MISTER AMBROS (Shqip)

5

Gisele ishte perseri tek lumi por kete here kishte per detyre te pastronte rrobat, per shkak problemit me uje qe kishin dhd ndoshta kete menyre Gisele pelqente me shume, por para se te pastronte rrobat vendosi qe te pastronte se pari trupin e saj, uji nuk ishte edhe aq i ngrohte por as i ftohte jo, pemet qe e rrethonin nuk lejonin qe rrezet e diellit te preknin ujin, por trupi saj kishte nevoj per te prekur ujin. Syte e saj filluan te shikonin perreth se mos ishte ndokush perreth, pasi u sigurua qe nuk ishte asnje person perreth prandaj hoqi rrobat e saj nga trupi, sa kur gishtat e kembes saj preken ujin trupi i saj dritheroj, eci ngadale duke ulur trupin pasi uji nuk ishte aq thelle, kishte uje sa te mbulonte deri tek beli, kur u ul dhe mbuloj trupin e saj vetem floket e kapura dhe fytyra e saj ishin ato qe nuk kishin prekur ujin.

-"Sa bukur."

Tha ajo duke mbyllur syte dhe qendroj duke shijuar ate qetesi, qetesin e natyres. Ngriti duart qe te zgjidhte floket dhe u ulu edhe me shume duke hyre e tera ne uje, e cila vazhdoj te qendroj ner uje.
Edhe z.Ambros po ecte brenda natyres brenda pemeve gjigante, degeve qe ishin te vendosur ne toke, insekteve qe fluturonin rreth fytyres dhe rreth kembeve tij.

-" Insekte te mallkuara!"

Tha ai duke i kapur me dore ato qe fluturonin ne fytyren e tij dhe vazhdoj te ec i bezdisur.
Vetem pasi ndjeu qe kishte nevoj per ajer Gisele vendosi koken jashte ujit duke larguar floket nga fytyra dhe u ngrite ne kembe duke ndare floket ne ane te shpatulles duke bere qe me floket e gjata te saj te mbulonte gjoksat e saj. Duar e saj po luanin me uje dhe vetem tani buzet e saj formuan nje buzeqeshje pas ter atyre diteve te veshtira qe kaloj kete jave.

Hapat e z.Ambros ndaluan qe te shikonte vendin perreth por syte e tij kapen diçka tjeter vajzen ne lume, ngriti njeren vetulle teksa syte e tij u ulen dume shikuar shpinen e saj te zbuluar, lekura e saj dukej e bute dhe e paster syte e tij u ulen duke shkuar poshte tek beli saj i holle, teksa qendronte aty ai kishte mbetur i befasur me kete pamje, po ndiqte disa pika uji qe i binin ngadale nga shpina e saj poshte belit duke u bashkuar me tere ujin qe mbulonte pjesen tjeter te trupit te saj. Disa rreze te diellit po preknin jo vetem fletat e pemeve por edhe ujin dhe trupin e saj bene qe syte e z.Ambros te shikonin me vemendje pjesen e shpines saj, nga lekura e saj ku krahet e saj qe po largonin cdo fije floku qe kishte mbrapa.

-"Ç'dreqin bene ketu kjo."

Tha ai duke levizur koken me vetullat e ngrysura i cili nuk mund te shikonte se kisj ishte, por qe levizi koken qe te largonte mendjen ose syte nga ajo apo te dyjat.
Kur Gisele filloj te ec qe te dilte e tera nga uji z.Ambros tashme po ecte qe te dilte nga tere ai vendi qe ishte ai.

-"Nuk duhet te vonohem shume"

Tha Gisele e cila kete here kishte filluar te pastroj rrobat. Rrezet e diellit qe preknin Giselen po ndihmonin qe floket e saj te thahen dhe ky ishte i vetmi qellim qe ajo ecte ngadale. Kur kembet e saj preken oborrin trupi i saj pas atij pushimi te beri ndjeu nje shkop te forte nga Arnoldi qe kishte ne duar duke bere qe trupi i saj te rrezohej ne balte pas atij pastrimi qe ajo e kishte pritur me dite.

-"Ku ishe deri tanii, cfare po beje deriii taniii? "

Po degjohej zeri i Arnoldit i cili deshironte vetem ta turturonte pasi nuk kishte arsye te nevrikosej kur ajo ishte po ne kohe, Gisele po mbante fytyren e mbuluar me duar teksa ai po e godiste ne shpine pa ndonje dhimbje ne sy.

-"Gisele "

Ishte zeri i Milos i cili po qendronte ne kembe teksa po shikonte Giselen e shtrire duke mbuluar fytyren e saj e cila nuk dha asnje pergjigje dhe vendosi te fle.
.
Gisele ishte ajo qe beri me shume se te tjeret gjume, kur u ngrite dhe pa qe te tjeret nuk ishin u ngrite me vrap duke mos e menduar dhimbjen qe trupi i saj kishte. Te gjithe tashme kishin filluar punet e tyre ndersa Gisele shkoi tek Osla qe po vazhdonte te ecte jashte shtepise.

-" Osla ku shkon?"

Pyeti ate duke ndaluar hapat e saj teksa shikonte shporten e saj qe kishte ne duar.

-" Do i pastroj une "
Tha Osla duke e shikuar ate.

-" Eshte detyra ime edhe sot ti e ke neser.

Tha ajo duke e shikuar me nje fytyre qe shprehte nje ngrohtesi.

-" Por..."
Gisele vendosi doren tek shpatulla e saj dhe tha.
-"Sot nuk do vonohem, nuk do me thote gje z.Arnold, mos u frikso"
Tha ajo dhe morri shporten duke vazhduar te ec.