu."
-"Shoh qe edhe ju jeni jashte."
-"Po per une nuk jam i veshur me bluze te holle e fustan."

Tha ai teksa po qendronte ne kembe drejt Giseles e cila edhe ajo ishte ngritur ne kembe.

-"Po i uroja ditelindjen vellaut tim."

Tha ajo duke shikuar yjet.

-"Ku eshte ai tani?"
-"Nuk e di, vetem shpresoj te jete sa me mire dhe gjalle."

Tha ajo duke ulur shikimin tek z.Ambros.

-"Do me therrasni perseri kur te keni temperatur?"
-"Ç'thua?"

Tha ai dhe Gisele buzeqeshi por u pergjigje me nje ngritje te supeve.

-"Ndodhi ndonje gje mbrema sepse nuk me kujtohet?"
-"Jo vetem se ishe i lezetshem..."

Syte e Giseles u hapen nga fjala ajo tha e cila nuk po besonte qe tha ate fjale ndersa z.Ambros po e shikonte ate.

-"Ëëë eshte bere vone, naten e mire!"

Tha ajo duke u larguar dhe hyri brenda duke vendosur duart ne fytyre.

-"Si dreqin e quajta te lezetshem....çfare dreqin Gisele."

Fliste ajo duke mos munduar te shtrihej dhe te flinte.