MISTER AMBROS (Shqip)

45

Per Giselen ditet qe kalonin ishin ditet me te lumtura saj, kishte kohe qe nuk ishte ndjere keshtu, ndihej e lumtur me z.Ambros ai qe mundohej te bente te lumtur ate. Qendronin bashke duke treguar hallet e tyre por ne shumicen e rasteve vetem qendronin afer njerit-tjetrit pa folur por mjaftonte prezanca e njerit-tjetrit.
Gisele sot deshironte te shkonte tek lumi pasi ishte bere kohe qe nuk e kishte shkuar por para se te shkonte duhet te bente edhe disa pune ne shtepi. Milo dhe znj.Ambros ishte ndryshe nga Gisela dhe z.Ambros per ata te dy te gjithe e dinin qe pelqenin njerin-tjetrin dhe qendronin se bashku edhe kur te tjeret ishin apo kalonin te gjithe e dinin qe ata ishin dy te dashuruar dhe z.Ambros nuk ishte kundert per kete lidhje nuk kishte perse te ishte kundert ishte znj.Ambros qe kishte zgjedhur ate qe donte. Ndersa Gisele dhe z.Ambros ishin shume te fshehur as Milo nuk e dinte qe ata te dy ishin se bashku Gisele nuk ndjente qe ishte koha e duhur apo edhe z.Ambros. Teksa po qendronte ne kuzhine Gisele po shikonte nga dritaria z.Ambros qe ishte i ulur jashte duke lexuar. Gisele do kenqej vetem duke e shikuar ate ashtu, sa shume qe e donte, tashme ai nuk i dukej apak koketrashe ashtu siç e quante ne fillim. Kur mbaroj me pastrimin e eneve eci duke dale jashte nga kuzhina e shtepise dhe filloj te shikoj lulet qe ishin afer z.Ambros i cili ngriti koken dhe e shikoj ate, fytyra e tij beri nje buzeqeshje duke leshuar librin dhe mbante syte vetem tek ajo.

-"Si thua te dalim."
-"Te dalim?"
-"Po te ecim ne mbremje vetem ne te dy."

Tha ai duke u ngritur ne kembe dhe shkoj me afer saj.

-"Une po mendoja te shkoja tek lumi."
-"Te shkojme se bashku."

Tha ai por qe Gisele u kthye nga lulet kur pa qe znj.Ambroa po dilte.

-"Volker prinderit jane duke ardhur sot ketu."

Tha ajo dhe Gisele e shikoj z.Ambros qe ngrysi vetullat. Kur filloj te erresohej Gisele u vendos te shkonte perseri vetem pasi z.Ambros do priste prinderit e tij ndersa Gisele deshironte te qendronte per pak minuta aty e pastaj te kthehej perseri. Uji ishte ashtu siç e kishte len i qete e paster, per Giselen ky do jet dhe eshte vendi i saj i preferuar, mund te shfaqte tere emociontet e saj te lumtura e te hidhur por kete here kishte çfare te tregonte henes, ujit, pemeve dhe ishin ndjenjat e saj te lumtura qe po i ndjente, mund te shprente dashurin qe kishte per z.Ambros gje qe e kishte me te veshtire t'i tregonte atij.
Biseda mes natyres filloj ngadale me tregimin se si ndihej kur ishte me z.Ambros fytyra e saj ndriqonte me shume se hena, syte e saj ishin te dashuruar dhe yjet mund ta shikonin kete.
Ne shtepi ku ishin te tjeret nje makine u ndale duke treguar qe prinderit e z. Dhe znj. Ambros ishin ketu pos tyre ishte edhe nje person tjeter. Gisele po prekte me duart e saj ujin e ftohte qe kishte afer.

-"Heren tjeter kur te vije ketu do sigurohem te vije me Volker te shihni se sa e lumtur ndjehem me te, zemra ime e do shume ate."

Tha ajo duke u ngritur pasi kishte qendruar me shume se 10 minuta aty, teksa kthehej bente hapat me ngadale duke kaluar edhe disa minuta. Kur mberriti ne shtepi pa nje makine duke kuptuar qe prinderit e z.Ambros ishin ketu, hyri nga dera e kuzhines duke pare brenda aty Milon dhe vajzat e tjera.

-"Çfare po ndodh?"

Tha ajo kur hyri ndersa Milo beri me dore nga dhoma e ndenjes.

-"Mund te shkosh t'i marresh gotat Gisele, ne do bejme gati darken."
-"Po sigurisht."

Tha ajo duke marr tabakun dhe eci per tek dhoma e ndenjes.

"Te mos vonoheni shume javen tjeter le te behet dasmia juaj."

U degjua nje ze teksa ajo hapi deren duke derguar mendjen menjehere qe ata ishin duke folur per znj.Ambros.

