MISTER AMBROS (Shqip)

37

Kur Gisele po flinte zoteri Ambros dhe zonjusha Ambros ishin te ulur ne tavoline duke ngrene darken e tyre.

-"Si dreqin lejove qe ajo te vije vetem, ende nuk mund ta besoj kete gje Volker, nuk eshte diçka qe ti do e beje."

U degjua zeri i zonjushes Ambros e cila po shqetesonte zoterin Ambros i cili deri tani po ngrente darken i qete.

-"Po te besh keshtu atehere heren tjeter me trego qe sepaku te dergoj Milon dhe jo ndonje vajze."

Tha ajo me vetullat e ngrysura ndersa zoteri Ambros largoj pijaten dhe u ngrite ne kembe.

-"Mos u largo ende nuk mbarova."

Tha ajo duke kthyer koken nga ai i cili largohej. Zonjusha Ambros pasi mbaroj u ngrite duke dale jashte ne oborr aty ku ishte Milo.

-"Ke ende pune?"
-"Jo, nuk me ka mbetur shume."

Tha ai duke mos e shikuar.

-"Nuk e dija qe Volker do e linte Gisele vetem, po ta dija nuk do e dergoja Gisele me te."
-"Nuk eshte faji yt, nuk te fajsoj ty, pastaj Gisele eshte mire asgje per t'u shqetesuar."
Tha ai duke u kthyer nga ajo e cila po shikonte syte e tij, seç ndjeu nje therrje te vogel ne zemren e saj.

-"Mos eja te kerkosh falje per ate qe vellau yt bene, faji i tij nuk te perket ty."

Tha ai teksa largonte dorezat qe kishte ne duar, ndersa zonjush Ambros pohoj ngadale me koke.
.
Ne mengjes Gisele kishte bere gjume aq sa kishte nevoj, zbriti poshte duke filluar me larjen e gotave dhe gjerave tjera qe vajzat tjera kishin lene mbreme. Ne dhomen e ndenjes degjohej telefoni dhe ishte vetem Gisele qe po e degjonte prandaj la gjerat qe po bente dhe shkoj duke hapur telefonin.
-"Alo."
-"Mund te flas me zoteri Ambros."
-"Epo... eee zoteri ai per momentin..."
-"Thuaj qe eshte duke therritur zoteri Miller."

U degjua zeri i personit qe ishte ne ate telefonat.

-"Ne rregull."
Tha Gisele dhe dol duke vrapuar shkalleve qe te therriste Z.Ambros.
-"Zoterii."

U degjua zeri i saj qe qendronte tek dera.
"Duhet te jete ende ne gjume." Mendoj ajo duke levizur koken pasi nuk dinte se çfare te bente, duart e saj kapen rezen e deres por nuk po shpresonte qe dera te ishte hapur.
-"Zoteri."
Tha ajo duke ulur rezen dhe dera u hape teksa syte e saj shikuan te habitur. Kembet e saj hyren brenda duke shikuar perreth per te por ai nuk ishte, prandaj eci duke shkuar drejt tek ballkoni me shpresen qe ai ishte aty.

-"As ketu."

Tha ajo duke shfryer frymen, kur hapat e saj bene te kthehej qe te dilte u degjua hapja e deres ku syte e Giseles shikuan deren e dhomes qe ajo kishte lene hapur, por ne fakt ishte dera e banjos qe u hape dhe dol zoteri Ambros.

-"Çfare dreqin bene ketu? Pse dreqin hyre?"

Tha ai i nevrikosur duke shikuar ate ndersa syte e saj kishin mbetur te habitur duke shikuar ate qe ishte i zhveshur me vetem nje peshqire perreth ne pjesen gjenetale tij.

-"Degjon, pse dreqin hyre brenda?"
-"Eee, nje person ne telefon ju therret, tha qe quhej Miller."

Tha ajo duke larguar shikimin nga ai dhe ishte z.Ambros qe ngrysi vetullat duke ecur jashte dhomes teksa syte e Giseles po shikonin perreth dhomen me buzet qe beren nje buzeqeshje dhe fytyra e saj ishte bere e gjitha e kuqe.

-"Nuk eshte e nevojshme."
U degjua zeri i zoteri Ambros teksa Gisele po qendronte ne korridor duke shikuar dhe po degjonte zoterin Ambros.

-"Jo, po kam degjuar, po ishte, jo."
Degjoheshin fjalet e z.Ambros ndersa vajzat e tjera ishin ngritur edhe ato te cilat u ndalen te habitura duke shikuar nga zoteri Ambros.

-"Çfare po ndodhe, çfare kane qe shikojne te gjithe."

U degjua zeri i Oslas.
-"Asgje, shko dhe puno eshte nje pamje shume erotike per ty, je ende e re per keto gjera."
Tha Gisele duke mbyllur syte asaj dhe e dergoj ne kuzhine.

-"Perse çfare ndodhiii?"

U degjua perseri zeri i Oslas.

-"Epo ai ishte nje komandant, eshte normale qe te kete nje trup te fromuar mire."

U degjuan zera te vajzave qe hynin ne kuzhine.

-"Mos u be sikur nuk ke pare kurre nje trup te nje mashkulli."
-"Kam pare por nje trup si zoteri Ambros ishte diçka qe me nevoitej ta shihja, pastaj shikoje Milon, te terheq ky keshtu... jo."

Tha nje nga vajzat teksa me dore bente nga Milo qe hyri brenda ne kuzhine.

-"Epo as une nga ty jo."
Tha ai duke e shikuar ate.
-"Ehee e di mire se si jo, deri mbreme me thoje qe me doje."
-"Ne endrrat e tua."

U degjua Milo, teksa personat qe ishin aty filluan me punet e tyre pasi ngrindja e Aves dhe Milos ishin te perditshme.

-"Keshtu thua derisa nje dite do te te shohe ne gjunje teksa me propozon."
-"E di qe do qe te ndodh... nefakt do qe te ta bej te mundur."

U degjua Milo teksa u ul ne gjunje dhe kapi doren e saj.

-"Do martohesh me mua Ava."
Tha ai duke buzeqeshur, ndersa Ava vendosi doren tek buzet e saj teksa luante rolin e befasuar.

-"Po.."
Tha ajo duke e perqafuar, teksa po qeshnin te dy ta por ishte Milo qe ndaloj se qeshuri kur shikoj zonjushen Ambros qe po shikonte ate dhe Aven.

-"Zonjusha Ambros."
U degjua zeri i Giseles kur ajo hyri brenda e cila nuk tha gje vetem morri goten me uje dhe dol nga aty. Kur z.Ambros mbaroj me telefonaten dol nga aty i nevrikosur duke mos interesuar qe kishte dalur nga dhoma gjysem i zhveshur.