-"Je dakort Volker qe te martoheni javen qe vije."

Syte e Giseles shikuan z.Ambros i cili e shikoj menjehere ate.

-"Znj.Tiana mendoj qe sa me shpejt te martoheni aq me mire."

U degjua zeri i nje zonjes qe duhet te ishte e ema e z.Ambros, syte e Giseles u kthyen tek vajza qe ishte ulur afer z.Ambros. Zemra e saj filloj te rrah shpejt teksa uli koken dhe filloj te marr gotat edhe pse po ndjente qe z.Ambros po e shikonte.

-"Volker ende nuk u pergjigje?"
-"Nuk kemi arsye te presim me shume i dashur, nuk kemi pse e bejme nje dasme te madhe, nuk ka rendesi kjo."

U degjua zeri i vajzes qe ishte ulur afer z.Ambros, veshet e Giseles nuk po e kuptonin çfare po ndodhte apo çfare po degjonte por duhet te dilte nga aty dukej qe nuk ishte nje bisede qe duhej ta degjonte dhe ashtu beri u ngrite duke mos kthyer koken dhe doli sikur me vrap.

-"Do marr nje gote uje."

Tha z.Ambros teksa doli ku syte e tij shikuan Giselen qe shkoj lart vrapoj pas saj i cili vendosi doren tek dera duke ndaluar qe ta mbyllte ate.

-"Gisele."

Tha ai por ishte dora e Giseles qe preki faqen e z.Ambros apo me mire te them e goditi.

-"Nga t'ia filloj, çfare pyetje te filloj te te bej? Sikur the qe nuk doje te martoheshe? Sikur nuk kishe te dashure? Ku shkuan ato fjale qe m'i the? Pse dreqin me genjeve?"

Tha ajo teksa syte e saj u mbushen me lote.

-"Me perdore? Me perdore vetem per keto dite derisa te te vije e dashura, do te martohesh?"
-"Volker?"

U degjua nje ze poshte qe po e therrisnin ate. I cili po e shikonte Giselen por nuk po thoshte gje.

-"Ishte genjeshter ajo qe me thoje? Si dreqin vije tek une kur ke te dashure? Ti do te martohesh?? Ti qe me the se kishe disa arsye qe nuk doje, nuk doje te isha une ajo apo jo? Vetem me mashtrove."
-"Nuk doja te kuptoje ne kete menyre, por ate qe ndjeva per ty nuk ishte genjeshter."
-"Ndjeve? E ke me te vertete? Luajte me mua? Sikur...sa budallaqe qe jam, une qe te besoja."
-"Volker."

Degjohej perseri zeri poshte.

-"Dil jashte."

Tha Gisele duke hapur deren.

-"Une jam budallaqe qe te shikova ndryshe, duhej ta dije ti je vetem shefi im asgje me shume. Une qe lash ndjenjat e mia te me rrembejne, te te besoja, duhej ta dija qe ti nuk do mund ta doje nje vajze si une, nje sherbetore."
-"Gisele une...."
-"Volker eja.."

U degjua zeri poshte.

-"Zbrit e dashura juaj ju pret."

Tha ajo duke ecur tek shtrati dhe u shtrie aty duke mos e shikuar ate, ndersa z.Ambros mbylli syte duke morr fryme thelle dhe dol nga dhoma. Po e therrisnin per te ngrene buke.

-"Darka eshte gati."

Tha nje nga vajzat qe i therriti te gjithe u ngriten dhe ishte Anja qe preki krahun e z.Ambros qe te ngrihej edhe ai i cili ishte ne mendime. Gisele duhej te zbriste sepse po e therrisnin pos kesaj po zbriste sepse nuk deshironte qe te tjeret te dyshonin prandaj zbriti poshte duke u siguruar qe faqet e saj te mos ishin te kuqe nga lotet, zbriti ne momentin kur ata u ulen ne karrige dhe ishin syte e z.Ambros qe po e shikonin ate e cila nuk e shikoj dhe eci drejt e tek kuzhina.

-"Dergoje veren ne tavoline."

Gisele morri ate dhe gotat dhe eci jashte kuzhines duke ecur tek tavolina, z.Ambros ishte ulur nga ana e djathte e tavolines afer tij edhe znj.Tiana, babai i tij ne krye dhe ne anen e majte nena dhe Anja. Gisele eci ne anen e majt duke len shishen dhe gotat.

-"Sjellni edhe uje Volker nuk pelqen veren."

Tha znj.Tiana duke e shikuar ate dhe ishte Gisele qe e shikoj ate ku shume shpejt shikoj z.Ambros.

-"Nuk ka pro...."
Zeri i z.Ambros ndaloj kur u degjua zeri i Giseles me fjalet "Ne rregull zonjush." Dhe eci perseri ne kuzhine, po mbante veten te mos shfaqte asnje emocion.